15 شهريور 1389 / 26 رمضان 1431 / 6 سپتامبر 2010

1) 15شهريورسال1358هجري شمسي: بدنبال اوج گيري مبارزات مردم مسلمان و انقلابي ايران با رژيم طاغوتي پهلوي تظاهرات ميليوني مردم در بيشتر نقاط كشور برپا شد. از اين رو دولت دست نشانده هر گونه تظاهرات مردم راممنوع اعلام كرد. در اطلاعيه رژيم در اين باره آمده بود؛ دولت مقرر ميدارد كه تشكيل اجتماعات با اجازه شهرباني و فقط در مكانهايي كه موجب سد معبر نباشد، آزاد است.درغير اين صورت ماموران انتظامي از تشكيل اجتماعات شديدا جلوگيري مي كنند. اما در همين زمان اعلاميه امام خميني(ره) از نجف اشرف صادر شد ودر آن امام راحل از مردم خواسته بودند كه مبارزه را بطور مستمر ادامه دهند . در بخشي از اين اعلاميه امام خميني (ره) فرمودند: تظاهرات كوبنده براي رسيدن به هدف اسلامي عبادت است كه روزها يا ماهها رادر آن اثري نيست چرا كه هدف به جانب ملت است . اجراي عدالت اسلامي و برقراري حكومت عدل الهي بر پايه محكم عدل است. ايشان در پايان اعلاميه افزودند: از خداوند متعال شكوفا شدن هر چه بيشتر نهضت و بالا گرفتن هر چه بيشتر نهضت و بالا گرفتن هر چه بيشتر تظاهرات رهايي بخش ملت تا سرنگوني پايگاههاي ظلم وستم را خواستارم.

2) مرگ "عليرضا عضد المُلك" نايب السلطنه، سياستمدار و بزرگِ خاندان قاجار (1289 ش): عليرضا عضدالمُلك، برادرزاده مهد عليا مادر ناصرالدين شاه قاجار، در حدود سال 1200 ش در تهران به دنيا آمد. وي پس از فراگيري تحصيلات مقدماتي وارد دربار محمدشاه قاجار گرديد و پس از چند سال در زمان ناصرالدين شاه كه پسر عمه‏اش بود، به وزارت عدليه منصوب شد. وي در وقايع تحريم تنباكو رابط بين شاه و عده‏اي از علما بود و تدريجاً جزو امناي دولت و رجال درجه اول محسوب مي‏شد تا اين كه ايلخاني (بزرگ خاندان) قاجار گرديد. عضدالملك، سالياني در زمان سلطنت مظفرالدين شاه و محمد علي شاه، گوشه عزلت گزيده بود و غالباً در منازعات مملكتي به عنوان ريش سفيد مداخله مي‏كرد. او پس از خلع محمدعلي شاه، چون احمدميرزا سن قانوني نداشت، از طرف فاتحان تهران به عنوان نيابت سلطنت انتخاب شد و تا پايان عمر به مدت چهارده ماه در اين مقام بود. او با تندروي‏هاي مشروطه‏خواهان كه در روزهاي نخستينِ فتح تهران انجام مي‏گرفت موافقت نداشت و اعدام شيخ فضل اللَّه نوري را به شدت مورد انتقاد قرار داد. از اين رو سپهدار اعظم، صدراعظم مشروطه را معزول نمود و مستوفي الممالك را به آن سمت منصوب كرد. هر چند وي را مردي زاهد و پاك طينت گفته‏اند ولي علي رغم اندوختن ثروت فوق العاده، در نهايت خسّت و امساك زندگي مي‏كرد و اهل بخشش نبود. عليرضا عضدالملك سرانجام در نيمه شهريور 1289 ش برابر 17 رمضان 1328 ق در حدود نود سالگي درگذشت و در مقبره ناصرالدين شاه در حرم عبدالعظيم مدفون شد.

3) رحلت آيت‏اللَّه "سيدمحمود شاهرودي" زعيم بزرگوار حوزه علميه نجف اشرف (1353 ش): آيت‏اللَّه سيدمحمود شاهرودي در حدود سال 1362 ق (1301 ش) در روستايي از توابع شاهرود ولادت يافت. در ابتدا تحت تربيت پدرش سيدعلي بود تا آنكه به خراسان رفت و سپس در 27 سالگي به نجف اشرف عزيمت نمود. آيت‏اللَّه شاهرودي در نجف از درس‏هاي خارج اصول آيات عظام آخوند خراساني، آقا ضياءالدين عراقي و سيدابوالحسن اصفهاني بهره برد و به مرتبه اجتهاد نائل آمد. اين فقيه بزرگوار سپس به تدريس روي آورد و در حدود 50 سال، خارج فقه و اصول را براي طلاب و فضلاي نجف اشرف تدريس نمود. پس از وفات آيت‏اللَّه ابوالحسن اصفهاني جمع كثيري از مردم، مقلد آيت‏اللَّه شاهرودي شدند. اما پس از رحلت حضرات آيات بروجردي و حكيم، ايشان يكي از بزرگترين مراجع تقليد شيعيان شد. ايشان در جريان حمله مزدوران پهلوي به مدرسه فيضيه قم، جنايات خونبار درباريان را محكوم كرد و در برابر آن موضع‏گيري نمود. از اين فقيه وارسته آثار متعددي بر جاي مانده كه تقريرات بحث‏هاي آقا ضياءالدين عراقي و ميرزاي ناييني، حاشيه بر كتاب عروةالوثقي و ذخيرةالمؤمنين و.... از آن جمله است. از شاگردان ايشان مي‏توان از آيات عظام: حاج سيدمحمد شاهرودي و شيخ جواد تبريزي، سيدمرتضي فيروزآبادي، سيدجعفر مروّج شوشتري، شيخ محمدرضا رضواني خميني و... نام برد. اين عالم بزرگوار سرانجام در 14 شهريور 1353 ش برابر با 18 شعبان 1395 ق در 91 سالگي در نجف وفات يافت و پس از تشييعي باشكوه، در كربلا مدفون گرديد.

4) شهادت ده‏ها تن از مردم تهران بر اثر انفجار بمب در خيابان خيام توسط منافقين (1361ش): در حالي كه جمهوري اسلامي ايران، در نبردي نابرابر مشغول دفاع از كيان اسلامي بود و براي عقب راندن دشمن بعث از خاك وطن، فرزندانش را تقديم اسلام مي‏كرد، دشمنان داخلي و فريب خورده داخلي و عناصر منافق سعي در ايجاد رعب و وحشت در ميان صفوف ملت قهرمان ايران داشتند. اين افراد جاهل و كوردل براي خوش خدمتي به اربابان خارجي خود از هيچ جنايتي فروگذار نمي‏كردند و جان ملتي را كه برايش شعار آزادي خواهي مي‏دادند، به بازي مي‏گرفتند. در يكي از اين اعمال وحشيانه، عوامل خود فروخته آمريكا، در يك بمب گذاري در خيابان خيام تهران، بيش از صد نفر از مردم بي گناه كشته و زخمي شدند. در ساعت 19/20 دقيقه بعد از ظهر اين روز، هنگامي كه خيابان خيام و اطراف آن مملو از جمعيتي بود كه در ايستگاه‏هاي اتوبوس صف كشيده بودند، بمبي كه در زير يك پل اين خيابان كار گذاشته شده بود، منفجر شد و ده‏ها نفر زنده زنده در آتش سوختند و ده‏ها نفر ديگر نيز به شدت زخمي شدند. شدت اين انفجار به حدي بود كه شيشه‏هاي ادارات و منازل اطراف آن تا شعاع چند صدمتر شكست و صداي آن تقريباً در تمام تهران شنيده شد. در جريان اين انفجار، يك اتوبوس دو طبقه نيز كه در حال حركت و مملو از جمعيت بود به آتش كشيده شد و تمام مسافران آن شهيد و مجروح شدند. در محل انفجار بمب، گودالي به عمق 1/5 متر و با وسعت 25 متر مربع ايجاد شد.

5) برگزاري كنگره بزرگداشت "محمدعلي حزين لاهيجي" شاعر و اديب قرن دوازدهم (1375 ش)

6) تولد تهمينه ميلاني 1339ش : فیلمنامه نویس و کارگردان ایرانی سینمای ایران است. او منشی صحنه، طراحی صحنه و لباس، و تهیه کنندگی فیلم را نیز تجربه کرده‌است.

7) 6سپتامبرسال1968ميلادي: سرزمين« سوآزيلند »از انگلستان مستقل شد واين روز بنام روز ملي در تاريخ اين كشور ثبت شد . باگسترش نفوذ استعمار ارپا در جنوب آفريقا ، سرزمين سوآزيلند هم به تصرف اروپائيان درآمد. تا مدتها اين كشور را «انگلستان» و« برانسوال» به طور مشترك اداره مي كردند و پس از آن از اوايل قرن 20 ميلادي ، اين سرزمين خود مختار شد؛ چندي بعد آفريقاي جنوبي بصورت مستعمره جدا ازانگليس درآمد. در اين هنگام حكومت اين كشور پادشاهي وقدرت اصلي در دست عمال دولت انگليس در سوآزيلند بود. سرانجام در سال 1968ميلادي سوآزيلند مستقل شد ولي نوع حكومت آن پادشاهي ماند. قانون اساسي اين كشور در سال 1978 ميلادي تدوين و براساس آخرين تقسيمات كشوري سوآزيلند از چهار بخش تشكيل شد كه زير نظر دولت مركزي اداره مي شدند.

8) تولد "جان دالتون" دانشمند معروف انگليسي (1766م): جان دالتون دانشمند معروف انگليسي در ششم سپتامبر 1766م در خانواده‏اي فقير و روستايى در اين كشور به دنيا آمد. او در دوران كودكي، دروس مذهبي، رياضي و علوم را فرا گرفت و ديري نگذشت كه نبوغ او در رشته رياضي در سراسر ناحيه پيچيد. دالتون در اين زمان، در حالي كه تنها 12 سال داشت، مدرسه‏اي در روستاي خود تأسيس كرد و به بچه‏هايى كه بزرگ‏تر از او بودند تدريس نمود. در همين اوقات به نگارش مشاهدات روزانه خود درباره اوضاع هوا و هواشناسي پرداخت و اين كار را تا آخر عمر ادامه داد كه پس از مرگش، مجموعه دويست هزار صفحه‏اي تحقيقات او در زمينه هواشناسي به جاي ماند. دالتون در 23 سالگي به تدريس رياضي و علوم پرداخت و بخشي از نوشته‏هاي خود را در زمينه هواشناسي چاپ و منتشر كرد. انتشار اين اثر توجه دانشمندان را به خود جلب نمود و باعث راهيابي او به انجمن فلسفي و ادبي منچستر گرديد. وي در سال‏هاي بعد نيز به مطالعات خود ادامه داد تا سرانجام به كشف نظريه هسته‏اي ساده منجر گرديد. نظريه اتمي دالتون كه نتيجه سال‏ها كار و تجربه اوست بر اين اساس است كه تمام عناصر از ذرات ريزي به نام اتم درست شده‏اند و غير قابل شكافتن و شكستن است. هرچند بر پايه اين نظريه، اتم‏هاي عناصر مختلف داراي خواص مختلف اند اما اتم‏هاي عناصر مشابه مانند يك‏ديگرند. هم‏چنين اتم‏ها غيرقابل تغييرند، نه به وجود مي‏آيند و نه از بين مي‏روند. اين نظريه بي‏هيچ گونه انتقاد و اظهارنظري مورد تاييد دانشمندان قرار گرفت. نظريه اتمي دالتون، بر دقت رياضي و اهميت علم شيمي افزود و علوم فيزيك و شيمي را به هم نزديك‏تر كرد. هم‏چنين به كمك فرضيه اتمي دالتون ثابت شد كه ذرات ماده، داراي جاذبه الكتريكي هستند. با كمك اين خاصيت بود كه بمب هسته‏اي ساخته شد و با انرژي عظيمش، جهان علم را به لرزه افكند. جان دالتون سرانجام در دوم فوريه 1844م در 80 سالگي درگذشت.

9) مرگ "ملك فيصل اول" پادشاه پيشين عراق (1933م): ملك فيصل اول فرزند حسين شريف مكه، در سال 1883م در طائفِ حجاز به دنيا آمد. وي ساليان اول زندگي را به همراه پدر در استانبول به تبعيد گذراند و در سال 1909م به كشورش بازگشت. فيصل از آن پس وارد فعاليت‏هاي سياسي شد و از طرف اهالي جده به نمايندگي مجلس عثماني انتخاب گرديد. او در جريان جنگ پدر با نيروهاي عثماني حضوري فعال داشت تا اين‏كه در سال 1920م در 37 سالگي با اعمال نفوذ و تباني انگلستان به پادشاهي سوريه منصوب شد، اما پس از مدتي، تحت فشار فرانسوي‏ها، سوريه را كه تحت الحمايه فرانسه بود ترك كرد و در سال 1921م توسط انگلستان به عنوان حاكم عراق انتخاب گرديد. او در طي حكومتش فعالانه با انگلستان همكاري مي‏كرد و طي بيش از يك دهه پس از پايان جنگ جهاني اول به عنوان عامل نفوذ انگلستان در عراق محسوب مي‏شد. هرچند عراق در اواخر عمر ملك فيصل، در سال 1932م، ظاهراً استقلال خود را از انگلستان بازيافت، ولي عملاً شاه و كشور، تحت فرمان انگليس بودند. عراق در طي اين سال‏ها به ويژه از نظر منابع نفتي، اهميت فراواني يافت و انگليسي‏ها براي ساكت كردن امريكايى‏ها و فرانسوي‏ها كه سهمي از نفت اين كشور را مطالبه مي‏كردند، پنجاه درصد سهام شركت نفت عراق را به كمپاني‏هاي امريكا و فرانسه واگذار نمودند.ملك فيصل سرانجام در ششم سپتامبر 1933م طي سفر به سوئد، بر اثر سكته قلبي در پنجاه سالگي درگذشت و فرزندش ملك‏غازي، جاي وي را گرفت.

/ن

15 شهريور 1389 / 26 رمضان 1431 / 6 سپتامبر 2010

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته