به من ميگن انجير

انجير از ميوه هايي است كه از قديم آن را مي شناخته اند و در كتب مذهبي مسيحيان و مسلمانان از آن نام برده شده است و حتي در قرآن مجيد به آن سوگند داده شده است. مصريان باستان انجير را از نظر دارويي مصرف مي كرده اند و نسخه هاي طبي زيادي از انجير در كتابهاي پزشكي مصر قديم وجود دارد. انجير انواع و اقسام دارد كه به دو رنگ زرد و سياه بيشتر ديده مي شود.
صد گرم انجير تازه داراي صد كالري ولي صد گرم انجير خشك داراي دويست و پنجاه كالري حرارت است.

خواص انجير
 

انجيري كه خوب رسيده و تازه باشد مغذي و زود هضم است و چون زود تخمير مي شود بايد پس از چيدن از درخت مصرف كرد، يا در يخچال در درجه كم نگهداري كرد.
انجير براي ورزشكاران غذايي مناسب است.
براي كساني كه يبوست دارند ملين است.
انجير ادرارآور است به همين خاطر كساني كه به خروج ادرار احتياج دارند مي توانند مصرف كنند.
جوشانده چهل تا دويست گرم انجير در يك ليتر آب براي برونشيت مزمن، زكام، گرفتگي صدا مفيد است. مربا و كمپوت انجير هم براي اشخاصي كه مبتلا به يبوست هستند مؤثر است.
برگ درخت انجير كاملاً ظروف آشپزخانه را پاك مي كند. خانمهايي كه مي خواهند ظروف آشپزخانه خود را كاملاً پاك و صيقلي كنند مي توانند از برگ انجير استفاده كنند.

خواص انجير در احاديث
 

پيامبر اكرم(ص):
انجير بخوريد خواه تازه و خواه خشك. قدرت جنسي را افزايش مي دهد؛ بواسير را ريشه كن مي كند و براي نقرس و سردمزاجي، مفيد است.
پيامبراكرم(ص):«هر كه دوست دارد رقت قلب پيدا كند، انجير بخورد».
امام علي(ع): «خوردن انجير، موجب نرم شدن گرفتگي مي گردد و براي بادهاي قولنج، سودمند است. در روز فراوان در شب، كم بخوريد».
امام رضا(ع): «انجير بوي بد دهان را مي برد. استخوان و فك را محكم مي كند؛ موجب رويش مو مي گردد؛ درد را از بين مي برد و با وجود آن، نياز به هيچ دارويي نيست. انجير، شبيه ترين چيز به گياهان بهشت است.
منبع: قدر- ش: 23