مشخصات
کشور | ایران |
استان | قزوین |
شهرستان | آبیک |
بخش | بشاریات |
دهستان | بشاریات شرقی |
روستا | زرگر |
جمعیت | ۵۸۸ نفر |
مذهب | شیعه |
زبان گفتار | زبان رومانی |
ارتفاع از سطح دریا | ۱۶۰۰ متر |
شرایط آب و هوا | کوهستانی و معتدل |
پیش شماره تلفن | ۰۲۸۳۲۸ |
ره آورد | پنیر، کشک، شیر، ماست و .... |
روستای زرگر که نام دیگرش رومانو میباشد، جزو روستاهای استان قزوین به حساب می آید و در بخش بشاریات شهرستان آبیک قرار گرفته است. روستا رومانو در دهستان بشاریات شرقی میباشد. طبق سرشماری نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۵۸۸ نفر بوده است. مردم روستای زرگر، از مردم کولی یا رومانی میباشند و به گویش زرگری که گویشی از زبان رومانی یا زبان کولی ها است صحبت میکنند. این روستا در قسمت غربی شهر آبیک و در ۲۲ کیلومتری آن قرار گرفته است. روستای زرگر تا شهر تهران، حدود ۱۱۵ کیلومتر فاصله دارد، تا کرج، نیز تقیبا ۶۷ کیلومتر فاصله دارد. شهرستان کرج در قسمت جنوب شرقی روستای زرگر آبیک قرار گرفته است. شهر قزوین در فاصله ۵۱ کیلومتر از روستای زرگر و در قسمت شمال غربی این روستا قرار گرفته است و شهر تاکستان هم در قسمت غربی این روستا واقع شده است و فاصله آ« با روستا تقریبا ۱۰۰ کیلومتر میباشد. روستای زرگر از مناطق دیدنی حوالی تهران به شمار میرود؛ پس اگر میخواهید از شهر تهران به طرف روستای زرگر بروید، باید تقریبا ۱۱۵ کیلومتر در آزاد راه تهران-کرج و سپس کرج-قزوین، رانندگی کنید تا به این روستا برسید. ورود به روستای رمانو قزوین، رایگان است و هزینه ای ندارد. اگر بخواهیم به سبک زندگی مردم روستای زرگر اشاره کنیم باید بگوییم همانند دیگر روستاهای ایران میباشد و مرغ و خروس، بخش مهمی از زندگی مردم این روستا به حساب می آیند. مردم روستای زرگر مسلمان و شیعه میباشند و کار اغلب آنها دامداری، کشاورزی و زنبورداری است. زنان این روستا هم در کار کردن به مردان خود کمک می کنند و در تهیه نان و درست کردن کره، پنیر، ماست و دوغ بسیار حرفه ای هستند و کره و پنیر این روستا از سوغات آن به حساب می آید. ساکنین روستای زرگر همانطور که در زبان با دیگر مردم ایران متفاوت هستند در بخش موسیقی نیز تفاوت های بسیاری با دیگر اقوام کشور دارند و موسیقی در میان اهالی این روستا بسیار باارزش است. ساکنین بومی این روستا برای استقبال از مهمانان خود، سنت های به خصوصی دارند. آن ها معتقد هستند که مهمان برکت خانه است و با سازی محلی به اسم چوگور به استقبال مهمان خود می روند و برای پذیرایی از آن ها «آیرانه سی» می آورند. آیرانه سی دوغی خنک شده با تکه های یخ است که روی آن با یک قاشق غذاخوری سر پر کره پر شده است. نوع لباس پوشیدن یا محوه زندگی جوانان روستای زرگر، زیاد متفاوت با شهرهای بزرگ نیست؛ اما این جوانان، همانند بزرگ ترهای خود عقاید و باورهای قومی خود را محترم میدانند. مردم این روستا بسیار بر روی حفظ زبان مخصوص خود پافشاری میکنند و حتی در صورت ازدواج با افراد غیربومی هم به زبان خود وفادارند و آن را به طور کلی کنار نمیگذارند. روستای زرگر، تنها روستایی است که ربان رومانو را حفظ کرده است. این زبان در گذشته در بعضی مناطق ایران وجود داشت ولی با گذشت زمان، از یاد برده شد. از دیگر ویژگی های مردم زرگر چهره متفاوت آنها است که شبیه به چهره مردم اروپایی است. مردم این روستا چشمانی سبز رنگ، قدی بلند، پوستی نسبتا روشن و هیکلی درشت دارند و به «گلادیاتورهای ایرانی» معروف هستند. از دیگر ویژگی های بارز مردم این روستا وفاداری در روابط عاطفی زناشویی می باشد. در این روستا حتی اگر بانویی که همسرش را از دست بدهد دیگر ازدواج نمیکند و به وی وفادار میماند. در این روستا ازدواج مجدد مردان متاهل، یکی عمل بسیار ناشایست مبدل میگردد. تعصب و پایبندی به خانواده، یکی از اصول مهم و اساسیدر روستای زرگر است. در این زوستا هیچ خانواده ای از هم نمی پاشد و آمار طلاق بسیار کم است. هم چنین آمار اختلالات روانی، اجتماعی و رفتاری مثل استرس، افسردگی، بدخلقی و دیگر ناهنجاریهای رفتاری در میان مردم این روستا صفر است و همه مردم در سلامت کامل روحی به سر می برند. اثری هم از جرم و جنایت در روستای زرگر وجود ندارد و اگر کسی جرمی انجام دهد، از جانب مردم روستا را طرد خواهد شد. مردم روستای زرگر برخلاف مردم ایران که اهل تعارف زیاد هستند، تمایلی به تعارف و تمجید بیش از حد ندارند و به رک گویی و صریح بودن معروف میباشند. زن در میان اهالی روستای زرگر، جایگاه به خصوصی دارد. مردان این روستا به زنان و دختران، احترام بسیاری قائل اند و زن در فرهنگ آن ها، جایگاه ملکه خانه را دارد. ساکنین روستای زرگر مثل دیگر رومانوهایی که در جهان وجود دارند، پرچمی با طرح و رنگ مخصوص دارند؛ ولی با این وجود، پرچم رسمی کشور را به عنوان پرچم وطن خود می دانند. اگر بخواهیم به غذاهای محلی روستای زرگر اشاره کنیم میتوانیم دمپختک را نام ببریم. این غذا از ترکیب برنج، سیب زمینی، پیاز و رشته تهیه می گردد. از دیگر غذاهای معروف این روستا میتوان آش بلغور یا یارمه و آش رشته را نام برد. آش رشته در فصل بهار با سبزی یا قله تره غازی آقی، نخود، لوبیا، عدس و رشته درست میشود. اگر میخواهید سری به روستای زرگر بزنید بهترین زمان فصل بهار است. البته که این روستا در هر چهار فصل زیباست ولی فصل بهار آن بسیار چشمگیر می باشد. در فصل تابستان، هوای این روستا بسیار گرم است و برای کوهنوردی و پیاده روی اصلا مناسب نمیباشد. در فصل پاییز، هوای آن معتدل میگردد و برای پیاده روی و کوهنوردی بسیار مناسب میشود. در فصل زمستان، هوای این روستا سرد و برفی میشود و برای کوهنوردی و پیاده روی مناسب نیست. اگر میخواهید از دیدن مناظر و هوای مطبوع این روستا بهره ببرید حتما در فصل بهار به این روستا مراجعه کنید.
جای های دیدنی روستای زرگر
چشمه نوپلکس
یکی از جای های دیدنی و معروف روستای زرگر چشمه نوپلکس می باشد. آب این چشمه بسیار زلال و گوارا است و دارای خواص درمانی بسیار زیادی هم دارد. این چشمه برای مردم روستا بسیار مقدس به حساب می آید.دشت شقایق ها
اگر علاقه وافر به گل و گیاه و طبیعت زیبا دارید حتما در فصل بهار، سری به روستای رومانو بزنید. دشت هایی که در حوالی این روستای وجود دارد در فصل بهار مملو از شقایق های سرخ می شوند. این منظره ها بسیار زیبا و دیدنی هستند و بسیاری از مردم را جذب خود میکنند.کوه های اطراف روستا
اگر میخواهید سفری پر از کوهنوردی و پیاده روی را تجربه کنید، حتما به روستای زرگر بروید. این کوه ها علاوه بر هوای مطبوع دارای مناظر بسیار زیبایی هستند که میتوانند خاطرات خوشی را برای شما به ارمغان بیاورند.مسجد جامع روستا
یکی از مکان های قدیمی و تاریخی که در روستای زرگر وجود دارد مسجد جامع این روستا می باشد. قدمت این روستا به دوران صفویه بازمیگردد و دارای معماری بسیار زیبا و چشم گیری است.خانه های قدیمی روستا
روستای زرگر مملو از خانه های قدیمی با بافت های سنتی می باشد که دل هر گردشگری را می رباید. اگر گذرتان به روستای زرگر افتاد حتما این خانه های قدیمی و بافت بسیار زیبایشان چشم شما را خواهد گرفت.منبع: راسخون