همه آنچه که باید درباره روستای سوباتان بدانید

سوباتان روستایی است از توابع بخش کرگان‌رود در شهرستان تالش که در شمال‌غرب استان گیلان واقع شده‌است. این روستا در غرب لیسار و در شمال‌غرب شهرستان تالش است. درباره ریشه نام گذاری سوباتان چنین می‌گویند؛ که «سو» در زبان تالشی به معنی «گلپر» و «وتون» به معنی «روییدن» است و از آنجا که گلپر در قسمت‌های مختلف این ییلاق می‌روید، نام آن را «سووتون» گذاشته‌اند که به مرور زمان به سوباتان تغییر کرده است. با توجه به ساختار قومی این منطقه نام اصلی و درست سووتون (تالشی) می‌باشد.
چهارشنبه، 17 مرداد 1403
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: ایوب شهبازی
موارد بیشتر برای شما
همه آنچه که باید درباره روستای سوباتان بدانید

مشخصات

کشور ایران
استان گیلان
شهرستان تالش
بخش کرگان‌رود
روستا سوباتان
جمعیت  576 نفر
مذهب شیعه
زبان گفتار تالشی
ارتفاع از سطح دریا ١٩٠٠ تا ٢5٠٠ متر
شرایط آب و هوا معتدل
ره آورد پنیر، کره و ماست محلی

سوباتان روستایی است از توابع بخش کرگان‌رود در شهرستان تالش که در شمال‌غرب استان گیلان واقع شده‌است. این روستا در غرب لیسار و در شمال‌غرب شهرستان تالش است. درباره ریشه نام گذاری سوباتان چنین می‌گویند؛ که «سو» در زبان تالشی به معنی «گلپر» و «وتون» به معنی «روییدن» است و از آنجا که گلپر در قسمت‌های مختلف این ییلاق می‌روید، نام آن را «سووتون» گذاشته‌اند که به مرور زمان به سوباتان تغییر کرده است. با توجه به ساختار قومی این منطقه نام اصلی و درست سووتون (تالشی) می‌باشد. ییلاق سوباتان یکی از مناطق ییلاقی کشور است که در ۲۲ کیلومتری ضلع غربی شهر لیسار از توابع شهرستان هشتپر در استان سرسبز گیلان و  ۳۶ کیلومتری شمال غرب شهر هشتپر و ۲۱ کیلومتری جنوب شرقی دریاچه نئور واقع شده‌است که از شرق به جنگل‌های انبوه (لیسار)، از غرب به ییلاقات اردبیل و دریاچه زیبای نئور از شمال به رود خانه خروشان لیسار و ییلاقات خطبه‌سرا و از جنوب به مناطق ییلاقی آسبومار جوکندان متصل است. روستای قدیمی سوباتان محل سکونت خانواده های لیساری می باشد که تنها در فصل بهار و تابستان می توانند در آنجا سکونت کنند. چرا که برف های سنگین زمستان و سردی زیاد هوا زندگی را در سوباتان با مشکل مواجه می سازد. سوباتان در ارتفاعی بین ١٩٠٠ تا ٢5٠٠ متر از دریا قرار دارد به همین دلیل زمستانهای سرد و برفهای سنگینش مانع از زندگی در فصلهای زمستان می شود حتی درتابستان هم آثاری از برف را در کوههای سر به فلک کشیده میتوان مشاهده نمود. مردم عشایر روستای سوباتان، در کلبه های چوبی و پُری زندگی می کنند به طوری که در فصل های سرد سال به جنگل های اطراف کوچ می کنند. بهترین زمان سفر به سوباتان، از نیمه دوم اردیبهشت‌ماه تا اواسط تابستان است؛ در نظر داشته باشید که در تعطیلات نیمه خرداد، جمعیت بسیاری روانه این ییلاق می‌شوند؛ پس برای اینکه از سفر خود نهایت لذت را ببرید، در هفته‌های قبل و بعد از این تعطیلات، عازم سوباتان شوید. این منطقه کوهستانی، تابستان‌های خنکی دارد و از همین رو مقصد سفرهای تابستانی گردشگران بسیاری است. اگر در فصل بهار، به‌خصوص اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد به این منطقه سفر کنید، با دشت‌های مملو از گل‌های وحشی و شقایق مواجه خواهید شد که هوش از سرتان می‌برد.
 

جای‌ های دیدنی روستای سوباتان

 
دریاچه نئور
دریاچه نئور در غرب ییلاق سوباتان و در ارتفاع ۲,۵۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است و مابین شهرستان تالش و خلخال و در مرز بین استان گیلان و اردبیل قرار دارد. نئور مرتفع‌ترین دریاچه یخچالی بازمانده از دوران باستان به شمار می‌رود و چنانچه به ماهی‌گیری علاقه‌مند هستید، می‌‌توانید قزل‌آلای رنگین کمانی بگیرید. برای اینکه از سوباتان به دریاچه نئور بروید، باید حدود ۲۵ کیلومتر پیاده‌روی کنید یا با نیسان‌های محلی خود را به این دریاچه برسانید. دورتادور دریاچه محل کمپ گردشگران است و افراد از نقاط دور و نزدیک برای دیدن طبیعتی زیبا و بکر، خود را به این منطقه می‌رسانند.
 
چشمه‌ های آب طبیعی سوباتان
سوباتان همچون اکثر ییلاقات ایران دارای چشمه‌های آب طبیعی است که آب خنک و گوارای آن‌ها در فصول گرم سال، یکی از عوامل جذب گردشگران به حساب می‌آید. از چشمه‌های آب سوباتان می‌توان به سید بلاغی، نظیری بلاغی، نومندان بلاغی، ورزان بلاغی، ساری بلاغ، قار بلاغ، سردابا، باتمان بلاغ، چشمه کلیه سویی با خاصیت درمانی برای بیماری‌های کلیوی و... اشاره کرد.
 
دشت‌ های شقایق 
گل شقایق سرخ یکی از جاذبه‌های طبیعی ییلاقات تالش نظیر سوباتان هستند که در اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد باعث زیبایی دوچندان این مناطق می‌شوند. در این فواصل زمانی در منطقه باتمان بلاغ دشت‌های بسیاری را خواهید دید که به گل‌های شقایق با رنگ‌های قرمز، زرد، بنفش و آبی مزین شده‌اند. همچنین به‌دلیل سردسیر بودن مناطق بالادست سوباتان، روستاهایی همچون ساری بلاغ، چم چمی، ورزان و باقداگول کمی دیرتر از مناطق پایینی پرگل می‌شوند. تنوع رنگ‌های شقایق این منطقه شهرتی خاص دارد.
 
ییلاق شکردشت
با توجه به اینکه فاصله بین ییلاق شکردشت تا سوباتان حدود ۲۷ کیلومتر است، در مدت زمان کوتاهی می‌توانید یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی تالش را به نظاره بنشینید. شکردشت که به آن شکردشت سوباتان نیز می‌گویند، به دشت‌های شقایقش معروف است که با خلق منظره‌ای زیبا، حیرت و شگفتی گردشگران را در پی دارند. علاوه بر این، به‌دلیل کوهستانی بودن این منطقه، دریایی از ابر در ارتفاعات سرسبز آن، زیر پای شما شکل می‌گیرد که احساس قدم‌زدن روی ابرها را در گردشگران القا می‌کند.
 
روستا و آبشار ورزان 
آبشار ورزان واقع در چهار کیلومتری غرب سوباتان، از دیگر جاذبه‌هایی است که بازدید از آن را نباید از دست بدهید. آب رودخانه ورزان از شاخه‌های اصلی رودخانه لیسار است که در طول مسیرش، آبشاری مرتفع یجاد می‌کند. این آبشار در روستای ورزان قرار دارد که بازدید از آن خالی از لطف نخواهد بود.
 
پارک جنگلی آلچالق
پارک طبیعی جنگلی آلچالق که در ضلع شرقی سوباتان واقع شده، دارای بوته‌های کم‌ارتفاع و پرپشت درختچه‌های آلوچه، سیب کال و قره گیله است و در میان این درختچه‌ها، چمنزار سبز و وسیعی قرار دارد که برای هر گردشگری جذاب هستند.
 
غار گنج‌ خانه
غار سوباتان در ضلع شمال شرقی منطقه بکر و سرسبز سوباتان واقع شده که به گنج‌خانه معروف است. برای دسترسی به این غار به راهنما نیاز دارید. از آنجا که دهانه غار سوباتان باریک است، پیمایش آن برای طبیعت‌گردان مناسب نیست و تنها غارنوردان ماز پس آن برمی‌آیند. مردم منطقه از قدیم اعتقاد دارند که در درون این غار، گنج عظیمی نهفته است و به‌دلیل طلسم و جادویی که دارد، تاکنون کسی نتوانسته است، وارد غار شود و راز آن را کشف کند؛ بنابراین اطلاع دقیقی از طول و ارتفاع داخل غار وجود ندارد.
 
پدیده اقیانوس ابر
سوباتان از مکان‌های مشاهده اقیانوس ابر در ایران محسوب می‌شود که یکی از دلایل شکل‌گیری این پدیده را می‌توان کوهستانی بودن منطقه دانست. این پدیده در بسیاری از نقاط کشور قابل‌مشاهده است و هنگامی رخ می‌دهد که سطح ابرها پایین‌ار از سطح زمین قرار بگیرد. این شرایط به اقلیم یک منطقه نیز بستگی دارد و عواملی همچون رطوبت هوا، وجود کوه‌ها، ارتفاع زیاد از سطح دریا نیز در رخ دادن اقیانوس ابر موثر هستند. از دیگر مناطقی که اقیانوس ابر در آن‌ها شکل می‌گیرد می‌توان به اولسبلنگاه در ماسال، فیلبند در بابل، جواهردشت در رودسر، داماش در رودبار، جواهرده در رامسر و... اشاره کرد.
 
دریاچه سراگاه
دریاچه سراگاه در روستایی به همین نام قرار دارد و در واقع آبگیری کوچک است که مردم محلی به آن سد خاکی نیز می‌گویند. اهالی روستای سراگاه در این آبگیر ماهی پرورش می‌دهند و به‌نوعی منبع درآمد بسیاری از آن‌ها است. آب دریاچه سراگاه از طریق چشمه های زیرزمینی واقع در بستر آن تامین می‌شود و بسیار شفاف و زلال است.
 
قلعه سلسال
قلعه سلسال (صلصال) بر فراز کوه در یک کیلومتری لیسار قرار دارد. قدمت بنای اولیه این قلعه به دوره ساسانیان و قبل از اسلام بازمی‌گردد؛ ولی در دوره صفوی مورد بازسازی قرار گرفت. قلعه صلصال ابعادی حدود ۴۰ متر در ۵۰ متر مربع دارد و از دو قسمت خارجی و داخلی تشکیل شده است. قسمت داخلی شامل ارگ قلعه، آب‌انبار، جایگاه نگهبانی، اقامتگاه فرمانروایی، شبکه آب‌رسانی، درگاه اصلی و سرویس‌های بهداشتی می‌شود. بخش خارجی قلعه سلسال نیز فضای وسیعی دارد و از سنگ‌های رودخانه‌ای برای ساخت آن استفاده شده است.
 
موزه مردم شناسی عشایری سوباتان
موزه مردم شناسی عشایر، در سال ۱۳۹۲ خورشیدی، توسط یک معلم بازنشسته تالشی برای حفظ فرهنگ مردم این منطقه تاسیس شده است. در این موزه بیش از ۲۵۰ قلم از وسایل زندگی عشایر وجود دارد. انواع ظروف مسی، برنجی، سفالی و ساج، چراغ‌های خوراک‌پزی، آسیاب‌های دستی، چادرهای بافته شده از موی بز، وسایل کشاورزی و دامداری، وسایل ساخته شده از پوست درختان گیلاس جنگلی، لباس‌های محلی همچون کلاه، چاروق، شال، جلیقه و شلوار پشمی از مواردی هستند که در موزه عشایر در معرض عموم بازدیدکنندگان قرار گرفته است.
 
خانه‌ های چوبی
خانه‌های چوبی که در سوباتان قرار دارند، در حقیقت یکی از جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی این منطقه محسوب می‌شود. این کلبه‌ها همچنین یکی از گزینه‌های اقامتی در سوباتان هستند. پس اگر به این منطقه سفر کردید؛ ولی لوازم و تجهیزات کمپینگ همراه نداشتید، می‌توانید با هزینه منطقی شب را در این خانه‌‌های چوبی خنک به صبح برسانید.
 
آتشکده اسپی مزگت
آتشکده اسپی مزگت که امروزه به مسجد تبدیل شده است، در ۴۰ کیلومتری جنوب شرق شهر تالش قرار دارد. این بنا را به مسجد سفید نیز می‌شناسند و به‌لحاظ تاریخی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. قدمت اسپی مزگت  به دوران قبل از اسلام بازمی‌گردد؛ ولی برخی نیز بر این باورند که بنای این آتشکده در دوره ساسانیان ساخته شده است. این مکان در گذشته آتشکده‌ای بزرگ متعلق به زرتشتیان بود؛ ولی پس از اسلام بدون هیچ تغییری به مسجدی دون محراب تبدیل شد.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط