جاده هايي به سوي مرگ
جاده هايي در جهان وجود دارد که ورود به آنها مساوي با اضطراب و دلهره براي رسيدن به آخر جاده است
خون، درد، مرگ و تکه پاره هاي يک خودرو که گوشه گوشه جاده افتاده اند، اجسادي که ته يک دره رويشان کاور سفيد کشيده اند، جسدهاي سوخته و...، اينها همه صحنه هايي است که با شنيدن نام جاده هاي خطرناک، توي ذهنمان حک ميشود، جاده هايي به سوي مرگ. جاده هاي مرگ، اصطلاحي است که براي خطرناک ترين جاده هاي دنيا مرسوم شده است، جاده هايي که از نقاط دره اي و پيچ هاي سخت، مسيرهاي باريک و... مي گذرند و هرسال ده ها خانواده را عزادار مي کنند يا آدمهاي زيادي را مي کشانند گوشه بيمارستان... از آنجا که جاده هاي مرگبار بسياري در جهان وجود دارد، انجمن بين المللي سفرهاي بي خطر جاده اي، فهرستي از پرخطرترين جاده هاي جهان را تهيه کرده که مشهورترين اين جاده ها، آنهايي هستند که در اين گزارش به آنها مي پردازيم.
با تمام اين خطرات اين جاده هنوز هم اصلي ترين پل ارتباطي از شهر لاپاز به جنگل هاي باراني بوليوي است. تا سال 2006 که اين جاده مورد بازسازي قرار گرفت، هيچ راننده اي از خطر سقوط تخته سنگ هاي عظيم که ناگهان وسط جاده سروکله شان پيدا مي شد در امان نبود و به همين دليل هر سال بين 100تا 200 حادثه خونين به وقوع مي پيوست. به همين دليل امروزه در گوشه و کنار اين جاده بناهاي يادبودي به ياد از دست رفتگان بنا شده است و بوميان منطقه نام جاده مرگ را روي آن نهاده اند.
جي تي، بيش از 1500 مايل طول دارد و بنگلادش را از شرق به پاکستان در غرب متصل مي کند و يکي از معبرهاي مهم در شبه قاره هند به شمار مي رود.
جاده جي تي به دليل کوهستاني، صعب العبور و يا ارتفاع زياد آن خطرناک نيست بلکه علت قرار گرفتن اين جاده در فهرست جاده هاي مرگبار جهان، موقعيت رفت و آمدي آن نيست. اگر وارد اين جاده شويد براي رد شدن از آن بايد پشت سرتان، بالاي کله تان و در طرفين هم چشم داشته باشيد؛ زيرا در اين شاهراه کاميون، اتوبوس، دوچرخه و عابرهاي پياده همه با هم حرکت مي کنند و هرکسي که زودتر راه گرفت، حق عبور دارد؛ در ضمن افراد و اشيايي که از اين راه عبور مي کنند به همين جا ختم نمي شوند و ممکن است هر لحظه چهارپايي از کوچه اي بيرون بيايد و قصد عبور از جاده را داشته باشد. اگر زماني به هندوستان سفر کرديد و خواستيد که از اين نقطه عبور کنيد، حتما چندتايي قرص سردرد با خودتان داشته باشيد چون از اين همه هياهو و بي نظمي حتما حالتان به هم مي خورد.
با وجود اين که جاده کاستاريکا بسيار ناامن است اما باز هم رانندگان محلي که اغلب کاميون يا اتوبوس مي رانند، بدون کوچک ترين توجهي به کوهستاني بودن جاده و شرايط ناامن جاده کاستاريکا، باسرعت بسيار بالا از اين منطقه عبور مي کنند و همين مساله باز هم بر خطرناک بودن اين مسير مي افزايد و گاهي اوقات هم تصادف هاي مرگباري را موجب مي شوند.
از چند سال قبل براي اينکه مسافران کوه مرگ، راحت تر و با خطر کمتري به مقصد خود برسند راه جديدي احداث شده تا دست کم مسافرن از شر رانندگان ماشين هاي سنگيني که از اين جاده مي گذرند و يکي از خطرات کوهستان محسوب مي شوند، در امان باشند.
در ضمن اگر راننده اي به آب و هواي منطقه آشنايي نداشته باشد و قصد عبور از اين جاده را کند، چنانچه شرايط جوي نامساعد شود تقريبا يک ماهي اسير اين مسير پرپيچ وخم مي شود تا راه باز شود و بتواند از آن عبور کند، تازه اگر حوادث طبيعي مانند سيل زودتر جان راننده را نگيرد.
در ناحيه کوهستاني آگرافا در يونان جاده اي که پاتيوپولورا به پرديکاکي متصل مي کند نمونه اي از جاده هاي خطرناک جهان است که اگر راننده در طول مسير لحظه اي غفلت کند، ممکن است حادثه اي جبران ناپذير رخ دهد. از يک طرف دست اندازها و سنگ ريزه هاي لغزنده جاده و از طرف ديگر بومي هاي منطقه و احشامي که در جاده رفت و آمد مي کنند همگي دست به دست هم مي دهند تا حواس راننده پرت شود و به اين ترتيب کوچک ترين بي احتياطي در اين جاده لغزنده، سانحه مي آفريند، به خصوص در بخش هايي که جاده باريک و داراي شيب تند مي شود. اين مسير کوهستاني نه گاردريلي دارد و نه کاملا آسفالت شده و بدتر از همه اينکه خطر سقوط گل و لاي کوهستاني از هر دو سمت جاده وجود دارد و به همين دليل حتي افرادي هم که سال هاي سال است از اين منطقه عبور مي کنند، باز هم براي هر سفر دلهره و اضطراب دارند.
وجود سارقان مسلح و دزدان از علل اصلي مبدل شدن اين جاده به کابوسي براي تمام گردشگران است.اگرچه حمله سارقان مسلح براي افرادي که به هر دليل قصد عبور از اين مسير را دارند، بسيار دلهره آور و ترسناک است اما بدتر از آن اين است که رانندگاني که شب هنگام دل به جاده مي زنند، از ترس اينکه مبادا مورد حمله اين راهزنان قرار گيرند چراغ هاي جلوي ماشينشان را روشن نمي کنند تا نامرئي شوند و سارقان متوجه آنها نشوند و همين امر باعث مي شود تا راننده اي که در جهت مخالف در حال حرکت است و او هم چراغ هاي ماشين خود را روشن نکرده با ماشيني که از روبرويش مي آيد، تصادف کند و بدين ترتيب حوادث تلخ پشت سر هم رقم مي خورد. پس اگر زماني هوس سفر به سرتان زد و قصد رفتن به اين منطقه را داشتيد، حتما با خودتان عينک ديد در شب به همراه داشته باشيد زيرا ممکن است از ترس راهزنان مجبور شويد هنگامي که هوا تاريک ميشود به راهتان ادامه دهيد.
9 کيلومتر رانندگي در جاده اي کوهستان، خاکي و باريک بدون هيچ حفاظ و تجهيزات امنيتي جاده اي، تنها قسمتي از اين سفر پرخطر است که هر لحظه امکان پرت شدن به ته دره وجود دارد.
ازپل رايکوت تا روستاي تاتو، در بين راه موتورسواران محلي که از اين جاده مي گذرند هم بر خطرات اين مسير پرپيچ خم و خطرناک مي افزايد.در اين جاده پرخطر نمي توان تا انتهاي مسير و رسيدن به مقصد رانندگي کرد بلکه در بين راه بايد ماشين را در جايي پارک کرد و با دوچرخه يا پاي پياده به راه افتاد. جاده چمنزار افسونگر به هيچ عنوان براي افرادي که داراي ناراحتي قلبي هستند، توصيه نمي شود.
به عقيده بوميان منطقه هنان، اين جاده ترسناک و خشمگين کوچک ترين اشتباهي را از سوي رهگذرانش نمي پذيرد و نتيجه کوچک ترين بي احتياطي، مرگ است.
هنگام گذر اين جاده که هيچ ايمني در آن وجود ندارد نفس ها در سينه حبس مي شود چرا که اگر شش دانگ حواس راننده به جاده نباشد يک حرکت اضافه فرمان ماشين ممکن است باعث سقوط در دره شود. به دليل مسائل امنيتي، خودروهايي که طول آنها بيشتر از 12/4 متر باشد حق عبور از اين جاده را ندارد.
منبع: ن.همشهري سرنخ، ش.42
/ن
خون، درد، مرگ و تکه پاره هاي يک خودرو که گوشه گوشه جاده افتاده اند، اجسادي که ته يک دره رويشان کاور سفيد کشيده اند، جسدهاي سوخته و...، اينها همه صحنه هايي است که با شنيدن نام جاده هاي خطرناک، توي ذهنمان حک ميشود، جاده هايي به سوي مرگ. جاده هاي مرگ، اصطلاحي است که براي خطرناک ترين جاده هاي دنيا مرسوم شده است، جاده هايي که از نقاط دره اي و پيچ هاي سخت، مسيرهاي باريک و... مي گذرند و هرسال ده ها خانواده را عزادار مي کنند يا آدمهاي زيادي را مي کشانند گوشه بيمارستان... از آنجا که جاده هاي مرگبار بسياري در جهان وجود دارد، انجمن بين المللي سفرهاي بي خطر جاده اي، فهرستي از پرخطرترين جاده هاي جهان را تهيه کرده که مشهورترين اين جاده ها، آنهايي هستند که در اين گزارش به آنها مي پردازيم.
ماموريت مرگ
با تمام اين خطرات اين جاده هنوز هم اصلي ترين پل ارتباطي از شهر لاپاز به جنگل هاي باراني بوليوي است. تا سال 2006 که اين جاده مورد بازسازي قرار گرفت، هيچ راننده اي از خطر سقوط تخته سنگ هاي عظيم که ناگهان وسط جاده سروکله شان پيدا مي شد در امان نبود و به همين دليل هر سال بين 100تا 200 حادثه خونين به وقوع مي پيوست. به همين دليل امروزه در گوشه و کنار اين جاده بناهاي يادبودي به ياد از دست رفتگان بنا شده است و بوميان منطقه نام جاده مرگ را روي آن نهاده اند.
شلم شوربايي به اسم جي تي
جي تي، بيش از 1500 مايل طول دارد و بنگلادش را از شرق به پاکستان در غرب متصل مي کند و يکي از معبرهاي مهم در شبه قاره هند به شمار مي رود.
جاده جي تي به دليل کوهستاني، صعب العبور و يا ارتفاع زياد آن خطرناک نيست بلکه علت قرار گرفتن اين جاده در فهرست جاده هاي مرگبار جهان، موقعيت رفت و آمدي آن نيست. اگر وارد اين جاده شويد براي رد شدن از آن بايد پشت سرتان، بالاي کله تان و در طرفين هم چشم داشته باشيد؛ زيرا در اين شاهراه کاميون، اتوبوس، دوچرخه و عابرهاي پياده همه با هم حرکت مي کنند و هرکسي که زودتر راه گرفت، حق عبور دارد؛ در ضمن افراد و اشيايي که از اين راه عبور مي کنند به همين جا ختم نمي شوند و ممکن است هر لحظه چهارپايي از کوچه اي بيرون بيايد و قصد عبور از جاده را داشته باشد. اگر زماني به هندوستان سفر کرديد و خواستيد که از اين نقطه عبور کنيد، حتما چندتايي قرص سردرد با خودتان داشته باشيد چون از اين همه هياهو و بي نظمي حتما حالتان به هم مي خورد.
کوهستان مرگ
با وجود اين که جاده کاستاريکا بسيار ناامن است اما باز هم رانندگان محلي که اغلب کاميون يا اتوبوس مي رانند، بدون کوچک ترين توجهي به کوهستاني بودن جاده و شرايط ناامن جاده کاستاريکا، باسرعت بسيار بالا از اين منطقه عبور مي کنند و همين مساله باز هم بر خطرناک بودن اين مسير مي افزايد و گاهي اوقات هم تصادف هاي مرگباري را موجب مي شوند.
از چند سال قبل براي اينکه مسافران کوه مرگ، راحت تر و با خطر کمتري به مقصد خود برسند راه جديدي احداث شده تا دست کم مسافرن از شر رانندگان ماشين هاي سنگيني که از اين جاده مي گذرند و يکي از خطرات کوهستان محسوب مي شوند، در امان باشند.
آزادراه تبت-سيچوآن (چين)
در ضمن اگر راننده اي به آب و هواي منطقه آشنايي نداشته باشد و قصد عبور از اين جاده را کند، چنانچه شرايط جوي نامساعد شود تقريبا يک ماهي اسير اين مسير پرپيچ وخم مي شود تا راه باز شود و بتواند از آن عبور کند، تازه اگر حوادث طبيعي مانند سيل زودتر جان راننده را نگيرد.
جاده جويندگان طلا
جاده اي در جزيره
در ناحيه کوهستاني آگرافا در يونان جاده اي که پاتيوپولورا به پرديکاکي متصل مي کند نمونه اي از جاده هاي خطرناک جهان است که اگر راننده در طول مسير لحظه اي غفلت کند، ممکن است حادثه اي جبران ناپذير رخ دهد. از يک طرف دست اندازها و سنگ ريزه هاي لغزنده جاده و از طرف ديگر بومي هاي منطقه و احشامي که در جاده رفت و آمد مي کنند همگي دست به دست هم مي دهند تا حواس راننده پرت شود و به اين ترتيب کوچک ترين بي احتياطي در اين جاده لغزنده، سانحه مي آفريند، به خصوص در بخش هايي که جاده باريک و داراي شيب تند مي شود. اين مسير کوهستاني نه گاردريلي دارد و نه کاملا آسفالت شده و بدتر از همه اينکه خطر سقوط گل و لاي کوهستاني از هر دو سمت جاده وجود دارد و به همين دليل حتي افرادي هم که سال هاي سال است از اين منطقه عبور مي کنند، باز هم براي هر سفر دلهره و اضطراب دارند.
جاده راهزنان مصري
وجود سارقان مسلح و دزدان از علل اصلي مبدل شدن اين جاده به کابوسي براي تمام گردشگران است.اگرچه حمله سارقان مسلح براي افرادي که به هر دليل قصد عبور از اين مسير را دارند، بسيار دلهره آور و ترسناک است اما بدتر از آن اين است که رانندگاني که شب هنگام دل به جاده مي زنند، از ترس اينکه مبادا مورد حمله اين راهزنان قرار گيرند چراغ هاي جلوي ماشينشان را روشن نمي کنند تا نامرئي شوند و سارقان متوجه آنها نشوند و همين امر باعث مي شود تا راننده اي که در جهت مخالف در حال حرکت است و او هم چراغ هاي ماشين خود را روشن نکرده با ماشيني که از روبرويش مي آيد، تصادف کند و بدين ترتيب حوادث تلخ پشت سر هم رقم مي خورد. پس اگر زماني هوس سفر به سرتان زد و قصد رفتن به اين منطقه را داشتيد، حتما با خودتان عينک ديد در شب به همراه داشته باشيد زيرا ممکن است از ترس راهزنان مجبور شويد هنگامي که هوا تاريک ميشود به راهتان ادامه دهيد.
جاده چمنزار افسونگر
9 کيلومتر رانندگي در جاده اي کوهستان، خاکي و باريک بدون هيچ حفاظ و تجهيزات امنيتي جاده اي، تنها قسمتي از اين سفر پرخطر است که هر لحظه امکان پرت شدن به ته دره وجود دارد.
ازپل رايکوت تا روستاي تاتو، در بين راه موتورسواران محلي که از اين جاده مي گذرند هم بر خطرات اين مسير پرپيچ خم و خطرناک مي افزايد.در اين جاده پرخطر نمي توان تا انتهاي مسير و رسيدن به مقصد رانندگي کرد بلکه در بين راه بايد ماشين را در جايي پارک کرد و با دوچرخه يا پاي پياده به راه افتاد. جاده چمنزار افسونگر به هيچ عنوان براي افرادي که داراي ناراحتي قلبي هستند، توصيه نمي شود.
جاده نايروبي-ناکورو (کنيا)
جاده تونلي گوئوليانگ (چين)
به عقيده بوميان منطقه هنان، اين جاده ترسناک و خشمگين کوچک ترين اشتباهي را از سوي رهگذرانش نمي پذيرد و نتيجه کوچک ترين بي احتياطي، مرگ است.
جاده ترول استيگن (نروژ)
هنگام گذر اين جاده که هيچ ايمني در آن وجود ندارد نفس ها در سينه حبس مي شود چرا که اگر شش دانگ حواس راننده به جاده نباشد يک حرکت اضافه فرمان ماشين ممکن است باعث سقوط در دره شود. به دليل مسائل امنيتي، خودروهايي که طول آنها بيشتر از 12/4 متر باشد حق عبور از اين جاده را ندارد.
منبع: ن.همشهري سرنخ، ش.42
/ن
