Asus P7P55D Premium يك مادبورد متشخص!

تمام مادربوردهاي P55 يك ويژگي يكسان دارند و آن هم استفاده از چيپ ست P55 است! با انتقال كنترلر حافظه و مسيرهاي PCI-Express مربوط به كارت گرافيك به داخل پردازنده ديگر چيز زيادي براي اين چيپ ست باقي نمانده و حالا نوبت مادربوردسازان است كه با شيوه ها و روش هاي مختلف يك محصول قابل توجه توليد كنند.
Asus P7P55D Premium يكي از آن مادربوردهاي قابل توجه است كه امكانات جالب و كاربردي را در يك محصول به كاربر ارائه مي دهد.

بررسي اجمالي
 

اولين چيزي كه توجه شما را در اين مادربورد به خود جلب مي كند،‌مدار رگولاتور 32+3 فازي پردازنده مركزي و كنترلر حافظه است كه به طور حتم شما را متعجب خواهد كرد (تصوير 1). Asus دليل اين كار را رسيدن به بيشترين حد كارايي، توليد گرماي كمتر و اوركلاك بهتر پردازنده مي داند. يك چيپ ست به نام T.Probe در كنار مدار رگولاتور وجود دارد كه با نظارت بر دما و فشار كاري مدار رگولاتور، فشار كاري را روي هر يك از فازها تنظيم مي كند تا به اين ترتيب فشار كاري بين تمام آن ها تقسيم شده و هر يك حجم كاري مشخص و دماي كمتري داشته باشند. يك برنامه نيز با همين نام به همراه مادربورد وجود دارد كه داراي دو حالت Power Saving (هشت فاز فعال) و Xtreme Power(تمام فازها فعال) است و دماي هريك از فازها را نمايش مي دهد (البته به جاي ذكر رقم دقيق، تنها يك نوار نمايش داده مي شود) (تصوير 2).
مدار رگولاتور به طور عموم گرماي زيادي ندارد و تنها در فشار كاري بالا يا در زمان اوركلاك پردازنده، مي توان گرماي نسبي اين بخش را حس كرد. دو خنك كننده روي MOSFETها را پوشانده كه به وسيله يك لوله انتقال حرارت با يكديگر در تماس هستند و همواره گرماي مختصري دارند. ارتفاع خنك كننده مناسب است و مشكلي در نصب خنك كننده هاي بزرگ پردازنده به وجود نخواهد آمد. بالاي مادربورد، محلي براي اتصال TurboV Remote قرار دارد كه در حقيقت يك دستگاه كنترل از راه دور است و مي توان از آن براي افزايش كارايي سيستم به وسيله برنامه TurboV يا تغيير تنظيمات EPU (مربوط به كاهش توان مصرفي مادربورد در زمان هاي مختلف) استفاده كرد. در مدلي كه به دست ما رسيد، اين كنترل وجود نداشت و بنابراين نتوانستيم آن را تست كنيم. اسلات هاي حافظه نيز در نوع خود جالب هستند (تصوير3). تنها يك سمت اين اسلات ها داراي گيره است و با وجود اين، حافظه ها كاملاً محكم در جاي خود قرار مي گيرند (اين روش براي جلوگيري از گير كردن گيره هاي پاييني به كارت گرافيك طراحي شده است). يكي از ويژگي هاي مثبت اين مادربورد دكمه MomOK آن است. در صورتي كه با نصب حافظه جديد سيستم بوت نشود، چراغي كنار اين دكمه روشن مي شود و با نگه داشتن اين دكمه، مادربورد به طور خودكار سرعت هاي SPD درون حافظه ها را خوانده و تنظيمات بايوس را براساس آن تغيير مي دهد تا سيستم بوت شود.
به اين ترتيب بدون نياز به پاك كردن بايوس و در صورت بروز مشكل با حافظه ها (در اثر تنظيمات اشتباه يا موارد مشابه) مي توان سيستم را بوت كرد. در كل مي توان شانزده گيگابايت حافظه DDR3 2200 روي اين مادربورد نصب كرد. خوشبختانه در زمان تست اين مادربورد، يك حافظه با سرعت 2200 مگاهرتز به دستمان رسيده و توانستيم ادعاي اين مادربورد در پشتيباني از اين حافظه ها را بررسي كنيم.
بالاي حافظه ها سه دكمه به نام هاي OV-DRAM, OV-IMC و OC-CPU ديده مي شوند (تصوير 4). اين دكمه ها محدوده ولتاژهاي قابل انتخاب براي حافظه ها، چيپ ست و پردازنده را گسترش مي دهند. بهتر است تنها در صورتي كه اطمينان داشته باشيد به سيستم و قطعات شما آسيبي نمي رسد از اين دكمه ها استفاده كنيد (ما در زمان اوركلاك دكمه ها را تغيير نداديم).

پايين حافظه ها خنك كننده بزرگ چيپ ست قرار دارد كه چندان گرم نمي شود. شش رابط SATA سمت راست آن ديده مي شود كه دو تا از آن ها با سرعت شش گيگابيت در ثانيه كار مي كنند (تصوير 5). چيپ ست Marvell 88SE9123 اين دو پورت را كنترل مي كند. اين چيپ ست به طور مستقيم با چيپ ست P55 در ارتباط نيست و Asus براي جلوگيري از كاهش سرعت اتصال اطلاعات، يك چيپ ست PLX PEX8613 روي مادربورد قرار داده تا اطلاعات از طريق رابط PCL-E نسل دومي كه اين چيپ ست يك مدار كوچك كه به صورت عمودي قرار گرفته، ديده مي شود كه يك حافظه NAND ساخت Samsung مدل K9G4G08U0A 825 روي آن قرار دارد. اين بخش، سيستم عامل Express Gate SSD را در خود ذخيره كرده كه در حقيقت، يك نسخه سبك از لينوكس است و به دليل داشتن حافظه مخصوص به خود با سرعت بسيار بيشتري نسبت به قبل بوت مي شود.

دو دكمه روشن كردن و ريست سيستم، به همراه دو پورت SATA2 ديگر كه به صورت عمودي نصب شده اند، پايين مادربورد ديده مي شوند. يك رابط IDE به همراه كنترلرJ Micron JMB368 نيز در اين مادربورد وجود دارد، اما ديگر جايي براي رابط Floppy وجود ندارد.

رابط هاي كارت هاي جانبي نيز چيدمان مناسبي دارند. دو رابط PCI بين دو رابط PCI-Ex16 قرار دارند و در انتها نيز دو رابط PCI-E x1 قرار گرفته است. به اين ترتيب، حتي با نصب دو كارت گرافيك دو اسلاتي، يك رابط PCI و يك رابط PCI-E x1 در اختيار خواهيد داشت (تصوير 7).
رابط هاي پشت مادربورد نيز تقريباً كامل است. خوشبختانه دو پورت PS/2 حذف نشده اند و هشت رابط USB 2.0 نيز در اين قسمت ديده مي شوند. دو عدد از اين رابط ها آبي رنگ بوده و با برچسبي كه عبارت USB 2.0 روي آن نوشته شده، پوشانده شده اند. دكمه پاك كردن بايوس نيز در اين بخش قرار دارد. يك رابط IEEE 1394 (با كنترلر VIA VT6308P) و دو پورت شبكه با كنترلرهاي Realtek8112L و 8110SC نيز در نظر گرفته شده اند. شش اتصال صداي 5/3 ميلي متري و خروجي هاي صداي Coaxial و Optical به كمك چيپ ست VIA VT2020 خروجي صداي حداكثر ده كاناله با كيفيت 192 كيلوهرتز دقت 24 بيت را تأمين مي كنند (تصوير 8). در جعبه مادربورد نيز يك كارت جانبي كه يك رابط eSATA و دو رابط USB 2.0 روي آن قرار دارد، در نظر گرفته شده است.
در اين مادربورد مانند ديگر توليدهاي Asus، از AMI BIOS استفاده شده است. خوشبختانه بهبودهايي در گزينه هاي بايوس صورت گرفته و در اينجا با بايوس ساده تر و بهتري روبه رو هستيم. همچنان مي توان پروفايل هايي براي تنظيمات مختلف ايجاد كرد و به كمك برنامه EZ Flash بايوس را به روزرساني كرد. يكي از مشكلاتي كه در به روزرساني بايوس داشتيم، عدم شناخت درايو USB Flash ما به وسيله اين قسمت بود. به همين دليل مجبور شديم فايل به روزرسان را ابتدا روي هاردديسك كپي كرده و سپس بايوس را به روزرساني كنيم (در وب سايت Asus روي پشتيباني از درايوهاي فلش تأكيد شده است). گزينه اي به نام DOCP در بايوس وجود دارد كه فركانس هاي مختلف حافظه در آن ذكر شده و بدون اين كه نيازي به درگير شدن با گزينه هاي مختلف باشد،‌ مي توانيد سرعت حافظه را از اينجا انتخاب كنيد (البته ولتاژ و زمان بندي حافظه را بايد خودتان تنظيم كنيد). اين گزينه بيشتر در مواردي كه با حافظه هايي با فركانس هاي نامتعارف روبه رو هستيد، بسيار مفيد خواهد بود.

شرايط تست مادربورد و نتايج آن
 

براي تست مادربورد از پردازنده Intel Core i5 750، چهار گيگا بايت حافظه Mushkin DDR3 2000، كارت گرافيك XFX HD 5970 Black Edition، هاردديسك 320 گيگابايتي western Digital، منبع تغذيه 1235 وات Green و خنك كننده Gelid Tranquillo استفاده كرديم.
با روشن شدن سيستم، چراغي در كنار هر قطعه روشن شده و در صورت عدم بروز خطا در آن بخش، آن چراغ خاموش خواهد شد. اين قابليت Q-LED نام دارد و مي تواند جايگزيني به نسبت مناسبي براي صفحه نمايش هاي ديجيتالي روي مادربوردها به شمار آيد. چراغ مربوط به حافظه ها روي مادربورد روشن باقي ماند و با فشار دكمه MemOK و سپري شدن چند ثانيه، سيستم با فركانس استاندارد خود حافظه DDR3 1333 بوت شد (سرعت SPD موجود در حافظه). با رفتن به بايوس و انتخاب گزينه DDR3 2000 از DOCP، سيستم بدون مشكل بوت شد و وارد ويندوز شديم. زمان بندي اين حافظه ها 8-8-7-24 بود كه در اين مقدار سيستم بوت نمي شد. بنابراين مجبور شديم مقدار 9-9-9-24 را براي آن ها در نظر بگيريم. در اينجا بايد به اين نكته اشاره كنيم كه اين فركانس با تغيير در ضريب و فركانس پردازنده قابل دستيابي است و به همين دليل سرعت پردازنده كمي كاهش پيدا كرد. نصب حافظه هاي Kingmax Hercules DDR3 2200 نيز مشكلي ايجاد نكرد. حافظه ها و زمان بندي آن ها به طور كامل شناسايي شدند و سيستم بدون مشكل بوت شد. در اين حالت نيز ضريب و فركانس پردازنده به ترتيب به 13 و 220 مگاهرتز تغيير كرد و در نتيجه فركانس نهايي پردازنده روي 86/2 گيگاهرتز افزايش يافت. البته اين مسئله اشكال مادربورد به شمار نمي آيد و در هر مادربورد ديگري كه بتواند از اين حافظه ها پشتيباني كند، بايد اين موارد را تغيير داد كه در نهايت به تغيير فركانس پردازنده منجر مي شود. بعضي از تست ها را با هر دو حافظه اجرا كرديم تا ميزان اختلاف كارايي مشاهده شود.

3D Mark Vantage
 

كاهش فركانس پردازنده باعث شد تا كمي امتياز بدست آمده پايين تر از مقدار مورد انتظار باشد (البته اين مقدار چندان هم محسوس نيست).
در اين تست با وجود قطعات مورد استفاده به ترتيب امتياز 18508 و 15519 در حالت هاي Performance وHigh به دست آمد.

PC Mark 2005
 

در اين تست حافظه هاي DDR3 2200 توانستند امتياز بيشتري به دست آورند كه بخشي از آن را مي توان به افزايش فركانس پردازنده نسبت داد. در اين نرم افزار با حافظه هاي DDR3 2000 امتياز كل 10864 و با حافظه هاي DDR2200 امتياز كل 10911 به دست آمد.

Wprime2.0
 

طبيعي است كه با كاهش فركانس پردازنده، كارايي در اين برنامه كه وابستگي بيشتري به پردازنده دارد نيز كاهش يابد. در اين تست در حالت 32 ميليون، زمان 11/859 و در حالت 1024 ميليون، زمان 372/687 ثانيه به دست آمد.

Cinebench R10
 

حافظه هاي DDR3 2200 كارايي را در اين تست كمي افزايش داده اند كه البته افزايش فركانس پردازنده نيز تا حدودي در آن دخالت دارد (نمودار 1).

Everest Ultimate Edition 5.3
 

سرعت بالاتر حافظه هاي kingmax نتايج بهتري را به دست آورده است. زمان تاخير هر دو نيز به نسبت يكسان است. ممكن است بپرسيد چرا زمان تأخير پايين تر حافظه هاي Mushkin باعث شده تا در اينجا زمان تأخير0/5 نانوثانيه بيشتر باشد. اين نكته را به ياد داشته باشيد كه سرعت اين دو حافظه با يكديگر متفاوت است و زمان تأخير بيشتر زماني معنا مي يابد كه سرعت حافظه ها يكسان يا نزديك به هم باشد (جدول 1).

HD Tune 2.55
 

در زمان تست مادربورد، هاردديسكي كه از SATA 6Gbps پشتيباني كند در اختيار نداشتيم و نتوانستيم كارايي اين نوع رابط SATA3 را بررسي كنيم. به همين دليل مانند قبل هاردديسك 320 گيگابايتي WD و حافظه فلش هشت گيگابايتي Team Group J100 را روي مادربورد تست كرديم (جدول 2).

Dirt 2
 

كارايي اين بازي در اين سيستم بسيار خوب بود به طوري كه در دقت تصوير 1080×1920 پيكسل، هشت مرحله Anti Aliasing و قرار دادن تمام جزئيات روي بيشترين حد، متوسط 74 فريم در ثانيه به دست آمد. حداقل فريمي كه در اين حالت ثبت شد، 58 فريم در ثانيه بود.

Crysis Warhead
 

اين تست را سه بار در زمين Ambush اجرا كرديم. كارايي كلي در حد مناسبي بود، اما با روشن كردن Anti Aliasing گاهي اوقات با افت فريم شديدي روبه رو مي شديم. با اين حال، متوسط فريم ثبت در اين حالت نيز حدود چهل فريم در ثانيه بود كه در مقايسه با نتايج همين كارت گرافيك با سيستم هاي ديگر امتياز مناسبي است (نمودار 2).

Resident Evil 5
 

قدرت سيستم آزمايش ما به اندازه كافي بالا بود كه در دقت تصوير 1080×1920 پيكسل، جزئيات High و هشت مرحله Anti Aliasing، متوسط 7/18 فريم را به دست آورد. با خاموش كردن Anti Aliasing نيز متوسط فريم به 5/153 فريم در ثانيه افزايش يافت.

اوركلاك
 

Asus ابزاري به نام Turbo V-EVO را در نظر گرفته كه به كمك آن مي توان از سيستم عامل ويندوز تنظيمات دلخواه براي پردازنده و حافظه ها را اعمال كرد.
همچنين اين برنامه بخشي دارد كه تنها با فشار يك دكمه به طور خودكار سيستم را اوركلاك كرده و سپس ثبات سيستم را مورد آزمايش قرار مي دهد.
بازدن اين دكمه و پس از حدود پنج دقيقه و دوبار ريست شدن سيستم، فركانس پردازنده به 2800 مگاهرتز رسيد كه چندان هم زياد نيست (تصوير 9).
به همين دليل براي اوركلاك وارد بايوس شديم. براي اين كه بتوان پردازنده را به طور دلخواه اوركلاك كرد بايد گزينه CPU Level UP را روي Crazy 3.2 قرار دهيم. در اين حالت فركانس پردازنده روي 2/3 گيگاهرتز قرار مي گيرد (نتايج اين مقدار در نمودار با همين نام نمايش داده شده است). سپس گزينه Al Overclock Tuner را روي Manual قرار مي دهيم.
اينجا يكي از مواردي است كه مدار رگولاتور پيشرفته اين مادربورد به كار مي آيد و توانستيم فركانس پردازنده را با 1700 مگاهرتز افزايش به 3/4 گيگاهرتز برسانيم.
فركانس در اين حالت 215 و ضريب روي بيست قرار دارد. ولتاژ پردازنده را نيز روي 34/1 ولت قرار داديم. در زمان اجراي تست Wprime مدار رگولاتور گرماي بيشتري نسبت به قبل دارد و البته داغ نيست (نمودار 4).
منبع:نشريه عصر شبکه،شماره101
/ج