زنار بندد ارچه فلک طيلسان اوست

زنار بندد ارچه فلک طيلسان اوست شاعر : خاقاني هر دم لبش به خنده برآيد مسيح نو زنار بندد ارچه فلک طيلسان اوست فرسوده‌تر ز سوزن عيسي تن من است مانا که مريمي دگر اندر دهان اوست آن لعل را به رشته‌ي مريم که درکشيد باريک‌تر ز رشته‌ي مريم لبان اوست گر بر دلم زبور بخوانند نشنود از سوزن مسيح که شکل ميان اوست پيران کعبه لاف ز خاقاني آورند کانجير مرغش از لب انجيل خوان اوست آن نازنين که عيسي دلها زبان اوست ترساي روم کيست که خاقاني آن اوست بس عقل...