اي بوستان عارض تو گلستان جان

اي بوستان عارض تو گلستان جان شاعر : خواجوي کرماني چشم تو عين مستي و جسم تو جان جان اي بوستان عارض تو گلستان جان لعل تو جانفزاي تن و دلستان جان زلف تو دستگير دل و پاي بند عقل ياد لب تو بدرقه‌ي کاروان جان مهر رخ تو مشتري آسمان حسن چون آن دو زلف قلب شکن در جهان جان بر سر نيامدست سياهي بپر دلي طعم شکر نمي‌رودم از دهان جان ز آندم که رفت نام لبت بر زبان من هر لحظه با دلم سخني از زبان جان گويد خيال آن لب جانبخش دلفريب و آن قد چون الف بنگر...