يکي رفت و دينار از او صد هزار

يکي رفت و دينار از او صد هزار شاعر : سعدي خلف برد صاحبدلي هوشيار يکي رفت و دينار از او صد هزار چو آزادگان دست از او بر گرفت نه چون ممسکان دست بر زر گرفت مسافر به مهمان سراي اندرش ز درويش خالي نبودي درش نه همچون پدر سيم و زر بند کرد دل خويش و بيگانه خرسند کرد به يک ره پريشان مکن هرچه هست ملامت کني گفتش اي باد دست به يک دم نه مردي بود سوختن به سالي توان خرمن اندوختن نگه دار وقت فراخي حسيب چو در دست تنگي نداري شکيب که روز نوا برگ...