بناليد درويشي از ضعف حال

بناليد درويشي از ضعف حال شاعر : سعدي بر تندرويي خداوند مال بناليد درويشي از ضعف حال بر او زد به سرباري از طيره بانگ نه دينار دادش سيه دل نه دانگ سر از غم برآورد و گفت اي شگفت دل سائل از جور او خون گرفت مگر مي‌نترسد ز تلخي خواست؟ توانگر ترش روي، باري، چراست؟ براندش بخواري و زجر تمام بفرمود کوته نظر تا غلام شنيدم که برگشت از او روزگار به ناکردن شکر پروردگار عطارد قلم در سياهي نهاد بزرگيش سر در تباهي نهاد نه بارش رها کردو نه بارگير...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

بناليد درويشي از ضعف حال

شاعر : سعدي

بر تندرويي خداوند مال		بناليد درويشي از ضعف حال
بر او زد به سرباري از طيره بانگ		نه دينار دادش سيه دل نه دانگ
سر از غم برآورد و گفت اي شگفت		دل سائل از جور او خون گرفت
مگر مي‌نترسد ز تلخي خواست؟		توانگر ترش روي، باري، چراست؟
براندش بخواري و زجر تمام		بفرمود کوته نظر تا غلام
شنيدم که برگشت از او روزگار		به ناکردن شکر پروردگار
عطارد قلم در سياهي نهاد		بزرگيش سر در تباهي نهاد
نه بارش رها کردو نه بارگير		شقاوت برهنه نشاندش چو سير
مشعبد صفت، کيسه و دست پاک		فشاندش قضا بر سر از فاقه خاک
بر اين ماجري مدتي برگذشت		سراپاي حالش دگرگونه گشت
توانگر دل و دست و روشن نهاد		غلامش به دست کريمي فتاد
چنان شاد بودي که مسکين به مال		به ديدار مسکين آشفته حال
ز سختي کشيدن قدمهاش سست		شبانگه يکي بر درش لقمه جست
که خشنود کن مرد درمنده را		بفرمود صاحب نظر بنده را
برآورد بي خويشتن نعره‌اي		چو نزديک بردش ز خوان بهره‌اي
عيان کرده اشکش به ديباجه راز		شکسته دل آمد بر خواجه باز
که اشکت ز جور که آمد به روي؟		بپرسيد سالار فرخنده خوي
بر احوال اين پير شوريده بخت		بگفت اندرونم بشوريد سخت
خداوند اسباب و املاک و سيم		که مملوک وي بودم اندر قديم
کند دست خواهش به درها دراز		چو کوتاه شد دستش از عز و ناز
ستم بر کس از گردش دور نيست		بخنديد وگفت اي پسر جور نيست
که بردي سر از کبر بر آسمان؟		نه آن تند روي است بازارگان
به روز منش دور گيتي نشاند		من آنم که آن روزم از در براند
فرو شست گرد غم از روي من		نگه کرد باز آسمان سوي من
گشايد به فضل و کرم ديگري		خداي ار به حکمت ببندد دري
بسا کار منعم زبر زير شد		بسا مفلس بينوا سير شد