يکي آهنين پنجه در اردبيل

يکي آهنين پنجه در اردبيل شاعر : سعدي همي بگذرانيد پيلک ز پيل يکي آهنين پنجه در اردبيل جواني جهان سوز پيکار ساز نمد پوشي آمد به جنگش فراز کمندي به کتفش بر از خام گور...
چهارشنبه، 3 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
يکي آهنين پنجه در اردبيل
يکي آهنين پنجه در اردبيل
يکي آهنين پنجه در اردبيل

شاعر : سعدي

همي بگذرانيد پيلک ز پيليکي آهنين پنجه در اردبيل
جواني جهان سوز پيکار سازنمد پوشي آمد به جنگش فراز
کمندي به کتفش بر از خام گوربه پرخاش جستن چو بهرام گور
کمان در زه آورده و زه را به گوشچو ديد اردبيلي نمد پاره پوش
که يک چوبه بيرون نرفت از نمدبه پنجاه تير خدنگش بزد
به خم کمندش درآورد و برددرآمد نمدپوش چون سام گرد
چو دزدان خوني به گردن ببستبه لشکرگهش برد و در خيمه دست
سحرگه پرستاري از خيمه گفتشب از غيرت و شرمساري نخفت
نمدپوش را چون فتادي اسير؟تو کهن به ناوک بدوزي و تير
نداني که روز اجل کس نزيست؟شنيدم که مي‌گفت و خون مي‌گريست
به رستم در آموزم آداب حربمن آنم که در شيوه‌ي طعن و ضرب
ستبري پيلم نمد مي‌نمودچو بازوي بختم قوي حال بود
نمد پيش تيرم کم از پيل نيستکنونم که در پنجه اقبيل نيست
ز پيراهن بي اجل نگذردبه روز اجل نيزه جوشن درد
برهنه‌ست اگر جوشنش چند لاستکرا تيغ قهر اجل در قفاست
برهنه نشايد به ساطور کشتورش بخت ياور بود، دهر پشت
نه نادان به ناساز خوردن بمردنه دانا به سعي از اجل جان ببرد


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط