مرا در نظاميه ادرار بود

مرا در نظاميه ادرار بود شاعر : سعدي شب و روز تلقين و تکرار بود مرا در نظاميه ادرار بود فلان يار بر من حسد مي‌برد مر استاد را گفتم اي پر خرد به تندي برآشفت و گفت اي عجب! شنيد اين سخن پيشواي ادب که معلوم کردت که غيبت نکوست؟ حسودي پسندت نيامد ز دوست از اين راه ديگر تو در وي رسي گر او راه دوزخ گرفت از خسي