جان جز پيش خود چمانه منه

جان جز پيش خود چمانه منه شاعر : سنايي غزنوي طبع جز بر مي مغانه منه جان جز پيش خود چمانه منه آنچنان در شرابخانه منه باده را تا به باغ شايد برد نام او آب نار دانه منه گر چه همرنگ نار دانه بود پاي اندر چنان ستانه منه در هر آن خانه‌اي که مي نبود چشم بر روي آسمانه منه تا بود باغ آسمان گردان دست جو بر بر چغانه منه روي جز بر جناح چنگ ممال رنج بر طبع شادمانه منه گر نخواهي که در تو پيچد غم بر بد و نيک او بهانه منه بد و نيک زمانه گردانست...