واکنش شيرخواران به رنگ قرمز
نويسنده:دكتر سيدحسين فخرايي
قدرت بينايي شيرخوار در ماه اول زندگي تغييرات زيادي ميكند. نوزاد در هنگام تولد داراي ديد محيطي (قدرت ديدن اطراف) است و به تدريج توانايي تمركز روي يك نقطه را در مركز بينايياش به دست ميآورد.
نوزاد دوست دارد به اشيايي كه در فاصله 20 تا 30 سانتيمتري او قرار ميگيرند، نگاه كند ولي در 1 ماهگي ميتواند كمي روي اشيايي كه در فاصله حدود 1 مترياش هم قرار گرفتهاند، تمركز كند. در همين زمان، نوزاد ميتواند اشياء را دنبال كند. براي تقويت اين مهارت و افزايش قدرت بينايي نوزاد، ميتوانيد با او بازيهايي بكنيد كه او مجبور شود چيزي را دنبال كند.
بهعنوان نمونه سر خود را به آهستگي از طرفي به طرف ديگر (در حالي كه او را در بغل گرفتهايد و صورتش روبهروي شما است) تكان دهيد يا يك شي مشخص را به بالا و پايين يا از چپ به راست تكان بدهيد (بايد مطمئن باشيد كه در محدوده تمركز ديد او قرار داريد.) در ابتدا او ممكن است فقط قادر باشد كه اشياي بزرگ را به آهستگي در يك محدوده خاص دنبال كند ولي به زودي حتي اشياي كوچك را نيز سريعا دنبال خواهد كرد.
در ابتداي تولد، نوزاد به نور كاملا حساس است و مردمكهاي چشمش مقابل نور تنگ ميشوند تا ميزان نوري را كه وارد چشم ميشود محدود كنند. در حدود 2 هفتگي، مردمكهاي چشم او شروع به باز شدن ميكنند تا او بتواند سايه و روشن را تجربه كند. با رشد شبكيه (يك لايه حساس به نور در داخل كره چشم)، توانايي او در شناخت شكلها نيز افزايش مييابد.
در اين سن، شيرخوار به اشكال سياه و سفيد يا طرحهاي راهراه يا چشمهاي درشت و برجسته عكسها و عروسكها بيشتر توجه ميكند. اگر شما 3 اسباببازي مشخص به او نشان دهيد كه يكي آبي، يكي زرد و ديگري قرمز باشد به علل ناشناخته، او مدت طولانيتري به اسباببازي قرمز نگاه خواهد كرد. معلوم نيست كه اين توجه به علت رنگ قرمز است يا درخشندگي اين رنگ توجه او را جلب كرده است؟ ديد رنگها قبل از 4 ماهگي به تكامل نميرسد بنابراين اگر 2 رنگ نزديك به هم (مثل سبز و فيروزهاي) به او نشان بدهيد، او نميتواند تفاوت آنها را تشخيص دهد.
جالب است بدانيد رشد بينايي در انتهاي ماه اول به اين صورت ميشود كه نوزاد ميتواند به فاصله 20 تا 40 سانتيمتري خيره شود. چشمها سرگردان و گاهي لوچ هستند. كودك اشياء با تيرگي بيشتر يا سياه و سفيد را ترجيح ميدهد و از بين تمام اشكال نيز صورت انسان را ترجيح ميدهد.
منبع:www.salamat.com
نوزاد دوست دارد به اشيايي كه در فاصله 20 تا 30 سانتيمتري او قرار ميگيرند، نگاه كند ولي در 1 ماهگي ميتواند كمي روي اشيايي كه در فاصله حدود 1 مترياش هم قرار گرفتهاند، تمركز كند. در همين زمان، نوزاد ميتواند اشياء را دنبال كند. براي تقويت اين مهارت و افزايش قدرت بينايي نوزاد، ميتوانيد با او بازيهايي بكنيد كه او مجبور شود چيزي را دنبال كند.
بهعنوان نمونه سر خود را به آهستگي از طرفي به طرف ديگر (در حالي كه او را در بغل گرفتهايد و صورتش روبهروي شما است) تكان دهيد يا يك شي مشخص را به بالا و پايين يا از چپ به راست تكان بدهيد (بايد مطمئن باشيد كه در محدوده تمركز ديد او قرار داريد.) در ابتدا او ممكن است فقط قادر باشد كه اشياي بزرگ را به آهستگي در يك محدوده خاص دنبال كند ولي به زودي حتي اشياي كوچك را نيز سريعا دنبال خواهد كرد.
در ابتداي تولد، نوزاد به نور كاملا حساس است و مردمكهاي چشمش مقابل نور تنگ ميشوند تا ميزان نوري را كه وارد چشم ميشود محدود كنند. در حدود 2 هفتگي، مردمكهاي چشم او شروع به باز شدن ميكنند تا او بتواند سايه و روشن را تجربه كند. با رشد شبكيه (يك لايه حساس به نور در داخل كره چشم)، توانايي او در شناخت شكلها نيز افزايش مييابد.
در اين سن، شيرخوار به اشكال سياه و سفيد يا طرحهاي راهراه يا چشمهاي درشت و برجسته عكسها و عروسكها بيشتر توجه ميكند. اگر شما 3 اسباببازي مشخص به او نشان دهيد كه يكي آبي، يكي زرد و ديگري قرمز باشد به علل ناشناخته، او مدت طولانيتري به اسباببازي قرمز نگاه خواهد كرد. معلوم نيست كه اين توجه به علت رنگ قرمز است يا درخشندگي اين رنگ توجه او را جلب كرده است؟ ديد رنگها قبل از 4 ماهگي به تكامل نميرسد بنابراين اگر 2 رنگ نزديك به هم (مثل سبز و فيروزهاي) به او نشان بدهيد، او نميتواند تفاوت آنها را تشخيص دهد.
جالب است بدانيد رشد بينايي در انتهاي ماه اول به اين صورت ميشود كه نوزاد ميتواند به فاصله 20 تا 40 سانتيمتري خيره شود. چشمها سرگردان و گاهي لوچ هستند. كودك اشياء با تيرگي بيشتر يا سياه و سفيد را ترجيح ميدهد و از بين تمام اشكال نيز صورت انسان را ترجيح ميدهد.
منبع:www.salamat.com