امروز عمده ی دردسرهایی که اردوگاه استکبار و مشخصا آمریکا و صهیونیسم دچارش هستند که این دردسرها خیلی زیاد هم است به خاطر این است که مسلمان ها به یک خودآگاهی رسیده اند که در این خودآگاهی، امام بزرگوار و ملت ایران و انقلاب ونظام ما نقش فراوانی داشته است. عمده ی دردسر آن ها از این ناحیه است؛ لذا می خواهند این را بکوبند.(1)
علل حساسیت قدرت های استکباری نسبت به نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران
ما ملتی هستیم که اولا در نقطه ی بسیار حساسی واقع شده ایم. اگر ما در غرب افریقا و در یک گوشه ی دور افتاده ی دنیا بودیم و یا در مرکز دنیای اسلام نبودیم، اینقدر روی ما حساسیت نبود. ثانیا از لحاظ امکانات طبیعی، ما یک سرزمین بسیار غنی هستیم. علاوه ی بر نفت و گاز -که حضور ایران تعیین کننده است و من در اجتماع مسئولان نظام، چند ماه قبل این را با آمار بیان کردم- ما امروز در اصلی ترین مواد فلزی دنیا، نسبت به سهم خودمان از جمعیت و وسعت دنیا، چند برابر بیشتر داریم. ما تقریبا یکصدم جمعیت دنیا و یکصدم سطح مسکونیعالم را داریم؛ اما در آن چهار فلز اصلی، سهم ایرانی ها حدود سه درصد، چهار درصد، پنج درصد شده است؛ یعنی چند برابر سهم خودمان از جمعیت و وسعت دنیا. ما امکانات کشاورزی داریم؛ آب خوب داریم -البته مجموعه ی کشور، پر آب نیست؛ اما در مناطقی سهم آب ما خیلی بالاست- بازار مصرف بزرگی داریم. امروز مصنوعات دنیا چشمشان به بازار مصرف است؛ ما در این زمینه یک بازار بزرگ هستیم؛ حدود هفتاد میلیون نفر جمعیت داریم. ما استعدادهای درخشان داریم. این موقعیت، هر قدرت استثمارگر فزون طلب زیاده خواهی را در دنیا به خودش جذب می کند. (2)
ملت ایران کاری کرده است که دستگاه استکباری در مقابل او درمانده است
ملت ایران اری کرده است که قدرتی مثل قدرت امروز امریکا و دستگاه استکباری، درمانده است. آن کار این است که ملت و دولت ایران و نظام جمهوری اسلامی اعلان کرده است که می خواهد مستقل باشد و در راه آرمان های بلند خود، بدون اجازه خواستن از هیچ قدرتی حرکت کند و باقی بماند؛ همین را این ها نمی خواهند.
این که کشور، دولت و ملتی در دنیا هست که برای رأی آمریکا، دخالت آمریکا و اراده ی قاهره ی این استبداد بین المللی، وزنی قائل نیست، همین برای استکبار بسیار مهم و سنگین، و از آن طرف، بسیار لاعلاج است. در برابر این، کاری نمی توانند بکنند؛ چه کار می توانند بکنند؟ ... ملت ایران با هدف هایی که برای خود تعریف کرده و آن ها را آسان هم به دست نیاورده است، می خواهد بدون این که قدرتی دخالت کند، بدون این که از کسی اجازه بگیرد، در راه شرف و منافع و آرمان های خود، با مجاهداتی طولانی حرکت کند؛ دستگاه استکبار نمی تواند این را ببیند و تحمل کند. (3)
هر جا فشار استکبار بیشتر است، آسیب پذیری او هم بیشتر است.
یک جوان مسلمان فلسطینی می گفت: امروز در زندان های سرزمین اشغالی، زندانی ها به عشق امام و به یاد رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی، شعر می خوانند. یاد انقلاب و امام و یاد مجاهدات های ملت ایران، در اعماق همان سلول ها هم هست. دشمن از همین می ترسد. پس، فشار روی آن مردم اثری نداشته است. الان در فلسطین اشغالی، دو سال و اندی است که مردم با دست خالی مبارزه می کنند و دشمن نتوانسته است این مبارزه را سرکوب کند؛ همچنان که نتوانسته اند مبارزه ی مسلمانانی را که در کشورهای اسلامی علیه ایادی استکبار مبارزه می کنند، سرکوب کنند. این، به معنای آن است که موج اسلامخواهی و فرهنگ اسلام، روزبه روز گسترده تر می شود. کید دشمن و شیطان، کید ضعیفی است و هرجا که فشار استکبار بیشتر است، آسیب پذیری او هم بیشتر است. (4)
دولت استکباری آمریکا، نه فقط از دولت که از ملت ایران ناراحت و خشمگین است
درست نقطه مقابل آنچه که من گفتم که ما با رژیم آمریکا مواجهیم، نه ملت آمریکا، رژیم آمریکا با ملت ایران مواجه است، نه فقط با دولت ایران؛ از ملت ناراحت و خشمگین است. مسئله او، مسئله دولت ایران نیست؛ مسئله کسانی که حکومت می کنند، نسبت؛ مسئله آحاد ملت است. چرا؟ علت واضح است. چون فرهنگ دوری از سلطه استکبار، استکبار ستیزی، میل به استقلال و در دست داشتن سرنوشت خود، در دل های این مردم رسوخ پیدا کرده است. آن ها از این ناراحتند.
آن ها ملتی را می خواهند که مثل بره رامی آن جا قرار بگیرد، این ها هم رژیمی را بر او تحمیل کنند، یا از آن سوی مرزها به او دیکته نمایند؛ آن ملت هم بی هیچ مقاومتی آن ها را انجام بدهد و آن راه را برود. ملت بیدار، ملت هوشیار، ملت آگاه به مسائل سیاسی، ملتی که اگر مسئولان ش هم بخواهند بر خلاف این خط مستقیم حرکتی بکنند، اعتراض خواهد کرد، این گونه ملتی را دوست ندارند. چند سال قبل از این در زمان حیات امام بزرگوار، یکیاز وزرای رئیس جمهوری وقت آمریکا علنا و صریحا در مقابل چشم خبرنگاران گفت که ما باید ریشه ملت ایران رابکنیم! ببینید چه قدر این حرف ابلهانه است. این حرف در آن زمان در همه دنیا پخش شد. قضیه این ها، قضیه ملت است؛ نه فقط قضیه دولت. معلوم است که ریشه یک ملت چهل، پنجاه میلیونی آن روز را که نمی شد کند و همه را از بین برد. معنایش این بود که ملت را بی ریشه کنیم، فرهنگ این ملت را بگیریم، آن چیزهایی را از این ملت بگیریم که آن ها را وادار به این ایستادگی و مقاومت می کند.(5)
جمهوری اسلامی ایران، یک گناه بزرگ و نابخشودنی دارد و آن، این است که:
این نظامی که مردمی و متواضع و در خدمت اهداف مردم است، یک گناه بزرگ و نابخشودنی دارد و آن این است که تسلیم خواست هایی که تأمین کننده منافع قدرت های بزرگ در این منطقه است، نمی شود. این که می گویم تسلیم منافع آن ها نمی شود، حرفی است که آن ها به صراحت آن را می گویند. شما می بینید که آمریکا مثلا در خلیج فارس یا در فلان نقطه نیرو مستقر می کند؛ اگر گفته شود چرا این کار را می کنی، می گوید منافع من در گرواین کار است! یعنی منافع او با چند هزار کیلومتر فاصله باید در خلیج فارس تأمین شود؛ ولو منافع آن کشوری که در همین منطقه زندگی می کند، تأمین نشود! این ها در هر کشوری هر اقدامی می کنند. به خاطر این است که آن منافع فرامرزی باید تأمین شود.
جرم جمهوری اسلامی این است که برخلاف همه کشورهای دنیا، زیر بار این منافع نمی رود و آن ها را تأمین نمی کند؛ می گوید می خواهم منافع خودم را تأمین کنم، به منافع شما هم کاری ندارم. این که گفته می شود جمهوری اسلامی سرجنگ دارد، این طور نیست؛ آمریکا با ما وضع قابل جنگی ندارد؛ ما یک طور دیگریم، آن ها یک طور دیگرند. ما بنای جنگیدن با آمریکا را نداشتیم؛ هیچ وقت هم چنین چیزی را نگفتیم؛ ولی ما بنای تسلیم شدن نداریم و می گوییم با هیچ قیمتی در مقابل شما تسلیم نمی شویم؛ این جرم جمهوری اسلامی است.(6)
همه ی اقشار دنیای غرب برای این است که ایران اسلامی یک کلمه بگوید: اشتباه کردم چشم همه به ایران است، مثل کسانی که تازه راه افتاده را یادگرفته اند، چطور به یک جوانی که می دود نگاه می کنند، از حرکات او تقلید می کنند، نوع کار او برای آن ها الهام بخش است. نسبت به ایران، حرکات و کار ملت ایران نیز یک چنین تلقی ای هست. این واقعیتی است.
درست است که راسنه هیا جهانی، صاحبنظران مغرض و سخنگوهای دنیا از این قضیه کلامی به میان نمی آورند، مثل بسیاری از بدیهیات و معظمات دیگر که از آن ها هیچ چیزی در تبلیغات جهانی به میان نمی آید.
همه ی فشار دنیای غرب این است که ایران اسلامی یک کلمه بگوید مبنی بر اینکه من این چند ساله اشتباه کردم، یا در بعضی کارهای اصلی یا در برخی کارهایی که جنبه ی شاخص بودن آن خیلی زاید است مثل قضیه سلمان رشدی بگوید اشتباه کردم. همه ی فشار غرب برای این است تا این اشتابه کردن ملت، نظام و انقلاب ایران را ببرند جلوی چشم ملت ها نگه دارند وبگویند ببینید خودشان می گویند اشتباه کردیم، شما چه می گویید؟! به این وسیله فقط می شود آنان را از ادامه ی این راه منصرف کرد. (7)
عزت، آزادی و استقلال ما، در سایه ایستادگی در مقابل استکبار جهانی است
ملت ما بحمدالله در صحنه است.من می خواهم عرض بکنم ملت ما امروزنقطه ی امید یگانه ای است که در دنیای ملت هایی که در زیر ستم، دارد مثل ستاره ای می درخشد. مواظب باشید این نقطه امید و این ستاره ی درخشان برای ملت ها کور نشود؛ روزبه روز نور امید را به دل ملت ها بیشتر بتاباند. این وظیفه ی تاریخی ملتی ما است. گمان نکنید که اگر این مبارزه ی ملت ایران سر نمی گرفت و نمی ایستاد، برای ملت ایران در محیط زندگی مشکلاتی وجود نمی داشت؛ این تبلیغ آن هاست.
مبادا این جور تصور بشود که اگر ملت ایران تسلیم زور، تسلیم آمریکا و تسلیم استبداد جهانی شد، حال و زندگی خوبی خواهد داشت؛ این اشتباه است. به کشورهایی که تسلیم شدند، نگاه کنید، ببینید چه روزگاری دارند! نمی خواهم از این کشور ها اسم بیاورم. ببینید چه وضع فاجعه باری در این کشورها هست!
اگر عزتی هست، اگر رفاهی هست، اگر آزادی و استقلالی هست، در سایه ی ایستادگی در مقابل استکبار جهانی است؛ و بیشترین امید من در این مورد، به شما جوان هاست. (8)
فقط شما هستید که از آمریکا نمی ترسید
دولت های عالم از ترس این قدرت، جرأت نفس کشیدن ندارند. نه این که خوششان می آید؛ نخیر، بدشان می آید؛ اما جرأت ندارند نفس بکشند.من یک وقت این را گفتم که در کنفرانس غیر متعهدها در چند سال قبل از این -زمان ریاست جمهور - سخنرانی کردم و حرف هایی زدم که توجه بسیاری از این رؤسای کشورها را -که صدویک کشور بودند- جلب کرد. آن ها آمدند با من ملاقات کردن و همه تشکر نمودند. رئیس جمهور یکی از کشورها پیش من آمد و گفت: شما بدانید این جماعتی که این جا نشسته اند، همه از آمریکا می ترسند؛ فقط شما هستید که از آمریکا نمی ترید! بعد سرش را نزدیک آورد و گفت: من هم از آمریکا می ترسم! (9)
ادامه دارد...
علل حساسیت قدرت های استکباری نسبت به نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران
ما ملتی هستیم که اولا در نقطه ی بسیار حساسی واقع شده ایم. اگر ما در غرب افریقا و در یک گوشه ی دور افتاده ی دنیا بودیم و یا در مرکز دنیای اسلام نبودیم، اینقدر روی ما حساسیت نبود. ثانیا از لحاظ امکانات طبیعی، ما یک سرزمین بسیار غنی هستیم. علاوه ی بر نفت و گاز -که حضور ایران تعیین کننده است و من در اجتماع مسئولان نظام، چند ماه قبل این را با آمار بیان کردم- ما امروز در اصلی ترین مواد فلزی دنیا، نسبت به سهم خودمان از جمعیت و وسعت دنیا، چند برابر بیشتر داریم. ما تقریبا یکصدم جمعیت دنیا و یکصدم سطح مسکونیعالم را داریم؛ اما در آن چهار فلز اصلی، سهم ایرانی ها حدود سه درصد، چهار درصد، پنج درصد شده است؛ یعنی چند برابر سهم خودمان از جمعیت و وسعت دنیا. ما امکانات کشاورزی داریم؛ آب خوب داریم -البته مجموعه ی کشور، پر آب نیست؛ اما در مناطقی سهم آب ما خیلی بالاست- بازار مصرف بزرگی داریم. امروز مصنوعات دنیا چشمشان به بازار مصرف است؛ ما در این زمینه یک بازار بزرگ هستیم؛ حدود هفتاد میلیون نفر جمعیت داریم. ما استعدادهای درخشان داریم. این موقعیت، هر قدرت استثمارگر فزون طلب زیاده خواهی را در دنیا به خودش جذب می کند. (2)
ملت ایران کاری کرده است که دستگاه استکباری در مقابل او درمانده است
ملت ایران اری کرده است که قدرتی مثل قدرت امروز امریکا و دستگاه استکباری، درمانده است. آن کار این است که ملت و دولت ایران و نظام جمهوری اسلامی اعلان کرده است که می خواهد مستقل باشد و در راه آرمان های بلند خود، بدون اجازه خواستن از هیچ قدرتی حرکت کند و باقی بماند؛ همین را این ها نمی خواهند.
این که کشور، دولت و ملتی در دنیا هست که برای رأی آمریکا، دخالت آمریکا و اراده ی قاهره ی این استبداد بین المللی، وزنی قائل نیست، همین برای استکبار بسیار مهم و سنگین، و از آن طرف، بسیار لاعلاج است. در برابر این، کاری نمی توانند بکنند؛ چه کار می توانند بکنند؟ ... ملت ایران با هدف هایی که برای خود تعریف کرده و آن ها را آسان هم به دست نیاورده است، می خواهد بدون این که قدرتی دخالت کند، بدون این که از کسی اجازه بگیرد، در راه شرف و منافع و آرمان های خود، با مجاهداتی طولانی حرکت کند؛ دستگاه استکبار نمی تواند این را ببیند و تحمل کند. (3)
هر جا فشار استکبار بیشتر است، آسیب پذیری او هم بیشتر است.
یک جوان مسلمان فلسطینی می گفت: امروز در زندان های سرزمین اشغالی، زندانی ها به عشق امام و به یاد رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی، شعر می خوانند. یاد انقلاب و امام و یاد مجاهدات های ملت ایران، در اعماق همان سلول ها هم هست. دشمن از همین می ترسد. پس، فشار روی آن مردم اثری نداشته است. الان در فلسطین اشغالی، دو سال و اندی است که مردم با دست خالی مبارزه می کنند و دشمن نتوانسته است این مبارزه را سرکوب کند؛ همچنان که نتوانسته اند مبارزه ی مسلمانانی را که در کشورهای اسلامی علیه ایادی استکبار مبارزه می کنند، سرکوب کنند. این، به معنای آن است که موج اسلامخواهی و فرهنگ اسلام، روزبه روز گسترده تر می شود. کید دشمن و شیطان، کید ضعیفی است و هرجا که فشار استکبار بیشتر است، آسیب پذیری او هم بیشتر است. (4)
دولت استکباری آمریکا، نه فقط از دولت که از ملت ایران ناراحت و خشمگین است
درست نقطه مقابل آنچه که من گفتم که ما با رژیم آمریکا مواجهیم، نه ملت آمریکا، رژیم آمریکا با ملت ایران مواجه است، نه فقط با دولت ایران؛ از ملت ناراحت و خشمگین است. مسئله او، مسئله دولت ایران نیست؛ مسئله کسانی که حکومت می کنند، نسبت؛ مسئله آحاد ملت است. چرا؟ علت واضح است. چون فرهنگ دوری از سلطه استکبار، استکبار ستیزی، میل به استقلال و در دست داشتن سرنوشت خود، در دل های این مردم رسوخ پیدا کرده است. آن ها از این ناراحتند.
آن ها ملتی را می خواهند که مثل بره رامی آن جا قرار بگیرد، این ها هم رژیمی را بر او تحمیل کنند، یا از آن سوی مرزها به او دیکته نمایند؛ آن ملت هم بی هیچ مقاومتی آن ها را انجام بدهد و آن راه را برود. ملت بیدار، ملت هوشیار، ملت آگاه به مسائل سیاسی، ملتی که اگر مسئولان ش هم بخواهند بر خلاف این خط مستقیم حرکتی بکنند، اعتراض خواهد کرد، این گونه ملتی را دوست ندارند. چند سال قبل از این در زمان حیات امام بزرگوار، یکیاز وزرای رئیس جمهوری وقت آمریکا علنا و صریحا در مقابل چشم خبرنگاران گفت که ما باید ریشه ملت ایران رابکنیم! ببینید چه قدر این حرف ابلهانه است. این حرف در آن زمان در همه دنیا پخش شد. قضیه این ها، قضیه ملت است؛ نه فقط قضیه دولت. معلوم است که ریشه یک ملت چهل، پنجاه میلیونی آن روز را که نمی شد کند و همه را از بین برد. معنایش این بود که ملت را بی ریشه کنیم، فرهنگ این ملت را بگیریم، آن چیزهایی را از این ملت بگیریم که آن ها را وادار به این ایستادگی و مقاومت می کند.(5)
جمهوری اسلامی ایران، یک گناه بزرگ و نابخشودنی دارد و آن، این است که:
این نظامی که مردمی و متواضع و در خدمت اهداف مردم است، یک گناه بزرگ و نابخشودنی دارد و آن این است که تسلیم خواست هایی که تأمین کننده منافع قدرت های بزرگ در این منطقه است، نمی شود. این که می گویم تسلیم منافع آن ها نمی شود، حرفی است که آن ها به صراحت آن را می گویند. شما می بینید که آمریکا مثلا در خلیج فارس یا در فلان نقطه نیرو مستقر می کند؛ اگر گفته شود چرا این کار را می کنی، می گوید منافع من در گرواین کار است! یعنی منافع او با چند هزار کیلومتر فاصله باید در خلیج فارس تأمین شود؛ ولو منافع آن کشوری که در همین منطقه زندگی می کند، تأمین نشود! این ها در هر کشوری هر اقدامی می کنند. به خاطر این است که آن منافع فرامرزی باید تأمین شود.
جرم جمهوری اسلامی این است که برخلاف همه کشورهای دنیا، زیر بار این منافع نمی رود و آن ها را تأمین نمی کند؛ می گوید می خواهم منافع خودم را تأمین کنم، به منافع شما هم کاری ندارم. این که گفته می شود جمهوری اسلامی سرجنگ دارد، این طور نیست؛ آمریکا با ما وضع قابل جنگی ندارد؛ ما یک طور دیگریم، آن ها یک طور دیگرند. ما بنای جنگیدن با آمریکا را نداشتیم؛ هیچ وقت هم چنین چیزی را نگفتیم؛ ولی ما بنای تسلیم شدن نداریم و می گوییم با هیچ قیمتی در مقابل شما تسلیم نمی شویم؛ این جرم جمهوری اسلامی است.(6)
همه ی اقشار دنیای غرب برای این است که ایران اسلامی یک کلمه بگوید: اشتباه کردم چشم همه به ایران است، مثل کسانی که تازه راه افتاده را یادگرفته اند، چطور به یک جوانی که می دود نگاه می کنند، از حرکات او تقلید می کنند، نوع کار او برای آن ها الهام بخش است. نسبت به ایران، حرکات و کار ملت ایران نیز یک چنین تلقی ای هست. این واقعیتی است.
درست است که راسنه هیا جهانی، صاحبنظران مغرض و سخنگوهای دنیا از این قضیه کلامی به میان نمی آورند، مثل بسیاری از بدیهیات و معظمات دیگر که از آن ها هیچ چیزی در تبلیغات جهانی به میان نمی آید.
همه ی فشار دنیای غرب این است که ایران اسلامی یک کلمه بگوید مبنی بر اینکه من این چند ساله اشتباه کردم، یا در بعضی کارهای اصلی یا در برخی کارهایی که جنبه ی شاخص بودن آن خیلی زاید است مثل قضیه سلمان رشدی بگوید اشتباه کردم. همه ی فشار غرب برای این است تا این اشتابه کردن ملت، نظام و انقلاب ایران را ببرند جلوی چشم ملت ها نگه دارند وبگویند ببینید خودشان می گویند اشتباه کردیم، شما چه می گویید؟! به این وسیله فقط می شود آنان را از ادامه ی این راه منصرف کرد. (7)
عزت، آزادی و استقلال ما، در سایه ایستادگی در مقابل استکبار جهانی است
ملت ما بحمدالله در صحنه است.من می خواهم عرض بکنم ملت ما امروزنقطه ی امید یگانه ای است که در دنیای ملت هایی که در زیر ستم، دارد مثل ستاره ای می درخشد. مواظب باشید این نقطه امید و این ستاره ی درخشان برای ملت ها کور نشود؛ روزبه روز نور امید را به دل ملت ها بیشتر بتاباند. این وظیفه ی تاریخی ملتی ما است. گمان نکنید که اگر این مبارزه ی ملت ایران سر نمی گرفت و نمی ایستاد، برای ملت ایران در محیط زندگی مشکلاتی وجود نمی داشت؛ این تبلیغ آن هاست.
مبادا این جور تصور بشود که اگر ملت ایران تسلیم زور، تسلیم آمریکا و تسلیم استبداد جهانی شد، حال و زندگی خوبی خواهد داشت؛ این اشتباه است. به کشورهایی که تسلیم شدند، نگاه کنید، ببینید چه روزگاری دارند! نمی خواهم از این کشور ها اسم بیاورم. ببینید چه وضع فاجعه باری در این کشورها هست!
اگر عزتی هست، اگر رفاهی هست، اگر آزادی و استقلالی هست، در سایه ی ایستادگی در مقابل استکبار جهانی است؛ و بیشترین امید من در این مورد، به شما جوان هاست. (8)
فقط شما هستید که از آمریکا نمی ترسید
دولت های عالم از ترس این قدرت، جرأت نفس کشیدن ندارند. نه این که خوششان می آید؛ نخیر، بدشان می آید؛ اما جرأت ندارند نفس بکشند.من یک وقت این را گفتم که در کنفرانس غیر متعهدها در چند سال قبل از این -زمان ریاست جمهور - سخنرانی کردم و حرف هایی زدم که توجه بسیاری از این رؤسای کشورها را -که صدویک کشور بودند- جلب کرد. آن ها آمدند با من ملاقات کردن و همه تشکر نمودند. رئیس جمهور یکی از کشورها پیش من آمد و گفت: شما بدانید این جماعتی که این جا نشسته اند، همه از آمریکا می ترسند؛ فقط شما هستید که از آمریکا نمی ترید! بعد سرش را نزدیک آورد و گفت: من هم از آمریکا می ترسم! (9)
پی‌نوشت‌ها:
1- بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار دانشجویان نمونه و ممتاز دانشگاه ها، 7/9/1381
2- بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار جوانان، اساتید و دانشجویان دانشگاه های استان همدان، 17/4/1383
3-بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با کثیری از دانشجویان و دانش آموزان به مناسبت سالروز تسخیر لانه ی جاسوسی آمریکا، 12/8/1378
4- سخنرانی در دیدار با جمع کثیری از دانشگاهیان و طلاب حوزه های علمیه، 29/9/1368
5- بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با کثیری از دانشجویان و اقشار مردم به مناسبت 13 آبان، 14/8/1376
6-بیانات رهبر معظم انقلاب در جمع اصحاب فرهنگ و هنر و اندیشه کشور، 1/5/1380
7- بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با جمعی از تشکل های دانشجوئی کشوردر قم، 18/9/1374
8-بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با جمعی از دانش آموزان، دانشجویان، معلمین و پرستاران به مناسبت روز 13 آبان، 13/8/1371
9- بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با کثیری از دانشجویان و اقشار مردم به مناسبت 13 آبان، 14/8/1376
ادامه دارد...
/ج
