رسالت صدا و سیما
صدا و سيما بايد نقاط زيباي نظام را نشان بدهد
مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:
گاهي چيزهايي مشاهده مي شود که انصافاً سزاوار نيست. مدتي پيش، به مناسبت سالگرد پيروزي انقلاب، تلويزون را نگاه مي کردم. برنامه يي بود که از پيشرفتهاي انقلاب تعريف مي کرد. ديدم فيلمي که نشان داده مي شود، به هيچ وجه پيشرفت و سازندگي را ترسيم نمي کند. مثل اين است که فرض کنيد سرپرست بچه ي يتيمي، در مقابل کساني که اعتراض مي کنند، بگويد من واقعاً به اين بچه خيلي کمک مي کنم؛ اما در همان حالي که اين حرفها را مي زند، گوش اين بچه را هم همين طور بپيچاند! به او متذکر مي شويد، درست است که مي گوييد من حمايت و کمک مي کنم، اما عملت خلاف گفته ي تو را ثابت مي کند؛ يعني آنچه که در واقع وجود دارد و چشم مي بيند، با زبان تطبيق نمي کند. من ديدم که اين تلويزيون، همين کار را کرده است؛ يعني از چيزهايي بي ربطي فيلمبرداري کرده، آنها را نشان مي دهد، و در عين حال از پيشرفتهاي انقلاب هم مي گويد! آيا واقعاً پيشرفتهاي انقلاب همين موارد است؟ اين همه کار در طول دوران انقلاب شده است.
آنچه در مورد اين رسانه ي مهم، مطلوب و ايده آل است، عبارت از اين است که دانشگاهي باشد که در آن، عاليترين و زيباترين مفاهيم انقلاب، به شکل هنرمندانه ارايه بشود و جاذبه داشته باشد؛ نه اين که فقط چيزي را بگويند، بدون اين که فکر جاذبه و تأثير آن باشند.
از هنر استفاده بشود و حرکت بخش باشد و تکليف مردم و قشرهاي مختلف را معلوم کند. يعني زن انقلابي و مسلمان، جوان انقلابي و مسلمان، روستايي و شهري، باسواد و کم سود، متخصص و معمولي، هر کدام وقتي پاي راديو يا تلويزيون مي نشينند، در برنامه هايي که شما به اينها مي دهيد تکليف خودشان را بفهمند که بايد چه کار بکنند؛ راهشان روشن بشود.
ارايه گرايش هاي اصولي نظام توسط صدا و سيما
راديو و تلويزون ما بايد گرايش هاي اصولي نظام را با تمام قوت و قدرت و هنرش از آب در بياورد و ارايه کند. در همه ي بحثها و تمام آنچه که شما از اين رسانه و از اين قوطي خارج مي کنيد و به گوش و قلب مستمعتان مي رسانيد، بايد اين نکته رعايت بشود. گرايش هاي اصولي نظام را پيدا کنيد و آنها را منعکس نماييد.
البته قبل از اين جلسه، با آقايان راجع به مسايل اسلامي و گروه معارف صحبت داشتيم و خاطره يي را براي آنان نقل کردم. اين طور نباشد که به نام اسلام چيزي را بگوييم که سست باشد، يا چيزي را ببافيم که فقط شکل، شکل اسلامي باشد؛ مثل اين نماهاي تلويزيوني- عکس گنبد و بارگاه و مانند آن- که شماها براي فيلمها درست مي کنيد و چيزي را از دور نشان مي دهدي. ارايه ي چنين چيزهايي از اسلام، يک چيز پوک پوچ کم مايه است که فقط يک زر و زيور دروغي، آن هم ظاهري و سطحي را نشان مي دهد.
حقيقتاً بايستي مفاهيم و معارف اسلامي پخش و منعکس بشود. علاوه ي بر اين، صدا و سيما کوشش کند که مردم متدين بشوند. يکي از وظايفي که واقعاً بايد آقايان به آن توجه کنند، متدين سازي است. کاري کنيد که مستمعتان بر اثر صحبت شما، حقيقتاً به صورت عميق متدين بشود.
يکي ديگر از اين گرايشهاي اصولي، ضديت با سلطه هاي استکباري است. امروز ديگر شايد نشود مثل سابق، خيلي «شرق و غرب» گفت. شرق و غربي به اين معنا و تقسيم بندي يي به اين شکل، خيلي معنا ندارد؛ اما ضديت با دشمنان نظام جمهوري اسلامي و مقابله با دخالت اين سلطه هايي که هستند، بايد در تمام برنامه هاي صدا و سيما محسوس باشد.
در نظام جمهوري اسلامي، تکريم شأن انسان- که يکي از ويژگي هاي اسلام است- ارزش دادن به انسان، رشد دادن انسان، انسان را در کار شايسته ي خودش به کار گرفتن و نيروهاي او را در خدمت اهداف متعالي جوشاندن، يکي ديگر از گرايش هاي اصولي است.
من همين جا استفاده كنم و نكته يي را بگويم از توليد- بخصوص در سيما- بايد مراقبت بشود. آقاياني که مسؤول اين کار هستند، به اين اکتفا نکنند که به يک تهيه کننده بگويند مثلاً فيلم بيست دقيقه يي، يک ساعتي، يا ده ساعتي در اين موضوع تهيه کن. بايد در تمام طول مدت کار، ابزارها و چشمها و بينشهاي سرشار از بصيرتي مراقبت داشته باشند، ببينند چه چيزي از آب در مي آيد. اگر خداي نکرده يک تهيه کننده، مسوؤوليتش يک ذره ضعيف باشد، کار خراب خواهد شد. اگر شما مراقبت نکرديد، ممکن است در فيلمنامه چيزي گنجانده بشود که آن کارگردان و آن بازي کن بيچاره هم همان را اجرا بکند. چيز بدي از آب در مي آيد؛ کما اين که گاهي چنين چيزي هم مشاهده مي شود. اينهايي که مطرح مي کنم، از بر نيست؛ از روست؛ يعني چيزهايي است که ديده و مشاهده شده است و مي شود نمونه هايي را ذکر کرد.
فرض بفرمايد نسبت به يک داستان تاريخي فيلمي بسازيم که نتيجه و مفهوم آن، چيزي خلاف واقعيت و دروغ باشد. آيا اين، درست است؟ بايد شما بالاي سر فيلمنامه نويس باشيد و مراقبت کنيد. حالا اگر فيلمنامه خوب از آب در آمد، آن کارگردان، يا حتي يک نفر از هنرمندان، چنانچه بخواهند يک جا حرکتي انجام بدهند، يا کلمه يي را اضافه بکنند- که به طور معمول اين کار انجام مي گيرد- مي توانند اين کار را بکنند. در غير اين صورت، شما بايد بياييد و بگوييد حالا که فيلم ساخته شده است، آن را چه کار کنيم؟ يا بايد آن را پخش کنيد، يا فيلمي که اين همه پول برايش خرج شده است، پاره کنيد و دور بريزيد.
مراقبت، چيز خيلي مهمي است. مديران بخشهاي مختلف، بايد به مراقبت نسبت به محوطه ي کار خودشان و تشويق و تنبيه، خيلي اهميت بدهند. منظورمان از تنبيه، تنبيه قضايي و نوع کار قضايي نيست؛ بالاخره ترتيب اثر داده بشود. اگر کسي خوب و صحيح و مطابق برنامه کار مي کند، بايد تشويق شود. کسي هم که تخطي مي کند، کار بد انجام مي دهد، رعايت مصلحت نظام و مفاهيم مطلوب براي نظام را نمي کند و بر خلاف اسلام و مفاهيم انقلاب چيزي را مي گنجاند، بايد با او برخورد شود.
منبع: www.khamenei.ir
مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:
گاهي چيزهايي مشاهده مي شود که انصافاً سزاوار نيست. مدتي پيش، به مناسبت سالگرد پيروزي انقلاب، تلويزون را نگاه مي کردم. برنامه يي بود که از پيشرفتهاي انقلاب تعريف مي کرد. ديدم فيلمي که نشان داده مي شود، به هيچ وجه پيشرفت و سازندگي را ترسيم نمي کند. مثل اين است که فرض کنيد سرپرست بچه ي يتيمي، در مقابل کساني که اعتراض مي کنند، بگويد من واقعاً به اين بچه خيلي کمک مي کنم؛ اما در همان حالي که اين حرفها را مي زند، گوش اين بچه را هم همين طور بپيچاند! به او متذکر مي شويد، درست است که مي گوييد من حمايت و کمک مي کنم، اما عملت خلاف گفته ي تو را ثابت مي کند؛ يعني آنچه که در واقع وجود دارد و چشم مي بيند، با زبان تطبيق نمي کند. من ديدم که اين تلويزيون، همين کار را کرده است؛ يعني از چيزهايي بي ربطي فيلمبرداري کرده، آنها را نشان مي دهد، و در عين حال از پيشرفتهاي انقلاب هم مي گويد! آيا واقعاً پيشرفتهاي انقلاب همين موارد است؟ اين همه کار در طول دوران انقلاب شده است.
آنچه در مورد اين رسانه ي مهم، مطلوب و ايده آل است، عبارت از اين است که دانشگاهي باشد که در آن، عاليترين و زيباترين مفاهيم انقلاب، به شکل هنرمندانه ارايه بشود و جاذبه داشته باشد؛ نه اين که فقط چيزي را بگويند، بدون اين که فکر جاذبه و تأثير آن باشند.
از هنر استفاده بشود و حرکت بخش باشد و تکليف مردم و قشرهاي مختلف را معلوم کند. يعني زن انقلابي و مسلمان، جوان انقلابي و مسلمان، روستايي و شهري، باسواد و کم سود، متخصص و معمولي، هر کدام وقتي پاي راديو يا تلويزيون مي نشينند، در برنامه هايي که شما به اينها مي دهيد تکليف خودشان را بفهمند که بايد چه کار بکنند؛ راهشان روشن بشود.
ارايه گرايش هاي اصولي نظام توسط صدا و سيما
راديو و تلويزون ما بايد گرايش هاي اصولي نظام را با تمام قوت و قدرت و هنرش از آب در بياورد و ارايه کند. در همه ي بحثها و تمام آنچه که شما از اين رسانه و از اين قوطي خارج مي کنيد و به گوش و قلب مستمعتان مي رسانيد، بايد اين نکته رعايت بشود. گرايش هاي اصولي نظام را پيدا کنيد و آنها را منعکس نماييد.
البته قبل از اين جلسه، با آقايان راجع به مسايل اسلامي و گروه معارف صحبت داشتيم و خاطره يي را براي آنان نقل کردم. اين طور نباشد که به نام اسلام چيزي را بگوييم که سست باشد، يا چيزي را ببافيم که فقط شکل، شکل اسلامي باشد؛ مثل اين نماهاي تلويزيوني- عکس گنبد و بارگاه و مانند آن- که شماها براي فيلمها درست مي کنيد و چيزي را از دور نشان مي دهدي. ارايه ي چنين چيزهايي از اسلام، يک چيز پوک پوچ کم مايه است که فقط يک زر و زيور دروغي، آن هم ظاهري و سطحي را نشان مي دهد.
حقيقتاً بايستي مفاهيم و معارف اسلامي پخش و منعکس بشود. علاوه ي بر اين، صدا و سيما کوشش کند که مردم متدين بشوند. يکي از وظايفي که واقعاً بايد آقايان به آن توجه کنند، متدين سازي است. کاري کنيد که مستمعتان بر اثر صحبت شما، حقيقتاً به صورت عميق متدين بشود.
يکي ديگر از اين گرايشهاي اصولي، ضديت با سلطه هاي استکباري است. امروز ديگر شايد نشود مثل سابق، خيلي «شرق و غرب» گفت. شرق و غربي به اين معنا و تقسيم بندي يي به اين شکل، خيلي معنا ندارد؛ اما ضديت با دشمنان نظام جمهوري اسلامي و مقابله با دخالت اين سلطه هايي که هستند، بايد در تمام برنامه هاي صدا و سيما محسوس باشد.
در نظام جمهوري اسلامي، تکريم شأن انسان- که يکي از ويژگي هاي اسلام است- ارزش دادن به انسان، رشد دادن انسان، انسان را در کار شايسته ي خودش به کار گرفتن و نيروهاي او را در خدمت اهداف متعالي جوشاندن، يکي ديگر از گرايش هاي اصولي است.
من همين جا استفاده كنم و نكته يي را بگويم از توليد- بخصوص در سيما- بايد مراقبت بشود. آقاياني که مسؤول اين کار هستند، به اين اکتفا نکنند که به يک تهيه کننده بگويند مثلاً فيلم بيست دقيقه يي، يک ساعتي، يا ده ساعتي در اين موضوع تهيه کن. بايد در تمام طول مدت کار، ابزارها و چشمها و بينشهاي سرشار از بصيرتي مراقبت داشته باشند، ببينند چه چيزي از آب در مي آيد. اگر خداي نکرده يک تهيه کننده، مسوؤوليتش يک ذره ضعيف باشد، کار خراب خواهد شد. اگر شما مراقبت نکرديد، ممکن است در فيلمنامه چيزي گنجانده بشود که آن کارگردان و آن بازي کن بيچاره هم همان را اجرا بکند. چيز بدي از آب در مي آيد؛ کما اين که گاهي چنين چيزي هم مشاهده مي شود. اينهايي که مطرح مي کنم، از بر نيست؛ از روست؛ يعني چيزهايي است که ديده و مشاهده شده است و مي شود نمونه هايي را ذکر کرد.
فرض بفرمايد نسبت به يک داستان تاريخي فيلمي بسازيم که نتيجه و مفهوم آن، چيزي خلاف واقعيت و دروغ باشد. آيا اين، درست است؟ بايد شما بالاي سر فيلمنامه نويس باشيد و مراقبت کنيد. حالا اگر فيلمنامه خوب از آب در آمد، آن کارگردان، يا حتي يک نفر از هنرمندان، چنانچه بخواهند يک جا حرکتي انجام بدهند، يا کلمه يي را اضافه بکنند- که به طور معمول اين کار انجام مي گيرد- مي توانند اين کار را بکنند. در غير اين صورت، شما بايد بياييد و بگوييد حالا که فيلم ساخته شده است، آن را چه کار کنيم؟ يا بايد آن را پخش کنيد، يا فيلمي که اين همه پول برايش خرج شده است، پاره کنيد و دور بريزيد.
مراقبت، چيز خيلي مهمي است. مديران بخشهاي مختلف، بايد به مراقبت نسبت به محوطه ي کار خودشان و تشويق و تنبيه، خيلي اهميت بدهند. منظورمان از تنبيه، تنبيه قضايي و نوع کار قضايي نيست؛ بالاخره ترتيب اثر داده بشود. اگر کسي خوب و صحيح و مطابق برنامه کار مي کند، بايد تشويق شود. کسي هم که تخطي مي کند، کار بد انجام مي دهد، رعايت مصلحت نظام و مفاهيم مطلوب براي نظام را نمي کند و بر خلاف اسلام و مفاهيم انقلاب چيزي را مي گنجاند، بايد با او برخورد شود.
منبع: www.khamenei.ir
/ج
.jpg "چرا پیامبر (ص) فرموده است که سوره هود مرا پیر کرده است؟")
