مراقبت از فضای دانشگاه
مواظب باشيد که فضاي دانشگاه را آشفته نکنند
مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:
شما برادراني که در دانشگاهها تدريس مي کنيد، مواظب باشيد که فضاي دانشگاه را آشفته نکنند. خود شما تا پريروز در آن جا دانشجو بوديد و مي دانيد که دانشگاه يعني چه. دانشگاه، يک محيط آشفتگي پذير است؛ طبيعتش اين است. يعني مادامي که دانشگاه جاي جوانان است که فاصله ي سني تقريباً مشخص هفت، هشت، ده ساله دارند و مادامي که در دانشگاه، دانش و به تبع آن روشنفکري، در اين سن به اين نسل منتقل مي شود، همواره بايد از دانشگاه انتظار برانگيختگي داشت. برانگيختگي بد نيست- چيز خوبي است- اما در شرايطي هم ممکن است بر اين برانگيختگي، آثار بدي مترتب شود.
در چنين محيطي که برانگيختگي آسانترين چيز است، هر کسي بايد سعي کند که اين، در آن جا انفجار ايجاد نکند و برانگيختگي بد را زمينه سازي ننمايد. الان اين دانشگاه مي تواند به وسيله يي بسيار فعال براي حرکت و اميد مردم، براي پشتيباني از دستگاه و حکومت و دولت، و به عنوان وسيله يي براي روشنگري ذهني مردم به کار برود. هم چنين مي تواند وسيله يي براي اغتشاش و ايجاد آشوب و نا اميدي و سرخوردگي باشد. اين، بدان معنا نيست که همه ي دانشجويان، اين کارها را مي کنند. نه، ممکن است در دانشگاه دو نفر اراده کنند و دويست نفر کاري را انجام بدهند. طبيعت يک محيط جوان و فعال و بسيار بر انگيخته و آماده، اين است.
نگذاريد که در محيطهاي دانشگاه، چيزي از بيرون تزريق کنند. اين خيط و خطوط سياسي بيرون دانشگاه را مطلقاً وارد دانشگاه نکنيد. خود دانشگاه مقداري مسأله ي سياسي دارد. در آن حد، خوب هم است و ايرادي ندارد. دانشجويان چيزي را مي بينند، اعتراض مي کنند؛ خبري به گوششان مي رسد، آن را نقد مي کنند؛ از چيزي پشتيباني مي کنند و با چيزي مقابله مي نمايند. همين، خوب و بس است. بشدت مراقبت کنيد که ديگران اين دعواهاي بيرون دانشگاهي، داخل دانشگاه نيايد. اين، به ضرر دانشگاه و انقلاب است. من خيال مي کنم که مقداري از اين رعايتها انجام نمي شود...
منبع:www.khamenei.ir
مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:
شما برادراني که در دانشگاهها تدريس مي کنيد، مواظب باشيد که فضاي دانشگاه را آشفته نکنند. خود شما تا پريروز در آن جا دانشجو بوديد و مي دانيد که دانشگاه يعني چه. دانشگاه، يک محيط آشفتگي پذير است؛ طبيعتش اين است. يعني مادامي که دانشگاه جاي جوانان است که فاصله ي سني تقريباً مشخص هفت، هشت، ده ساله دارند و مادامي که در دانشگاه، دانش و به تبع آن روشنفکري، در اين سن به اين نسل منتقل مي شود، همواره بايد از دانشگاه انتظار برانگيختگي داشت. برانگيختگي بد نيست- چيز خوبي است- اما در شرايطي هم ممکن است بر اين برانگيختگي، آثار بدي مترتب شود.
در چنين محيطي که برانگيختگي آسانترين چيز است، هر کسي بايد سعي کند که اين، در آن جا انفجار ايجاد نکند و برانگيختگي بد را زمينه سازي ننمايد. الان اين دانشگاه مي تواند به وسيله يي بسيار فعال براي حرکت و اميد مردم، براي پشتيباني از دستگاه و حکومت و دولت، و به عنوان وسيله يي براي روشنگري ذهني مردم به کار برود. هم چنين مي تواند وسيله يي براي اغتشاش و ايجاد آشوب و نا اميدي و سرخوردگي باشد. اين، بدان معنا نيست که همه ي دانشجويان، اين کارها را مي کنند. نه، ممکن است در دانشگاه دو نفر اراده کنند و دويست نفر کاري را انجام بدهند. طبيعت يک محيط جوان و فعال و بسيار بر انگيخته و آماده، اين است.
نگذاريد که در محيطهاي دانشگاه، چيزي از بيرون تزريق کنند. اين خيط و خطوط سياسي بيرون دانشگاه را مطلقاً وارد دانشگاه نکنيد. خود دانشگاه مقداري مسأله ي سياسي دارد. در آن حد، خوب هم است و ايرادي ندارد. دانشجويان چيزي را مي بينند، اعتراض مي کنند؛ خبري به گوششان مي رسد، آن را نقد مي کنند؛ از چيزي پشتيباني مي کنند و با چيزي مقابله مي نمايند. همين، خوب و بس است. بشدت مراقبت کنيد که ديگران اين دعواهاي بيرون دانشگاهي، داخل دانشگاه نيايد. اين، به ضرر دانشگاه و انقلاب است. من خيال مي کنم که مقداري از اين رعايتها انجام نمي شود...
منبع:www.khamenei.ir
/ج