( wto)عضویت دروتو و یک سوال بزرگ
سازمان تجارت جهانی ( wto) در سال 1995 با هدف برقراری تجارت آزاد بین کشورهای عضو تشکیل و جانشین گات شد. در حال حاضر بيش از 90 درصد تجارت جهاني توسط اين سازمان انجام ميگيردو تقريبا اغلب كشورها به عضويت اين سازمان درآمده اند و عضويتبرخي ديگر مانند ايران نيز به دلايل سياسي تاكنون پذيرفته نشده است.
در حال حاضر بعد از چند سال مذاكره ايران بصورت عضو ناضر در سازمان پذيرفته شده است. آنچه مشخص است اينكه بايد تلاش كرد تا هرچه سريعتر به عضويت اين سازمان درآمد, در غير اينصورت به تدرج از گردونه رقابت و تجارت جهاني حذف و منافع زيادي را از دست مي دهيم.
همه اعضای wto باید قوانین این سازمان را پذیرفته و از آن پیروی کنند. برای نمونه می توان به تاکید سازمان بر کاهش و یا حذف تعرفه های گمرکی یا عدم حمایت دولت از بخشهای داخلی با اختصاص یارانه ها اشاره کرد.
از دیگر مسایل بسیار مهم سازمان، آزاد سازی تجارت خدمات و یا حقوق مالکیت معنوی میباشد که میتواند مشکلات زیادی را برای کشور از نظر فرهنگی، شرعی، اقتصادی و... ایجاد کند. ولی موضوعی که در حال حاضر به آن پرداخته میشود، بررسی این موضوع است که اعضا wto مجاز هستند به هر میزان که بخواهند به هر کشوری صادرات داشته باشند و یا از هر کجا که بخواهند واردات داشته باشند و عملا تعرفه های گمرکی بجای محدودیت های مقداری بکار برده میشوند.
سوالی که در اینجا مطرح میباشد این است که با توجه به اینکه ما به لحاظ سیاسی و ایدئولوژیک با برخی از کشورها مثل اسرائیل چالش داریم و به اصل عدم به رسمیت شناختن موجودیت آنها و تحریم کالاهای آنها توجه داریم در صورت عضویت در wto چه راهکاری را برای مواجهه با این مسئله باید در نظر بگیریم. با توجه به اینکه یکی از مزایای تجارت آزاد این است که به مصرف کننده تنوع انتخاب میدهد و در نهایت مصرف کننده است که تصمیم میگیرد چه کالایی را بخرد و یا اینکه نخرد، به نظر میرسد یکی از موئثرترین و بهترین راههایی که در صورت ورود احتمالی کالاهای اسرائیلی در ایران میتوان انجام داد ، تبلیغات و کارهای فرهنگی میباشد و با معرفی این محصولات به جامعه، مردم را قانع کنیم که کالاهای اسرائیلی را تحریم کنند و با عدم استقبال از این کالاها به تردیج ورود آنها نیز عملا منتفی میشود.
با این وجود جامعه ما در حال حاضر با مسئله دیگری مواجه است که جای سوال دارد و آن اینکه با وجودی که ما هنوز به عضویت wto در نیامده ایم و قانونا اجباری به پیروی از قوانین این سازمان نداریم و همچنین فروش کالاهای اسرائیلی نیز ممنوع میباشد و در عین حال از دیگر کشورها نیز می خواهیم به تحریکم کنندگان کالاهای اسرائیلی بپیوندند، مشاهده میشود که بازارهای ایران مملو از کالاهایی است که تولید کنندگان آنها به حمایت از اسرائیل شهرت دارند و حتی برخی از نهادها و سازمانهای داخلی نیز در جهت تولید و یا فروش این کالاها در داخل کشور با این شرکتهای تجاری همکاری دارند و لازم است این همکاریها بازبینی و با بررسی و هماهنگیهای بیشتری انجام گیرد.
در پایان آنچه مشخص است اینکه در نهایت ایران و همه کشورها باید به عضویت wto درآیند و مزایای عضویت در این سازمان آنقدر زیاد است که نمیتوان از آنها صرفنظر کرد و در صورت عدم عضویت و پیروی از قوانین این سازمان زیانهای جبران ناپذیری به کشور تحمیل میشود ، ولی باید در این میان با بستر سازی و شبیه سازی قوانین WTO در داخل کشور، زمینه را برای حضور موفق و تامین منافع ملی کشور فراهم کرد و با در نظر گرفتن واقعیات فضای بین الملل خود را برای مشکلات احتمالی آماده نمود.
منبع:اندیشکده روابط بین الملل
ارسال توسط کاربر محترم سایت : nikbakht88
در حال حاضر بعد از چند سال مذاكره ايران بصورت عضو ناضر در سازمان پذيرفته شده است. آنچه مشخص است اينكه بايد تلاش كرد تا هرچه سريعتر به عضويت اين سازمان درآمد, در غير اينصورت به تدرج از گردونه رقابت و تجارت جهاني حذف و منافع زيادي را از دست مي دهيم.
همه اعضای wto باید قوانین این سازمان را پذیرفته و از آن پیروی کنند. برای نمونه می توان به تاکید سازمان بر کاهش و یا حذف تعرفه های گمرکی یا عدم حمایت دولت از بخشهای داخلی با اختصاص یارانه ها اشاره کرد.
از دیگر مسایل بسیار مهم سازمان، آزاد سازی تجارت خدمات و یا حقوق مالکیت معنوی میباشد که میتواند مشکلات زیادی را برای کشور از نظر فرهنگی، شرعی، اقتصادی و... ایجاد کند. ولی موضوعی که در حال حاضر به آن پرداخته میشود، بررسی این موضوع است که اعضا wto مجاز هستند به هر میزان که بخواهند به هر کشوری صادرات داشته باشند و یا از هر کجا که بخواهند واردات داشته باشند و عملا تعرفه های گمرکی بجای محدودیت های مقداری بکار برده میشوند.
سوالی که در اینجا مطرح میباشد این است که با توجه به اینکه ما به لحاظ سیاسی و ایدئولوژیک با برخی از کشورها مثل اسرائیل چالش داریم و به اصل عدم به رسمیت شناختن موجودیت آنها و تحریم کالاهای آنها توجه داریم در صورت عضویت در wto چه راهکاری را برای مواجهه با این مسئله باید در نظر بگیریم. با توجه به اینکه یکی از مزایای تجارت آزاد این است که به مصرف کننده تنوع انتخاب میدهد و در نهایت مصرف کننده است که تصمیم میگیرد چه کالایی را بخرد و یا اینکه نخرد، به نظر میرسد یکی از موئثرترین و بهترین راههایی که در صورت ورود احتمالی کالاهای اسرائیلی در ایران میتوان انجام داد ، تبلیغات و کارهای فرهنگی میباشد و با معرفی این محصولات به جامعه، مردم را قانع کنیم که کالاهای اسرائیلی را تحریم کنند و با عدم استقبال از این کالاها به تردیج ورود آنها نیز عملا منتفی میشود.
با این وجود جامعه ما در حال حاضر با مسئله دیگری مواجه است که جای سوال دارد و آن اینکه با وجودی که ما هنوز به عضویت wto در نیامده ایم و قانونا اجباری به پیروی از قوانین این سازمان نداریم و همچنین فروش کالاهای اسرائیلی نیز ممنوع میباشد و در عین حال از دیگر کشورها نیز می خواهیم به تحریکم کنندگان کالاهای اسرائیلی بپیوندند، مشاهده میشود که بازارهای ایران مملو از کالاهایی است که تولید کنندگان آنها به حمایت از اسرائیل شهرت دارند و حتی برخی از نهادها و سازمانهای داخلی نیز در جهت تولید و یا فروش این کالاها در داخل کشور با این شرکتهای تجاری همکاری دارند و لازم است این همکاریها بازبینی و با بررسی و هماهنگیهای بیشتری انجام گیرد.
در پایان آنچه مشخص است اینکه در نهایت ایران و همه کشورها باید به عضویت wto درآیند و مزایای عضویت در این سازمان آنقدر زیاد است که نمیتوان از آنها صرفنظر کرد و در صورت عدم عضویت و پیروی از قوانین این سازمان زیانهای جبران ناپذیری به کشور تحمیل میشود ، ولی باید در این میان با بستر سازی و شبیه سازی قوانین WTO در داخل کشور، زمینه را برای حضور موفق و تامین منافع ملی کشور فراهم کرد و با در نظر گرفتن واقعیات فضای بین الملل خود را برای مشکلات احتمالی آماده نمود.
منبع:اندیشکده روابط بین الملل
ارسال توسط کاربر محترم سایت : nikbakht88
/ج
