همه چيز درباره بايوس (قسمت دوم)

كاربران ماهر اغلب با استفاده از بايوس به بهينه‌سازي تنظيمات سيستم خود مي‌پردازند. اما در عين حال اگر تا به حال به لايه‌هاي زيرين راه پيدا نكرده باشيد، بايوس مي‌تواند مكان خوفناكي براي گشت‌وگذار باشد. درست مانند زندگي واقعي، پرسه‌زدن در جاهاي ناشناخته، چنانچه ندانيد كجا مي‌رويد يا چه‌كاري انجام مي‌دهيد، مي‌تواند خطرناك باشد..
پنجشنبه، 24 شهريور 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
همه چيز درباره بايوس (قسمت دوم)

همه چيز درباره بايوس (قسمت دوم)
همه چيز درباره بايوس (قسمت دوم)


 





 
كاربران ماهر اغلب با استفاده از بايوس به بهينه‌سازي تنظيمات سيستم خود مي‌پردازند. اما در عين حال اگر تا به حال به لايه‌هاي زيرين راه پيدا نكرده باشيد، بايوس مي‌تواند مكان خوفناكي براي گشت‌وگذار باشد. درست مانند زندگي واقعي، پرسه‌زدن در جاهاي ناشناخته، چنانچه ندانيد كجا مي‌رويد يا چه‌كاري انجام مي‌دهيد، مي‌تواند خطرناك باشد. از ديگر سو، به محض اين‌كه با طرز كار مركز كنترل کامپيوتر خود آشنا شديد، ناگهان دنياي عظيمي از امكانات عيب‌يابي و اوركلاكينگ پيش روي شما گشوده مي‌شود. اما بايوس دقيقاً چيست؟
تمام مادربردهاي امروزي يك ماجول EEPROM فلش توكار دارند كه به طور كلي تحت عنوان تراشه بايوس شناخته مي‌شوند. BIOS (سرنام Basic Input/ Output System) نخستين كد اجرايي هنگام بوت شدن کامپيوتر است. تمام اطلاعات حياتي سيستم از قبيل فرکانس کلاک پردازنده مرکزي ، اندازه و نوع حافظه مورد استفاده، اولويت بوت شدن رسانه‌هاي جانبي روي سيستم، دستگاه‌هاي On – board موجود و خيلي چيزهاي ديگر در بايوس نهفته است. تنظيم بد و نادرست بايوس ممكن است به ناكامي در بالا آمدن سيستم‌عامل نيز منجر شود. همان طور که تنظيم مناسب و دقيق آن مي‌تواند باعث بهبود چشم‌گير كارايي يك سيستم معمولي شود.ب راي آشنايي شما با بايوس سعي كرده‌ايم، تمام تنظيمات موجود را (حتي موارد ناشناخته) پوشش دهيم تا به‌اين ترتيب، فارغ از اين كه با چه مادربردي كار مي‌كنيد، در آينده هيچ‌گاه دچار سردرگمي نشويد يا احساس نا آشنايي نكنيد.
Advanced Bios Features
در اين بخش به تدريج به اعماق بايوس نفوذ کرده و نحوه عملكرد قسمت‌هاي مختلف سيستم را تعيين مي‌كنيم. در همين قسمت ممكن است بتوانيد اولويت بوت را هم مشخص كنيد. اگرچه در بعضي مادربردها (مانند مدل‌هاي ASUS) يك زير منوي جداگانه به اين امر اختصاص داده مي‌شود.
Hard DrivePriotity: اگر چند هاردديسك روي سيستم نصب شده باشد، توسط اين تنظيمات به بايوس مي‌گوييد كه با چه ترتيبي سعي کند آن‌ها بوت شوند. اين تنظيمات به‌خصوص براي سيستم‌هايي با چند سيستم‌عامل كه هر سيستم‌عامل (مثلاً ويندوز ولينوكس) آن‌ها روي درايو جداگانه‌اي نصب شده‌است، مفيدند.

همه چيز درباره بايوس (قسمت دوم)

First and Subsequent Boot Device: در اين قسمت مي‌توانيد تعيين کنيدکه سيستم به ترتيب چه اولويتي بوت شود. به‌عنوان‌مثال، اگر قصد داشته باشيد ويندوز نصب کنيد، بايد درايو سي‌دي يا دي‌وي‌دي خود را در اولويت اول قبل از هارددرايو قرار دهيد.
Password Check: اگر رمزعبور گذاشته باشيد، مي‌توانيد براي بايوس تعيين كنيد كه هر بار هنگام بالا آمدن کامپيوتر يا موقع باز كردن بايوس رمز عبور پرسيده شود يا خير.
HDD S.M.A.R.T. Monitor: فناوري S.M.A.R.T (سرنام Smart Monitoting Analysis and Reporting Technology) به عنوان يك خطاياب پيش‌گيري‌كننده عمل مي‌كند كه در پيش‌بيني اشكالات قريب الوقوع هارد درايو به ما كمك مي‌كند. در صورت فعال شدن اين امكان، هارددرايوهاي مورد پشتيباني هر نوع اشكالي را كه درنهايت به خرابي سيستم بيانجامد، گزارش خواهند كرد.
Limit CPUID Max. to 3: فقط كساني كه سيستم عامل قديمي‌تر با پردازنده پنتيوم4 يا بالاتر داشته باشند، بايد اين تنظيمات را فعال كنند. دستورالعمل‌هاي‌ CPUID براي تعيين نوع پردازنده مورد استفاده و به اشتراک گذاشتن اين اطلاعات با سيستم‌عامل به‌کار مي‌روند. سيستم عامل‌هايي كه قبل از پنتيوم4 عرضه شده‌اند، داراي تمهيداتي براي حل مشکلات هستند كه پارامترهاي محدود كننده CPUID به همين منظور طراحي شده‌اند. كاربران ويستا، اكس‌پي و ويندوز7 مي‌توانند با خيال راحت اين امكان را غيرفعال کرده و به حال خود رها كنند.

همه چيز درباره بايوس (قسمت دوم)

No – Execute Memory Protect: اين امكان درحقيقت يك حفاظ امنيتي است كه از سرريز شدن بافر جلوگيري مي‌كند. AMD و اينتل هر دو از اين امكان پشتيباني مي‌كنند، فقط ممكن است نام‌گذاري‌ آن‌ها متفاوت باشد. پس از فعال شدن اين گزينه، محدوده‌هاي خاصي از حافظه به عنوان بخش غير قابل اجرا (Non – Executable) علامت‌گذاري مي‌شود كه امكان اجراي كدهاي خطرناك در اين قسمت‌ها را از بين مي‌برد.
Delay fot HDD (Secs): اين امكان كه به عنوان Hard Disk Pre-Delay هم شناخته مي‌شود، اغلب براي هاردديسك‌هاي IDE قديمي استفاده مي‌شود. بعضي هاردهاي قديمي و كند كه قادر به چرخش به‌موقع به منظور مقدار‌دهي اوليه نيستند، توسط سيستم به عنوان غيرقابل شناسايي (Undetectable) شناخته مي‌شوند. براي حل اين مشكل، سازندگان مادربردها اين راه‌حل را پيش‌بيني كرده‌اند تا كاربران بتوانند قبل از بروز اين اشكال،‌ به‌طور دستي تأخير ايجاد كنند.
Full Screen Logo: با فعال‌كردن اين امكان مي‌توان در كنار صفحه سياه وخسته‌کننده راه‌اندازي اوليه سيستم لوگوي بوت كارخانه سازنده مادربرد را مشاهده كرد. البته، اين صفحه فقط يك صفحه نمايشي نيست و مي‌توان اطلاعات و راهنمايي‌هاي مفيدي را در آن مشاهده كرد. از جمله اين‌كه فشردن كدام دكمه باعث واردشدن به بايوس مي‌شود، (همان طور كه گفته شد، در بيشتر موارد كليد DEL است) و اين‌که چگونه مي‌توان برنامه به روز رساني بايوس مادربرد را مقداردهي اوليه كرد؟
Init Display First: البته سال‌ها از زماني كه بازيکن‌ها از نسل كارت‌هاي ويديويي PCI به كارت‌هاي مبتني بر استاندارد AGP گام نهادند، مي‌گذرد. اما به هر حال اين گزينه به كاربر امكان مي‌دهد كه نوع كارت گرافيك خود را به سيستم اعلام كند (در صورت پيكربندي نادرست اين گزينه، ممكن است با يك صفحه خالي در نمايشگر خود مواجه شويد). اين امكان به‌خصوص براي مواقعي كه از دونوع كارت ويديويي در يك سيستم استفاده مي‌كنيد، كاربرد دارد.
همان‌طور كه گفتيم، اين روزها بازي دوستان به كارت‌هاي PCI Express روي آورده‌اند. ماردبردهاي جديدتر امكان انتخاب بين گزينه‌هاي PCI و PEG را (كه همان درگاه كارت گرافيك PCI Express است) برآورده مي‌سازند. گزينه اول براي رفع اشكال كارت گرافيك‌هاي PCI كه به درستي نصب نشده‌اند ، مفيد واقع مي‌شود (در صورتي كه سيستم به طور خودكار آن را تشخيص نداد، اين گزينه را روي تنظيمات PCI قرار دهيد).
منبع:http://www.shabakeh-mag.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb




 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.