معيارهاي ارتباط سالم پيش از ازدواج

امروزه با گسترش شهرها و پديده ي شهر نشيني و تغييرات ناشي از آن، روابط اجتماعي نيز تغيير کرده و ديگر خانواده ها شناخت سابق را از هم ندارند. بنابراين، به نظرمي رسد بهتر است که دختران و پسران پيش از ازدواج شناخت قابل قبولي از يکديگر و خانواده ها پيدا کنند. البته در ارتباط پيش از ازدواج براي شناخت طرف مقابل، حتما بايد حدود شرعي و اخلاقي و نيز ملاحظات خانوادگي را رعايت کرد. هر کدام از طرفين بايد متوجه باشند که هدفشان آن است که با حفظ موازين اخلاقي و شرعي، به اين نکته برسند که آيا طرف مقابل برايشان مناسب است و نيز آيا خودشان براي طرف مقابل مناسب هستند يا نه؟دکتر حسين ابراهيمي مقدم ـ روانشناس باليني و استاد دانشگاه تهران ـ در اين باره توضيح مي دهد.
بسياري از همسران به ما مراجعه مي کنند و مي گويند ما پيش از ازدواج با هم آشنا شده بوديم و بيرون مي رفتيم، اما نمي دانيم چرا الان دوباره به مشکل برخورديم؟ ما که يکي دو سال با هم ارتباط خانوادگي داشتيم!خوب، مشخص است. آن ها در کنار هم بودند، اما ارتباط رواني نداشتند و آنچه را لازم بود، پيش نکشيدند. پسر يا دختري که با قسم و پرحرفي به راستگو بودن خود اشاره مي کند، ممکن است به طور کامل اخلاقي بر خلاف ادعاي خود داشته باشد و با قسم مي خواهد گفته ي خود را تحميل کند.
در ارتباط هايي که به قصد ازدواج انجام مي گيرد، ممکن است فقط دو طرف صحبت نمايند و به اصطلاح فشار کلام داشته باشند و پرحرفي کنند، ولي آنچه براي دانستن از طرفين لازم است، گفته نشود و در حقيقت فقط نوعي تخليه ي هيجاني صورت گيرد. همين موضوع موجب مي شود که حتي با وجود ارتباط هاي زياد پيش از ازدواج ، چنين همسراني پس از تشکيل زندگي مشترک مشکل داشته باشند.
چه بايد کرد؟
يکي از کارهاي مهمي که بايد انجام دهيم، اين است که پيش از شروع کردن به صحبت يا حتي 24 ساعت پيش از ملاقات، بايد بدانيم چه مي خواهيم بگوييم و چگونه بگوييم، تا در هنگام صحبت کردن از اين شاخه به آن شاخه نپريم.
نکته ي دوم، گفتار پيش از اندازه آرام يا بيش از اندازه سريع است. خانم ها پيش از ازدواج خيلي آرام صحبت مي کنند و آقايان نيز ممکن است خيلي سريع صحبت نمايند، در نتيجه دو طرف نمي توانند حرف يکديگر را بفهمند.
مسأله ي بعد، در نظر نگرفتن ديدگاه شنونده است ؛ يعني بايد از کلامي استفاده کنيم که براي شنونده آشنا و قابل فهم باشد و از استعارات وکنايه پرهيز کنيم. البته اين مشکلات از جانب گوينده است. برخي از مشکلات نيز مربوط به شنونده مي شود. يکي اين است که شنونده بي توجه به آنچه که گفته مي شود، پيش داوري مي نمايد و در حقيقت به جاي گوينده فکر مي کند يا به علت غرايز، به فکر موضوعي ديگر است، در حالي که گوينده چيز ديگري مي گويد.
منبع: جوانان امروز شماره 2119