SOLARIMPULSE هواپيماي خورشيدي که رد شب هم پرواز مي کند
«بر تراند پيکارد» ماجراجويانه سوئيسي از نمونه اوليه يک هواپيما با نيروي محرکه خورشيد پرده برداشت و اميدوار است روزي هواپيمايي که بر اساس اين مدل ساخته مي شود، کره زمين را کامل دور بزند.
اين پرنده که طول بال هاي آن 61 متر است، تنها 1500 کيلوگرم وزن دارد و هم اکنون در مرحله انجام آزمايش هاي گوناگون است تا معلوم شود تا چه حد توانايي پرواز در شب دارد. دکتر «پيکارد» که رد سال 1999 با يک بار گردش کامل به دور زمين در يک بالن، تاريخ ساز شد مي گويد هدفش از اين کار آن است که توانايي هاي انرژي هاي تجديد پذير را نشان دهد. طبق برنامه ريزي قرار است نمونه اصلي اين هواپيما در سال 2012 عرض اقيانوس اطلس را طي کند.
بايد در نظر داشت چنين تلاش هايي با خطرهايي نيز همراه است. براي ساخت چنين هواپيمايي بايد به فناوري سلول هاي خورشيدي و باتري هاي پيشرفته دست يافت که بتواند در طول تاريکي شب هم انرژي لازم براي پرواز را تامين کند و هم چنين به فناوري هدايت هواپيما در چنين دسترسي داشت و به نظر مي رسد چنين فناوري هايي به تازگي در اختيار ما قرار گرفته است.
گروه دکتر پيکارد (با نام سولار ايميالس) با صرف هزينه هاي بسيار در جستجوي يک منبع انرژي زياد بوده و هم اکنون طرحي عرضه کرده که بسيار کارآمد است. وي مي گويد: من اين طور نگرش را دوست دارم. در اين شيوه ابتدا يک هدف را مطرح مي کنيم سپس تمام تلاش مان را به کار مي بريم تا روشي بيابيم که به اين هدف برسيم، زيرا دستيابي به اين هدف بسيار دشوار است. شکل ظاهري اين هواپيما همانند يک هواپيماي گلايدر (هواپيما بدون موتور) بوده، اما به لحاظ اندازه (البته تنها طول بال ها) هم اندازه يک هواپيمياي بوئينگ است. در ساخت اين هواپيما از مواد چند سازه (کامپوزيت) استفاده مي شود تا وزن آن به شدت کاهش يابد. هم چنين در ساخت آن از کارآمدترين سلول هاي خورشيدي، باتري ها، موتورها و پيشران هاي موجود استفاده شده تا بتواند انرژي آن را در ساعت هاي تاريک شب هم فراهم کند.
دکتر پيکارد از باندهاي پرواز کوتاه براي آزمايش اين هواپيما استفاده خواهد کرد زيرا اين هواپيما تنها پس از طي چند متر روي باند پرواز مي کند.
يکي از مهمترين موضوعاتي که مهندسان اين طرح بايد روي آن کار کنند، تضمين تامين انرژي هواپيما در چرخه کامل شبانه روز است. چنين کاري تاکنون در يک هواپيماي خورشيدي سرنشين دار صورت نگرفته است. پس از آنکه HS-SIA ساخته شد و با موفقيت آزمايش هايش را پشت سر گذاشت. بر اساس طرح آن هواپيماي HB-SIB را مي سازند. اين هواپيما به کابين تحت فشار و تجهيزات الکترونيک پرواز بهتري است. اين هواپيما همان پرنده اي بوده که تلاش خواهد کرد کره زمين را کامل دور بزند. (البته پس از اينکه يک بار با موفقيت عرض اقيانوس اطلس را طي کرد.)
اين احتمال وجود دارد که دکتر پيکارد در اين سفر، مسيري شبيه همان مسيري را انتخاب کند که پيش از اين براي رکورد شکني با بالن مدل مدار گرد 3 از آن گذشته بود. وي در آن سفر در ارتفاع کم در نيمکره شمالي پرواز کرده بود. او ممکن است در پرواز بعدي خود از امارات متحده عربي به چين، سپس به هاوايي رفته بخش هاي جنوبي ايالات متحده و بخش هاي جنوبي اروپا را طي کند و در نهايت به امارات متحده عربي برگردد.
دکتر پيکارد در مورد لزوم توقف چند باره در مسير مي گويد هرچند به لحاظ نظري جهان را دور بزند اما خلبان اين هواپيما نمي تواند چنين کاري انجام دهد. ما بايد با سرعت تقريبي 35 گره (46 کيلومتر در ساعت) حرکت کنيم. در اين حالت يک بار گردش کامل به دور زمين 20 تا 25 روز طول مي کشد و اين زمان براي خلباني که بخوهاد هواپيمايي را هدايت کند، بسيار طولاني است. البته در بالن مي توان خوابيد زيرا حتي هنگامي که مي خوابيد بالن در هوا شناور است.
من فکر مي کنم بيشترين مدت زماني که يک خلبان مي تواند هواپيمايي را هدايت کند، پنج روز است. وي در مورد در مورد موفقيت طرحش مي گويد: موفقيت اصلي براي سولار ايمپالس آن است که ميليون ها نفر از سراسر جهان اخبار مربوط به آن را پيگيري کنند، از شنيدن اين اخبار شگفت زده شوند و بگويند اگر آنها توانستند با استفاده از انرژي هاي تجديدپذير، يک بار همه کره زمين را دور بزنند ما هم بايد بتوانيم چنين کاري را در زندگي روزمره خود انجام دهيم.
منبع : نشريه نوآور شماره 60
اين پرنده که طول بال هاي آن 61 متر است، تنها 1500 کيلوگرم وزن دارد و هم اکنون در مرحله انجام آزمايش هاي گوناگون است تا معلوم شود تا چه حد توانايي پرواز در شب دارد. دکتر «پيکارد» که رد سال 1999 با يک بار گردش کامل به دور زمين در يک بالن، تاريخ ساز شد مي گويد هدفش از اين کار آن است که توانايي هاي انرژي هاي تجديد پذير را نشان دهد. طبق برنامه ريزي قرار است نمونه اصلي اين هواپيما در سال 2012 عرض اقيانوس اطلس را طي کند.
بايد در نظر داشت چنين تلاش هايي با خطرهايي نيز همراه است. براي ساخت چنين هواپيمايي بايد به فناوري سلول هاي خورشيدي و باتري هاي پيشرفته دست يافت که بتواند در طول تاريکي شب هم انرژي لازم براي پرواز را تامين کند و هم چنين به فناوري هدايت هواپيما در چنين دسترسي داشت و به نظر مي رسد چنين فناوري هايي به تازگي در اختيار ما قرار گرفته است.
گروه دکتر پيکارد (با نام سولار ايميالس) با صرف هزينه هاي بسيار در جستجوي يک منبع انرژي زياد بوده و هم اکنون طرحي عرضه کرده که بسيار کارآمد است. وي مي گويد: من اين طور نگرش را دوست دارم. در اين شيوه ابتدا يک هدف را مطرح مي کنيم سپس تمام تلاش مان را به کار مي بريم تا روشي بيابيم که به اين هدف برسيم، زيرا دستيابي به اين هدف بسيار دشوار است. شکل ظاهري اين هواپيما همانند يک هواپيماي گلايدر (هواپيما بدون موتور) بوده، اما به لحاظ اندازه (البته تنها طول بال ها) هم اندازه يک هواپيمياي بوئينگ است. در ساخت اين هواپيما از مواد چند سازه (کامپوزيت) استفاده مي شود تا وزن آن به شدت کاهش يابد. هم چنين در ساخت آن از کارآمدترين سلول هاي خورشيدي، باتري ها، موتورها و پيشران هاي موجود استفاده شده تا بتواند انرژي آن را در ساعت هاي تاريک شب هم فراهم کند.
دکتر پيکارد از باندهاي پرواز کوتاه براي آزمايش اين هواپيما استفاده خواهد کرد زيرا اين هواپيما تنها پس از طي چند متر روي باند پرواز مي کند.
يکي از مهمترين موضوعاتي که مهندسان اين طرح بايد روي آن کار کنند، تضمين تامين انرژي هواپيما در چرخه کامل شبانه روز است. چنين کاري تاکنون در يک هواپيماي خورشيدي سرنشين دار صورت نگرفته است. پس از آنکه HS-SIA ساخته شد و با موفقيت آزمايش هايش را پشت سر گذاشت. بر اساس طرح آن هواپيماي HB-SIB را مي سازند. اين هواپيما به کابين تحت فشار و تجهيزات الکترونيک پرواز بهتري است. اين هواپيما همان پرنده اي بوده که تلاش خواهد کرد کره زمين را کامل دور بزند. (البته پس از اينکه يک بار با موفقيت عرض اقيانوس اطلس را طي کرد.)
اين احتمال وجود دارد که دکتر پيکارد در اين سفر، مسيري شبيه همان مسيري را انتخاب کند که پيش از اين براي رکورد شکني با بالن مدل مدار گرد 3 از آن گذشته بود. وي در آن سفر در ارتفاع کم در نيمکره شمالي پرواز کرده بود. او ممکن است در پرواز بعدي خود از امارات متحده عربي به چين، سپس به هاوايي رفته بخش هاي جنوبي ايالات متحده و بخش هاي جنوبي اروپا را طي کند و در نهايت به امارات متحده عربي برگردد.
بررسي موفقيت
دکتر پيکارد در مورد لزوم توقف چند باره در مسير مي گويد هرچند به لحاظ نظري جهان را دور بزند اما خلبان اين هواپيما نمي تواند چنين کاري انجام دهد. ما بايد با سرعت تقريبي 35 گره (46 کيلومتر در ساعت) حرکت کنيم. در اين حالت يک بار گردش کامل به دور زمين 20 تا 25 روز طول مي کشد و اين زمان براي خلباني که بخوهاد هواپيمايي را هدايت کند، بسيار طولاني است. البته در بالن مي توان خوابيد زيرا حتي هنگامي که مي خوابيد بالن در هوا شناور است.
من فکر مي کنم بيشترين مدت زماني که يک خلبان مي تواند هواپيمايي را هدايت کند، پنج روز است. وي در مورد در مورد موفقيت طرحش مي گويد: موفقيت اصلي براي سولار ايمپالس آن است که ميليون ها نفر از سراسر جهان اخبار مربوط به آن را پيگيري کنند، از شنيدن اين اخبار شگفت زده شوند و بگويند اگر آنها توانستند با استفاده از انرژي هاي تجديدپذير، يک بار همه کره زمين را دور بزنند ما هم بايد بتوانيم چنين کاري را در زندگي روزمره خود انجام دهيم.
منبع : نشريه نوآور شماره 60