واکسنی علیه همه ویروسهای سرماخوردگی
به گزارش روزنامه الكترونيكي دانش و فناوري ـ ستنا، این فقط مطالعهی کوچکی با حضور 22 نفر است و محققان هنوز اطلاعات آن را منتشر نکردهاند. با این حال، رسانههای بریتانیایی از یک موفقیت بزرگ سخن میگویند. زیرا بایستی این فناوری دانشمندان مؤسسه بریتانیایی جنر در آکسفورد در حقیقت، درست همان گونه که اولین تأثیر ظاهراً نوید بخش بوده است، عملکرد خوبی داشته باشد. در این صورت آنان به هدف مهمی دست یافته اند: واکسنی که محافظی در برابر همه یا تقریباً همهی ویروسهای سرماخوردگی است.
متخصصان این مؤسسه که توسط دانشگاه آکسفورد و با همکاری مؤسسه بریتانیایی سلامت حیوانی اداره میشود، برای اولین بار واکسنی را روی انسان آزمایش کردند که همانند داروهای رایج به مبارزه با پروتئینهای موجود در سطح ویروسهای سرماخوردگی روی نمیآورد. از آنجا که این نقاط حملهی واکسن در ویروسها همواره تغییر مییابد، چنین داروهایی هر سال باید با عوامل بیماریزای مورد انتظار تطبیق داده شوند. این امر ماه ها طول میکشد و هزینهی زیادی در بردارد و سال بعد نیاز به یک واکسن جدید است.
در مورد واکسنی که در حال حاضر آزمایش شده است، وضعیت فرق میکند. این واکسن دو پروتئین بسیار حیاتی برای ویروسها را در داخل عوامل بیماریزا هدف قرار میدهد. این دو، پروتئینهایی هستند که بندرت تغییر مییابند و در 90 درصد بنیانهای انواع آنفلوانزای نوع A یکسان هستند. مهمترین ویروسهای سرماخوردگی مانند عوامل آنفلوانزای انسانی، آنفلوانزای خوکی و پرندگان، آنفلوانزای آسیایی، اسپانیایی و هنک کنگی به این گروه تعلق دارند.
اگر این فناوری جدید امتحان خود را پس دهد، بدین ترتیب میتوان همان واکسن را هر سال از نو مورد استفاده قرار داد. سرپرست تحقیق، سارا گیلبرت در روزنامه بریتانیایی گاردین اظهار امیدواری میکند: «آن بیشتر همانند پیشگیری در برابر بیماریهای دیگر مانند خشکی و بی حسی عضلات است.» در این صورت، اگر شروع ناگهانی بیماریها پیش آید، پزشکان بهتر آمادگی دارند و تنگناها میتوانند متعلق به گذشته باشند.
برعکس واکسنهای قدیمی ماده جدید بدن را با افزایش تعداد آنتی بادیهای سیستم ایمنی برای مقابله با آلودگی آماده نمیکند. بلکه تولید سلولهای T، جزء دیگری از سیستم ایمنی، را تقویت میکند. دانشمندان علاوه بر این امیدوارند که اثر حفاظتی 10 سال دوام داشته باشد و برخلاف ديگر واکسنها از انسانهای بالای 50 سال نیز به خوبی محافظت میکند.
این تیم به سرپرستی گیلبرت به 11 آزمودنی سالم بالای 50 سال واکسن خود را تزریق کردند و سپس آنان را با ویروس های H3N2، یکی از عوامل بسیار گسترش یافتهی آنفلوانزا، آلوده کردند. 11 آزمودنی دیگر، بدون این که واکسنی دریافت کرده باشند، با ویروس آلوده شدند. سپس پزشکان ظهور و شدت علائم بیماری را در شرکت کنندگان در مطالعه بررسی کردند.
طبق اظهارات گیلبرت در گاردین، تعداد کمی از افرادی که واکسن زده بودند، به سرماخوردگی مبتلا شدند. به گفته این دانشمند: «نه تنها تعداد افرادی که دچار آنفلوانزا شدند، بلکه بررسی سلول های تی آنان نیز قبل از این که آلوده شوند، دلیلی بر این است که واکسن عملکرد محافظتی دارد.» بر این اساس افرادی که واکسن زده بودند، دارای سلولهای تی فعال، تأثیر پذیرفته و آماده برای کشتن بودند.»
محققان با نتایجشان به دو هدف دست یافتند. در نگاه اول واکسن آنان مطمئن و کارا به نظر میرسد. گیلبرت با خوشحالی ابراز میکند: «این اولین بار است که کسی سعی کرده است واکنش سلولهای تی را به ویروسهای آنفلوانزا برانگیزد و بررسی کند که آیا این روش از گسترش آنفلوانزا ممانعت به عمل میآورد.»
در حال حاضر این اطلاعات هنوز باید متخصصانی را که این تحقیق را قبل از انتشار در یک مجله تخصصی مورد بررسی قرار میدهند، متقاعد کند. در گام بعدی بایستی واکسن روی هزار نفر مورد آزمایش قرار گیرد.
منبع:روزنامه الکترونیکی ستنا
ارسال توسط کاربر محترم سایت : king007
متخصصان این مؤسسه که توسط دانشگاه آکسفورد و با همکاری مؤسسه بریتانیایی سلامت حیوانی اداره میشود، برای اولین بار واکسنی را روی انسان آزمایش کردند که همانند داروهای رایج به مبارزه با پروتئینهای موجود در سطح ویروسهای سرماخوردگی روی نمیآورد. از آنجا که این نقاط حملهی واکسن در ویروسها همواره تغییر مییابد، چنین داروهایی هر سال باید با عوامل بیماریزای مورد انتظار تطبیق داده شوند. این امر ماه ها طول میکشد و هزینهی زیادی در بردارد و سال بعد نیاز به یک واکسن جدید است.
در مورد واکسنی که در حال حاضر آزمایش شده است، وضعیت فرق میکند. این واکسن دو پروتئین بسیار حیاتی برای ویروسها را در داخل عوامل بیماریزا هدف قرار میدهد. این دو، پروتئینهایی هستند که بندرت تغییر مییابند و در 90 درصد بنیانهای انواع آنفلوانزای نوع A یکسان هستند. مهمترین ویروسهای سرماخوردگی مانند عوامل آنفلوانزای انسانی، آنفلوانزای خوکی و پرندگان، آنفلوانزای آسیایی، اسپانیایی و هنک کنگی به این گروه تعلق دارند.
اگر این فناوری جدید امتحان خود را پس دهد، بدین ترتیب میتوان همان واکسن را هر سال از نو مورد استفاده قرار داد. سرپرست تحقیق، سارا گیلبرت در روزنامه بریتانیایی گاردین اظهار امیدواری میکند: «آن بیشتر همانند پیشگیری در برابر بیماریهای دیگر مانند خشکی و بی حسی عضلات است.» در این صورت، اگر شروع ناگهانی بیماریها پیش آید، پزشکان بهتر آمادگی دارند و تنگناها میتوانند متعلق به گذشته باشند.
برعکس واکسنهای قدیمی ماده جدید بدن را با افزایش تعداد آنتی بادیهای سیستم ایمنی برای مقابله با آلودگی آماده نمیکند. بلکه تولید سلولهای T، جزء دیگری از سیستم ایمنی، را تقویت میکند. دانشمندان علاوه بر این امیدوارند که اثر حفاظتی 10 سال دوام داشته باشد و برخلاف ديگر واکسنها از انسانهای بالای 50 سال نیز به خوبی محافظت میکند.
این تیم به سرپرستی گیلبرت به 11 آزمودنی سالم بالای 50 سال واکسن خود را تزریق کردند و سپس آنان را با ویروس های H3N2، یکی از عوامل بسیار گسترش یافتهی آنفلوانزا، آلوده کردند. 11 آزمودنی دیگر، بدون این که واکسنی دریافت کرده باشند، با ویروس آلوده شدند. سپس پزشکان ظهور و شدت علائم بیماری را در شرکت کنندگان در مطالعه بررسی کردند.
طبق اظهارات گیلبرت در گاردین، تعداد کمی از افرادی که واکسن زده بودند، به سرماخوردگی مبتلا شدند. به گفته این دانشمند: «نه تنها تعداد افرادی که دچار آنفلوانزا شدند، بلکه بررسی سلول های تی آنان نیز قبل از این که آلوده شوند، دلیلی بر این است که واکسن عملکرد محافظتی دارد.» بر این اساس افرادی که واکسن زده بودند، دارای سلولهای تی فعال، تأثیر پذیرفته و آماده برای کشتن بودند.»
محققان با نتایجشان به دو هدف دست یافتند. در نگاه اول واکسن آنان مطمئن و کارا به نظر میرسد. گیلبرت با خوشحالی ابراز میکند: «این اولین بار است که کسی سعی کرده است واکنش سلولهای تی را به ویروسهای آنفلوانزا برانگیزد و بررسی کند که آیا این روش از گسترش آنفلوانزا ممانعت به عمل میآورد.»
در حال حاضر این اطلاعات هنوز باید متخصصانی را که این تحقیق را قبل از انتشار در یک مجله تخصصی مورد بررسی قرار میدهند، متقاعد کند. در گام بعدی بایستی واکسن روی هزار نفر مورد آزمایش قرار گیرد.
منبع:روزنامه الکترونیکی ستنا
ارسال توسط کاربر محترم سایت : king007
/ج