پوشش در اديان (2)

پوشش در آيين يهود
 

در مواضع متعددي از کتاب مقدس «تورات» و کتاب فقهي «تلمود» که يکي از کتابهاي مهم ديني و در حقيقت فقه مدون و آيين نامه زندگي يهوديان است به طور صريح و روشن وجوب پوشش سر از نامحرمان در بيرون از خانه، حتي براي عبور از راه مخصوص بين دو خانه، نهي از تشبه زن به مرد و بالعکس در لباس پوشيدن، منع لمس و تماس و اختلاط با زن بيگانه، پرهيز از آرايش و ناز و غمزه و به صدا درآوردن خلخال هاي پا که موجب نزول قهر و عذاب الهي مي گردد بيان شده است. (حجاب در اديان الهي، علي محمد آشناني، ص 102)

پوشش کامل در مقابل نامحرم
 

در سفر پيدايش چنين مي خوانيم:
ورفقه چشمان خود را بلند کرده و اسحاق را ديد و از شتر خود فرود آمد، زيرا که از خادم پرسيد اين مرد کيست که در صحرا به استقبال ما مي آيد و خادم گفت: آقاي من است، پس برقع خود را گرفته ، خود را پوشانيد.
در تلخيص و گزيده اي از متن کتاب تلمود با نام «گنجينه اي از تلمود» مي خوانيم:
"و اگر رفتار زن فضيحت آميز باشد شوهر حق دارد او را بدون پرداخت مبلغ "کتوبا" (مهريه) طلاق دهد و زناني که در موارد زير به رفتار و کردار آنها اشاره مي شود ازدواجشان باطل است و مبلغ کتوبا به ايشان تعلق نمي گيرد: زني که از اجراي قوانين ديني يهود سرپيچي مي کند و في المثل بدون پوشاندن سر خود به ميان مردان مي رود، در کوچه و بازار پشم مي رسيد و با هر مردي از روي سبکسري به گفتگو مي پردازد. زني که در حضور شوهر خود با والدين او دشنام مي دهد، و زن بلند صدا که در خانه با شوهر خود به صداي بلند درباره ي امور زناشويي صحبت مي کند و همسايگان او مي شنوند که چه مي گويد." (راب اماکهن، گنجينه اي از تلمود، ص 186، ميشناکتوبوت 6:7؛ حجاب در اديان الهي ص 152 و 153)
آنچه از اين نوشته بر مي آيد آن است که:
در تلمود مجازات سنين «طلاق بدون پرداخت مهريه» براي متخلفين از قانون حجاب پيش بيني گرديده است. ويل دورانت مورخ مشهور نيز مي نويسد: اگر زني به نقض قانون يهود مي پرداخت مثلا بي آنکه سر را پوشانده باشد به ميان مردم مي رفت يا با هر سنخي از مردان درد دل مي کرد يا صدايش آنقدر بلند بود که چون در خانه اش تکلم مي کرد همسايگان مي شنيدند سخنان او را در آن صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهر زن را طلاق دهد. (تاريخ تمدن ويل دورانت، ج 12 / ص 30)

تصوير ملکه استر ( همسر يهودي شاه ايران ، خشايار شاه . قرن 5 ق م ) که با نفوذ خود براي نجات هم کيشانش اقدام کرد . ( نقاشي مربوط به قرن 16 )

تصوير يک عروس يهودي ( پوشش سر در آن مشهود است ) قرن 16 ميلادي ، نقاشي منتخب از موزه لوور

حد و کيفيت پوشش زنان يهود
 

در تورات از چادر، برقع و روبنده اي که زنان با آن، سر و صورت و اندام خويش را مي پوشانده اند به طور صريح نام برده شده است، که نشانگر کيفيت پوشش زنان يهود در آن عصر است. براي نمونه، در کتاب روت مي خوانيم:
بُوعَز به آن زن گفت: چادري که بر تو است بياور و بگير. پس آن بگرفت و او شش کيل جو پيموده بر وي گذارد و به شهر رفت.
(تورات، کتاب روت، باب سوم، فقره 15)
در مورد عروسي يهودا مي خوانيم:
پس رخت بيوکي را از خويشتن بيرون کرده، برقع به رو کشيده و خود را در چادري پوشيده و به دروازه عينايم که در راه تمنه است بنشست. (تورات، سفر پيدايش، باب 38، فقره 14 - 15)
در مقام مقايسه يکي از نويسندگان چنين مي نگارد:
گرچه پوشش، در بين عرب مرسوم نبوده و اسلام آن را بوجود آورد، ولي در ملل غير عرب به شديدترين شکل رواج داشت. در ايران و در بين يهود و مللي که از فکر يهود پيروي مي کردند، حجاب به مراتب شديدتر از آنچه اسلام مي خواست، وجود داشت. در بين اين ملتها وجه و کفين (صورت و دستها) هم پوشيده مي شد. حتي در بعضي از ملتها سخن از پوشيدن زن و چهره زن نبود، بلکه سخن از پنهان کردن زن بود و اين فکر را به صورت يک عادت سفت و سخت درآورده بودند. (ابوالقاسم اشتهاردي، حجاب در اسلام، ص 50؛ حجاب در اديان الهي، علي محمدي آشناني (قم، ياقوت 1378) ص 155؛ حجاب آزادي يا اسارت ص 45)
در قرن شانزدهم زنان براي پوشاندن موهاي سرشان از "شتيل" (نوعي روسري) استفاده مي کردند. عروس هنگام ازدواج و بعد از آن تا زماني که متأهل بود در مقابل نامحرمان موهاي خود را با شتيل مي پوشاند. زنان يهودي مشرق زمين مانند دوران کهن از چادر استفاده مي کردند اگرچه هنوز هم زنان پارسا در بعضي فرقه ها نظير فرقه حسيديم از "شتيل" براي پوشاندن موها استفاده مي کنند. معلمان مذهبي يهود هنجارها و آداب بسيار دشواري را در جامعه براي حفظ عفت زنان بنا نهاده بودند اما فرهنگ غالب در جامعه اي که يهوديان زندگي مي کردند هميشه آداب يهوديان را تحت تأثير خود قرار داده است براي مثال زنان شرقي يهود در دوران کهن، سر خود را با چادر مي پوشاندند و آن عده که با وقارتر و صاحب جاه و مقام بودند چادر خود را تا روي صورتشان پايين مي آوردند. سنت يهوديان فلسطين مبني بر پوشاندن چهره در قرون وسطي نيز رايج بود اما اين سنت در ميان يهوديان بابلي زياد رواج پيدا نکرد. (زن در اديان بزرگ، جيم هولم و جان بوکر، ص 211 و 212؛ حجاب در اديان الهي، عباس حمزه، ص 117)
معلمان مذهبي يهود بر عفت و پاکدامني زن تأکيد خاصي دارند. دين يهود به ارزش گذاري بر حفظ وقار و حجاب تأکيد خاصي دارد. (کتاب پيدايش 24) (زن در اديان بزرگ جهان، جين هولم و جان بوک، ص 209؛ حمزه، عباس، حجاب در اديان الهي، (نشر ياقوت 1385 قم) ص 116)

زن يهودي بخارا ، اوايل قرن بيستم

تصوير بانوي يهودي در قرن 16 که به نقاشي درآمده است . نوع پوشش خاص يهود در آن زمان با رعايت حجاب مشهود است .

نهي از آرايش در برابر نامحرم
 

ويل دورانت در مورد لزوم سکوت زن و پرهيز از آرايش نزد مردان مي گويد:
به تفضيل تمام از پرگويي زن اظهار تأسف مي کردند (ده پيمانه سخن از آسمان بر زمين نازل گرديد؛ نه پيمانه را زنان برداشتند و يکي را مردان)، اعتياد زنان را به استعمال سرخاب و سرمه گرديد؛ نه پيمانه را زنان برداشتند و يکي را مردان)، اعتياد زنان را به استعمال سرخاب و سرمه، نکوهيده مي شمردند. موافق بودند که مرد بايد براي پوشاک زن خويش سخاوتمندانه خرج کند، لکن غرض آن بود که زن خود را براي شوهر خويش بيارايد نه براي ساير مردها. (ويل دورانت، تاريخ تمدن، ج 1 ص 31؛ حجاب در اديان الهي، ص 150؛ حجاب آزادي يا اسارت، ص 42 و 43)
در تورات مي خوانيم:
و خداوند مي گويد از اين جهت که دختران صهيون با گردن افراشته و غمزات چشم راه مي روند و به ناز مي خرامند و به پايهاي خويش خلخالها را به صدا مي آورند * بنابراين خداوند فرق سر دختران صهيون را کل خواهد ساخت و به عوض عطريات عفونت خواهد شود و به عوض کمربند ريسمان و به عوض موهاي بافته کلي و به عوض سينه بند زنار پلاس و به عوض زيبايي، سوختگي خواهد افتاد * و دروازه هاي وي ناله و ماتم خواهند کرد و او خراب شده، بر زمين خواهد نشست. (تورات، کتاب اشعياء نبي، باب سوم، فقره 16 - 26)

زنان يهودي در حال خوردن صبحانه اثر : هانري رئه دالماني ، سفرنامه از خراسان تا بختياري ( دوره قاجار )

دختران يهودي ، ديلافوا ، سفرنامه ( دوره قاجار)

دختران يهود اثر : ديلافوا سفرنامه ( دوره قاجار)

اهميت نگاه نکردن به نامحرم
 

در کتاب يشوع بن سيرا در مورد عدم نگاه به نامحرم چنين آمده است:
به دختر جوان خيره مشو، نگاه خويش از زن زيبا بگردان و به زيبا روي بيگانه خيره مشو، چه بسيار کسان که زيبايي زن به گمراهي شان کشانده است و عشق چون آتش از آن برافروخته گشته است. (کتابهايي از عهد عتيق (کتابهاي قانون ثاني - ترجمه پيروز سيار - ص 45 - کتاب يشوع بن سيرا؛ حجاب در اديان الهي، عباس حمزه، ص 119)
ويل دورانت در جايي ديگر در مورد اجتناب از نگاه به نامحرم در شريعت يهود مي نويسد: پاره اي از علماي يهود با اين احکام عيسي موافق بودند که شخص ممکن است از راه چشم مرتکب زنا گردد بعضي پاي مبالغه را از اين فراتر نهاده مدعي بودند که هر کس حتي به انگشت کوچک زني نظر دوزد در قلبش مرتکب گناه گرديده است. (حجاب در اديان الهي، علي محمدي آشناني، ص 102)
فرمان يهود به زن شوهر دار چنين بود: چشمت بايد به شوهرت باشد، و او بر تو حکومت خواهد کرد. (حجاب در اديان الهي، ص 150)

لزوم پرهيز از هر امر تحريک آميز
 

ويل دورانت مي نويسد:
"... شخص بايد از هر وضعي که منجر به تهيج هواجس نفساني شود، احتراز جويد. نبايد بيش از اندازه تکلم نمايد و هرگز نبايد به هنگام راه رفتن در عقب زني، - حتي زن خويش - قدم بردارد... حتي اگر در عقب شير ژيان گام بر دارد بهتر است تا از قفاي زني حرکت کند. (ويل دورانت، تاريخ تمدن، ج 12 ص 28؛ حجاب در اديان الهي، ص 151)
ماجراي حضرت موسي و دختران حضرت شعيب نمونه اي کامل از کنترل نگاه و نهي از نگاه کردن به پشت زنان است:
هنگامي که حضرت موسي از مصر به مدين آمد دختراني را در کنار چاه ديد که مي خواستند براي گوسفندان خود از چاه آب بکشند و بي آنکه به آنها نگاه کند به آنها کمک کرد. پس از اطلاع حضرت شعيب از ماجرا، ايشان يکي از دخترانش را نزد موسي فرستاد تا او را به خانه اش دعوت نمايد، در مسير راه براي اينکه دختر شعيب راه را نشان دهد جلوتر از موسي به راه افتاد و باد لباس او را جا به جا مي کرد، موسي اين کار را خلاف عفت و غيرت ديد، به دختر شعيب فرمود: تو پشت سر من راه بيا هر جا که من در راه رفتن خطا کردم (تو با انداختن) سنگ مسير راه را به من نشان بده... او نيز از روي حيا و عفتي که داشت، چنين کرد. (حجاب در اديان الهي، عباس حمزه، ص 119 و 120؛ قرآن کريم، سوره قصص، آيه 25)

پرهيز از زنان فريبکار و بيگانه
 

در کتاب امثال سليمان نبي چنين آمده است:
اي پسر من اوامر پدر خود را نگاه دار * زيرا که احکام (ايشان) چراغ و تعليم (ايشان) نور است * و توبيخ تدبير آميز طريق حيات است * تا تو را از زن خبيثه نگاه دارد * و از چاپلوسي زبان زن بيگانه * در دلت مشتاق جمال وي مباش * و از پلکهايش فريفته مشو. (تورات، کتاب امثال سليمان نبي، باب ششم، فقره 20 - 26)
به حکمت بگو که تو خواهر من هستي * و فهم را دوست خويش بخوان * تا ترا از زن اجنبي نگاه دارد * و از زن غريبي که سخنان تملق آميز مي گويد * (تورات، کتاب امثال سليمان نبي، باب هفتم ، فقره 1 - 10)

عدم تشبيه مرد و زن به يکديگر
 

در تورات آمده است:
متاع مرد بر زن نباشد و مرد لباس زن را نپوشد زيرا هر که اين را کند مکروه يهود خداي تو است. (تورات، سفر تثنيه، باب 22، فقره 5، و نيز سفر پيدايش، باب 24، فقره 64 و 65)

بدحجابي عامل شکست سپاه حضرت موسي
 

حضرت موسي در ادامه تلاشهاي خود در مقابل خودکامگي ستمگران، براي نجات ملت انطاکيه سپاهي به فرماندهي يوشع و کالب تشکيل داد و رهسپار انطاکيه کرد. عده اي از مردم غفلت زده انطاکيه فريب "بلعم باعور" دانشمند که اسم اعظم را مي دانست، خوردند و از او خواستند تا موسي (ع) و سپاهش را نفرين کند و او نيز از روي هواپرستي سوار بر الاغ خود شود تا به سر کوهي که مشرف به سپاه بود رفته آنها را نفرين کند. در راه الاغش از حرکت ايستاد و هر چه کرد الاغ پيش نرفت. آنقدر با ضربات تازيانه اش آنرا زد که کشته شد و رهايش کرد و پياده به بالاي کوه رفت ولي اسم اعظم را فراموش کرد و شايستگي استجابت دعا از او گرفته شد و چون تيرش به هدف نخورده بود و سرخورده شده بود سخت مغلوب هواي نفس خود شد و براي سرکوبي سپاه به مردم انطاکيه پيشنهاد کرد که: مردم انطاکيه از راه اشاعه فحشا و انحراف جنسي و برداشتن پوشش و حجاب از زنان و دختران وارد عمل کردند، دختران و زنان زيبا چهره و خوش اندام را با وسايل آرايش بيارايند و آنها را همراه اجناس مورد نياز به عنوان خريد و فروش وارد سپاه موسي کنند و سفارش کرد که هرگاه کسي از سربازان موسي خواست قصد سوء با آن دختران و زنها کند مانع او نشوند. طولي نکشيد که سپاه با نگاه هاي هوس آلود خود بر پيکر نيمه عريان زنان آرايش کرده کم کم در پرتگاه انحراف جنسي قرار گرفتند. کار رسوايي به اينجا کشيد که: رئيس يک قسمت از سپاه موسي زني را به حضور حضرت موسي آورد و گفت: خيال مي کنم نظر شما اين است که همبستر شدن با اين زن حرام است بخدا سوگند هرگز دستور ترا اجرا نخواهم کرد. آن زن را به خيمه برد و با او آميزش نمود.
کم کم بر اثر شهوت پرستي اراده ها سست شد، بيماري هاي مقاربتي و طاعون زياد گرديد و سرانجام لشگر موسي از هم پاشيد.
(بحارالانوار ج 13 ص 374، حجاب در اديان الهي، عباس حمزه، ص 121 و 122؛ حجاب آزادي يا اسارت، ص 181)
زنان با روبنده سياه يهودي و زنان با روبنده سفيد مسلمان هستند . ( عکس از مطب دکتر دانيال قرن 13 هـ )

منبع: حريم ريحانه.