شاهزاده خانمي که دوست ندارد نجاتش بدهيد!

سال گذشته بازي زيباي King,s Bounty: (The Legend (TL عرضه شد که با گيم پلي عالي و گرافيک و موسيقي خويش، باعث تحسين منتقدان شد. اين بازي که دوباره سازي مدرني از بازي King,s Bounty بود؛ به سرعت طرفداران زيادي يافت و سازنده بازي بر آن شد تا دنباله اين بازي را که در حقيقت يک بسته الحاقي مستقل با نام Armored Princess است، عرضه کند.اما بر خلاف بازي پيشين که در آن بازيباز در نقش شواليه اي جوان و شجاع (گنج ياب سابق پادشاه!) به جنگ
يکشنبه، 14 اسفند 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
شاهزاده خانمي که دوست ندارد نجاتش بدهيد!

 شاهزاده خانمي که دوست ندارد نجاتش بدهيد!
شاهزاده خانمي که دوست ندارد نجاتش بدهيد!


 

نويسنده : سهيل منصوري




 
سال گذشته بازي زيباي King,s Bounty: (The Legend (TL عرضه شد که با گيم پلي عالي و گرافيک و موسيقي خويش، باعث تحسين منتقدان شد. اين بازي که دوباره سازي مدرني از بازي King,s Bounty بود؛ به سرعت طرفداران زيادي يافت و سازنده بازي بر آن شد تا دنباله اين بازي را که در حقيقت يک بسته الحاقي مستقل با نام Armored Princess است، عرضه کند.اما بر خلاف بازي پيشين که در آن بازيباز در نقش شواليه اي جوان و شجاع (گنج ياب سابق پادشاه!) به جنگ بدي ها مي رفت و شاهزاده خانم کوچولو را از دست اژدها نجات مي داد؛ داستان )AP) Amored Princess) نه ماجراهاي قهرمان بازي اصلي، بلکه ماجراهاي شاهزاده خانم کوچولو را که اکنون پس از گذشت سال ها ، به يک شاهزاده خانم جوان تبديل شده روايت مي کند. ظاهراً شاهزاده خانم داستان ما بر خلاف شاهزاده خانم هاي ديگر، علاقه اي ندارد توسط شواليه هاي شجاع نجات داده شود. برعکس! او در اين داستان خود راهي سفر مي شود تا زنان و احتمالا مردان سرزمينش را از دست نيروهاي اهريمني دوزخ که مي خواهند سرزمينش را نابود کنند؛ نجات دهد و اولين کاري که انجام مي دهد؛ جستجو به دنبال استاد خود يعني قهرمان بازي پيشين است که در اين بازي بيل گيبلرت (Bill Gilbert) ناميده مي شود (بيل گيبلرت از ترکيب نام بيل تيلر با نام خانوادگي ران گيلبرت خالقان اصلي بازي هاي مانکي آيلند به وجود آمده است!) غير از تفاوت شخصيت اصلي ، AP از هر لحاظ عيناً به TL شباهت دارد . گيم پلي بازي جديد بدون هيچ گونه تغيير همان گيم پلي بازي اصلي است و حتي کلاس هاي بازي جديد نيز با بازي اصلي يکسان است. درست است که گيم پلي AP بازي بر اساس گيم پلي خوب و Tried and True بازي اصلي ساخته شده ؛ اما شباهت بيش از حد دو بازي سبب شده است. AP چيز جديدي براي عرضه نداشته باشد و بازيباز عملاً احساس مي کند همان بازي را دوباره بازي مي کند. بزرگ ترين تفاوت ميان TL و AP در سيستم جديد مديريت خشم است. در بازي پيشين ، چهار موجود قدرتمند در بخشي از بازي با بازيباز همراه مي شدند و بازيباز در مبارزهشاهزاده خانمي که دوست ندارد نجاتش بدهيد! ها از يکي از اين چهار موجود استفاده مي کرد. در AP بازيباز در همان ابتداي بازي يک اژدهاي کوچک و دوست داشتني هديه مي گيرد. بازيباز بايد اين اژدها را از ميان چند اژدها با قابليت هاي متفاوت انتخاب کند و در طول بازي تنها مي تواند از توانايي هاي اين اژدها استفاده کند. مکانيزم استفاده از اژدها تفاوت چنداني با نيروهاي چهار گانه ندارد؛ صرفاً قابليت هاي آن کم تر است. نيروهاي جديد و برخي تفاوت هاي جزيي در سيستم سفر، از ديگر تغييرات قابل توجه درگيم پلي AP است و بيشتر آن ها آنچنان ساده و جزيي است که نيازي به اشاره به آن نيست. اما ايراد جديد و بسيار بزرگي که در گيم پلي ديده مي شود؛ توزيع بسيار بد نيروهاي دشمن روي نقشه است. در اين بازي نيروهاي بسيار ضعيف و بسيار قوي درکنار هم پراکنده شده است و بازيباز حين سفر در نقاط مختلف هم با نيروهاي بسيار قدرتمندي مبارزه مي کند که به راحتي بازيباز را شکست مي دهند به بازيباز آسيب بزنند و شکست دادن آن ها هيچ نوع سودي براي بازيباز ندارد و تنها زمان او را هدر مي دهد. مشکل زماني حادتر مي شود که بازيباز چند دشمن بسيار قوي را شکست دهد و پس از آن با ارتشي از دشمنان ضعيف روبرو شود؛ در حالي که بهتر بود دشمنان يک منطقه بسيار قوي و منطقه ديگر ضعيف باشند و بازيباز به تدريج پيشرفت کرده و از منطقه با دشمنان ضعيف تر به منطقه خطرناکتر برود. گرافيک AP نيز عيناً به TL شبيه است. عجيب است پس از يک سال، هيچ نوع پيشرفت تکنيکي در گرافيک بازي ديده نمي شود و بازي با همان موتور - که حتي در زمان خودش هم نسبتا ً قديمي بود- نمايش داده مي شود. عدم پيشرفت درگرافيک بازي از شروع بازي توي ذوق مي زند. گرافيک اين دو بازي عيناً مانند هم است؛ از اين رو بازيباز در طول بازي تکراري است . اما نبايد فراموش کرد AP نيز همانند TL بسيار زيباست. مدل ها و رنگ پردازي بازي بي نظير است و انيميشن ها بازيباز را شگفت زده مي کند. موسيقي AP نيز در بسياري از موارد، تکرارTL است .البته چند قطعه جديد و بسيار زيبا به موسيقي هاي بازي اضافه شده ؛ ولي درکل بايد گفت حضور پر رنگ موسيقي هاي بازي قبلي در اين بازي باز هم اين تصور را به وجود مي آورد که بازي تکراري است. ايراد بسيار بزرگ اين بازي که در بازي قبلي نيز ديده مي شد؛ صامت بودن کليه مکالمه ها است.مکالمه در AP بسيار زياد است و چون اندازه متن کوچک است ؛ بازيباز به سادگي از خير خواندن ديالوگ ها مي گذرد. اين مساله در مورد ديالوگ هاي اصلي بازي به داستان آن آسيب مي زند؛ چون بازيباز از رويدادهاي بازي ناآگاه باقي مي ماند. زن بودن شخصيت اصلي شايد ايراد ديگري باشد . هواداران بازي هاي رايانه اي بيشتر مرد هستند و زن بودن شخصيت اصلي - آن هم در يک بازي نقش آفريني - مي تواند به حس همذات پنداري با او آسيب بزند! با اين حال حتي زن بودن شخصيت اصلي نيز نمي تواند تفاوت زيادي بين اين بازي و بازي پيشين به وجود آورد.
AP همانند بازي اصلي يک بازي فوق العاده زيبا، لذت بخش و سرگرم کننده است که مي تواند شما را ساعت ها سرگرم کنند؛ البته اگر شباهت بيش از حد آن به بازي اصلي باعث احساس Deja Vu (حالتي که در آن فرد احساس مي کند رويدادهاي زمان حال را قبلاً عيناً تجربه کرده است) در شما نشود!

شاهزاده خانمي که دوست ندارد نجاتش بدهيد!

منبع: نشريه ي بازي رايانه، شماره ي 34.



 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط