آلودگي هوا و خطر لختگي خون در رگ ها
بنابر نتايج يک پژوهش جديد، تنفس هواي آلوده با دود خارج شده از لوله اگزوز خودروها، ممکن است خطر لخته شدن خون(ترمبوز) را افزايش دهد.
آلودگي هوا آميخته اي پيچيده از ترکيبات گازي (ازون، مونواکسيد کربن و دي اکسيد نيتروژن) و ذرات معلق است.
در مناطق شهري احتراق سوخت هاي فسيلي (در خودروها و صنايع)، منبع اصلي آلودگي هاي ناشي از فعاليت انسان هاست.
قرار گرفتن در معرض ذرات ريز شيميايي (کربن، نيترات ها، سولفات ها و فلزات) که به خاطر سوختن سوخت فسيلي در هوا منتشر شده اند، احتمال مبتلا شدن به امراض قلبي و بروز سکته مغزي را افزايش مي دهد.
اما تحقيق دانشکده بهداشت عمومي دانشگاه هاروارد، که با مشارکت دو هزار دواطلب انجام شده است، همچنين نشان داده که اين ذرات باعث لخته شدن خون در رگ هاي پا هم مي شود.
محققان گفتند که آلودگي هوا خون را غليظ تر و احتمال ايجاد لخته را بيشتر مي کند. از داوطلباني که در اين تحقيق شرکت داشته اند نزديک به 900 نفر به ترمبوز مبتلا شدند.
لختگي خوني که در پا ايجاد مي شود ممکن است به سمت ريه حرکت کند و در آنجا مستقر شود. لختگي خون که به ريه رسيده ممکن است به آمبولي ريوي منجر شود.
اين گروه از محققان ميزان آلودگي هوا در محل زندگي داوطلبان را اندازه گرفتند و متوجه شدند که اگر ميزان ذرات شيميايي معلق در هواي محله اي بيشتر باشد احتمال اين که داوطلب ساکن آن محله به ترمبوز مبتلا شوند، بيشتر است. داوطلبان ساکن ايتاليا بوده اند.
در گزارش محققان آمده که اگر ذرات معلق شيميايي در هوا به ميزان 10 ميکروگرم در مترمربع افزايش يابد، خطر ابتلا به ترمبوز هفتاد درصد افزايش مي يابد.
سقف تعيين شده براي حجم ذرات آلوده کننده هوا پنجاه ميکروگرم است.
او در ادامه گفت: "نتيجه تحقيق ما همچنين پشتوانه محکمي براي مبارزه با آلوده کننده هاي هوا و نهايتا وضع مقررات بيشتر براي کنترل آن است."
دکتر " بورلي هانت" گفت: " ما مدتي است که مي دانيم آلودگي هوا با افزايش امراض قلبي و سکته مغزي مرتبط است. اين تحقيق براي اولين بار نشان مي دهد که آلودگي هوا همچنين ممکن است خطر لخته شدن خون در رگ ها را افزايش دهد."
خانم هانت افزود: " يافته جديد مهيج است، چون کيفيت هوا چيزي است که ما انسان ها مي توانيم با کنترل سوخت هاي فسيلي آن را بهتر کنيم."
با اين وجود آيا کشورها براي جلوگيري از آلودگي بيشتر هوا کاري کرده اند يا هر کدام به نوعي براي به خطر نينداختن منافع و سرمايه هاي خود تنها سرپوشي بر اين امر مي گذارند؟
منبع: ماهنامه دانشمند شماره 575
آلودگي هوا آميخته اي پيچيده از ترکيبات گازي (ازون، مونواکسيد کربن و دي اکسيد نيتروژن) و ذرات معلق است.
در مناطق شهري احتراق سوخت هاي فسيلي (در خودروها و صنايع)، منبع اصلي آلودگي هاي ناشي از فعاليت انسان هاست.
قرار گرفتن در معرض ذرات ريز شيميايي (کربن، نيترات ها، سولفات ها و فلزات) که به خاطر سوختن سوخت فسيلي در هوا منتشر شده اند، احتمال مبتلا شدن به امراض قلبي و بروز سکته مغزي را افزايش مي دهد.
اما تحقيق دانشکده بهداشت عمومي دانشگاه هاروارد، که با مشارکت دو هزار دواطلب انجام شده است، همچنين نشان داده که اين ذرات باعث لخته شدن خون در رگ هاي پا هم مي شود.
محققان گفتند که آلودگي هوا خون را غليظ تر و احتمال ايجاد لخته را بيشتر مي کند. از داوطلباني که در اين تحقيق شرکت داشته اند نزديک به 900 نفر به ترمبوز مبتلا شدند.
لختگي خوني که در پا ايجاد مي شود ممکن است به سمت ريه حرکت کند و در آنجا مستقر شود. لختگي خون که به ريه رسيده ممکن است به آمبولي ريوي منجر شود.
خطر ترمبوز با عدم حرکت افزايش مي يابد
اين گروه از محققان ميزان آلودگي هوا در محل زندگي داوطلبان را اندازه گرفتند و متوجه شدند که اگر ميزان ذرات شيميايي معلق در هواي محله اي بيشتر باشد احتمال اين که داوطلب ساکن آن محله به ترمبوز مبتلا شوند، بيشتر است. داوطلبان ساکن ايتاليا بوده اند.
در گزارش محققان آمده که اگر ذرات معلق شيميايي در هوا به ميزان 10 ميکروگرم در مترمربع افزايش يابد، خطر ابتلا به ترمبوز هفتاد درصد افزايش مي يابد.
سقف تعيين شده براي حجم ذرات آلوده کننده هوا پنجاه ميکروگرم است.
عامل خطر زا
او در ادامه گفت: "نتيجه تحقيق ما همچنين پشتوانه محکمي براي مبارزه با آلوده کننده هاي هوا و نهايتا وضع مقررات بيشتر براي کنترل آن است."
دکتر " بورلي هانت" گفت: " ما مدتي است که مي دانيم آلودگي هوا با افزايش امراض قلبي و سکته مغزي مرتبط است. اين تحقيق براي اولين بار نشان مي دهد که آلودگي هوا همچنين ممکن است خطر لخته شدن خون در رگ ها را افزايش دهد."
خانم هانت افزود: " يافته جديد مهيج است، چون کيفيت هوا چيزي است که ما انسان ها مي توانيم با کنترل سوخت هاي فسيلي آن را بهتر کنيم."
با اين وجود آيا کشورها براي جلوگيري از آلودگي بيشتر هوا کاري کرده اند يا هر کدام به نوعي براي به خطر نينداختن منافع و سرمايه هاي خود تنها سرپوشي بر اين امر مي گذارند؟
منبع: ماهنامه دانشمند شماره 575