دانستنيهاي پزشکي

درس خواندن تا مرز خودکشي هميشه راه آمادگي مناسب براي امتحانات نيست. محققين معتقدند که چند دقيقه تمرکز فکري مي تواند دقت افراد را افزايش دهد. تحقيقات نشان داده است که مديتيشن نه تنها باعث پرورش قدرت تمرکز و دقت است، بلکه بوسيله آن تغييرات قابل توجهي در مغز پديد مي آيد. البته همه انسانها وقت و حوصله کافي ندارند که هر روز 1تا 2 ساعت صرف اين کار کنند، در نتيجه زيدان و همکارانش طي يک همه پرسي به بررسي اين موضو ع پرداخته اند که آيا برنامه هاي کوتاه مدت هم باعث بهبود فعاليت هاي فکري مي شود يا خير.
چهارشنبه، 16 فروردين 1391
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
دانستنيهاي پزشکي

 دانستنيهاي پزشکي
دانستنيهاي پزشکي


 

نويسنده: مريم زمان فشمي




 

مديتيشن و قابليتهاي فکري
 

درس خواندن تا مرز خودکشي هميشه راه آمادگي مناسب براي امتحانات نيست. محققين معتقدند که چند دقيقه تمرکز فکري مي تواند دقت افراد را افزايش دهد. تحقيقات نشان داده است که مديتيشن نه تنها باعث پرورش قدرت تمرکز و دقت است، بلکه بوسيله آن تغييرات قابل توجهي در مغز پديد مي آيد. البته همه انسانها وقت و حوصله کافي ندارند که هر روز 1تا 2 ساعت صرف اين کار کنند، در نتيجه زيدان و همکارانش طي يک همه پرسي به بررسي اين موضو ع پرداخته اند که آيا برنامه هاي کوتاه مدت هم باعث بهبود فعاليت هاي فکري مي شود يا خير. نتيجه آن بود که حدود 20 دقيقه در روز کافي است تا توانايي مغزي افراد تقويت شود. محققان طي يک آمارگيري از 49 نفر، به بررسي حال روحي، قدرت حافظه، تمرکز تصويري و تمرکز کلي آنها پرداختند. در نهايت افراد مورد آزمايش به 2 گروه تقسيم شدند. يک گروه 4 روز متوالي، هر روز 20 دقيقه به يک نوار صوتي گوش دادند و گروه ديگر همين زمان را به مديتيشن پرداختند. براي اين کار آنها بايد در حالت ريلکس و با چشمان بسته به پشت خوابيده و بر دم و بازدم خود تمرکز کنند، ايده هايي که به آنها داده مي شد را تأييد کرده و بعد سريعاً فکر خود را از آن منحرف سازند و دوباره به تمرکز بر روي تنفس خود بپردازند.
نتيجه آزمايشات حتي براي خود محققين هم تعحب آور بود: اگرچه حال روحي افراد هر دو گروه بهتر شد ولي در گروهي که مديتيشن انجام داده بودند افزايش قدرت تفکر به وضوح قابل مشاهده بود. محققان در هنگان مديتيشن تنها به کاهش ترس و خستگي در مورد افراد مورد آزمايش نپرداختند، بلکه افزايش حافظه و درک تصويري آنها را نيز بررسي نمودند. آزمايشات نشان دادند که تمامي اين نيروها در نهايت بسيار تقويت شده اند.

شروع ورزش پس از زايمان
 

پس از موافقت پزشکان زنان، خانمها مي توانند ورزش بعد از زايمان را شروع کنند، آن هم ورزش سبک براي عضلات شکم و کمر. اما بايد توجه داشته باشند که اين تحريک حتماً سبک باشد، مثل يک روز در ميان 10 دقيقه تمرينهاي کششي و با اين کار آنها شروع سوخت و ساز را در عضلات خود حس خواهند کرد. اين نشانه آن است که آنها بفهمند، ورزش را به طور صحيح انجام داده اند.
بيش از همه يوگا براي اين زنان مفيد است زيرا از اين طريق آنان به صورت هدفمند عضلات بخش مياني بدن و لگن خود را که از بار زايمان خلاص شده اند فرم مي بخشند. پس از گذشت 2الي 3 ماه مي توان ورزش را در باشگاه شروع کرد. انسان بايد در طي اين مدت تلاش کند فعاليتهاي خود را طوري تنظيم نمايد که تحرک روزانه جزء کارهاي ضروري و اجتناب ناپذير گردد.
مثلاً به جاي تاکسي گرفتن و يا ماشين شخصي سوار شدن مسيرهاي کوتاه را مي توان با پياده روزي پيمود و يا به جاي استفاده از آسانسور از پله ها بالا رفت.
حدود 20 تا30 دقيقه تحرک در روز کافي است تا بدن سلامت خود را پس از زايمان باز يابد. حتي در ورزشهاي استقامتي مي توان همراه با کالسکه کودک مسيري را در هواي آزاد و تازه پياده روي کرد. ورزشهايي مثل پياده روي، شنا و دوچرخه سواري براي اين کار بسيار مناسبند.
البته در خانمهايي که سزارين کرده اند، بايد توجه کرد که ابتدا زخم بهبود کامل يابد و بعد ورزش شروع شود که اين حدود 14 روز طول مي کشد، روزهايي که در آنها ورزش کردن اصلا به نفع مادر نيست. البته با مشورت پزشک مي توان نرمشهاي بسيار سبکي انجام داد که حتي به بهبود زخم هم کمک مي کند.

افراد عصبي کمتر سيگار مي کشند!
 

آيا استعمال دخانيات در کاهش استرس مؤثر است؟ اکثر سيگاري ها همين فکر را مي کنند اما نتايج تحقيقي در کلن عکس اين قضيه را نشان مي دهد: افرادي که از نظر کاري تحت فشار هستند، به طور ميانگين کمتر نيکوتين مصرف مي کنند.
قوانين سخت گيرانه در مورد عدم مصرف سيگار در محل کار تاثيرات غير قابل تصوري روي سيگاري ها دارد. زماني که آنها از نظر زمان در محدوديت قرار مي گيرند، اغلب کمتر دست به پاکت سيگار خود مي برند. نتايج اين تحقيق «Cologne Smoking Study» در اينترنت قابل دسترسي است.
استادان دانشگاه کلن طي انجام تحقيقي بر روي 197 نفر که تعدادي از آنها بيماري قلبي و سرطان ريه رنج مي برند، متوجه شدند که هرچه استرس کاري بيشتر باشد، وابستگي بدن به نيکوتين کمتر است. آنا اشميت، سرپرست محققين مي گويد: اين نتايج براي ما بسيار شگفت انگيز بوده اند، نتايجي که جاي بررسي بسيار دارند. وي مي گويد: مردم زماني که بايد هرچه سريعتر به کارهاي زيادي رسيدگي کنند، امکان سيگار کشيدن ندارند.
به دليل اشتغالات زياد براي اين افراد، زماني براي سيگار کشيدن باقي نمي ماند. از طرف ديگر، ممنوعيت کشيدن سيگار در محل کار هم نقش مهمي در کاهش استعمال دخانيات ايفا مي کند. به احتمال زياد اين افراد در اوقات فراغت خود بيشتر سيگار مي کشند، چيزي که تاکنون ثابت نشده است. اما اين دليل نمي شود که زياده روي کنيم و بگوييم که مي توان استرس را دواي درد معتادان به سيگار دانست، زيرا استرس خود باعث آسيب هاي فراواني به سلامت مي شود.
منبع: نشريه اطلاعات علمي شماره8



 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.