محيط‌هاي عاري از دخانيات؛ از حرف تا عمل
دكتر علي عبدالهي نيا معاون پژوهشي جمعيت مبارزه با استعمال دخانيات
در جهان، بيش از يك ميليون و 650 هزار كودك هر ساله از عفونت‌هاي تنفسي، عفونت‌هاي گوش مياني و آسم كه بر اثر دود غيرمستقيم دخانيات ايجاد مي‌شود، مي‌ميرند. زنان غيرسيگاري كه در معرض دود غيرمستقيم سیگار همسرانشان هستند، در مقايسه با زنان غيرسيگاري كه در معرض دود غيرمستقيم همسرانشان نيستند تقريباً 28 درصد احتمال ابتلا به سرطان ريه در آنها افزايش مي‌يابد. اين گوشه‌اي از پيامدهاي ناگوار قرار گرفتن در معرض دود دخانيات است.
هم اكنون با اجراي قوانين محيط‌هاي عاري از دخانيات، صدها ميليون نفر از مردم جهان، در مقابل دود غيرمستقيم دخانيات، ايمني پيدا كرده‌اند. بيش از 60 كشور جهان از تمام قاره‌ها، اين قوانين را در سطح ملي يا محلي به اجرا گذاشته‌اند. قوانين هواي عاري از دود، نه تنها در كشورهاي مرفه، بلكه به شكل روزافزوني از كشورهاي با درآمد كم و متوسط نيز اجرا مي‌شود، مسئله‌اي كه نشان مي‌دهد اين‌گونه قوانين مي‌تواند در همه جاي جهان، به هدف خود برسد. با افزايش شمار كشورهاي اجراكننده اين قوانين، ميزان پيشرفت در اين حوزه رو به رشد است. تجارب اين كشورها، شهرها، ايالت‌ها، و ساير مناطق نشان مي‌دهد كه:
* قوانين محيط‌هاي عاري از دود، حافظ سلامتي افراد است.
* اين قوانين از پشتوانه عمومي برخوردار هستند.
* اجراي اين قوانين با برنامه‌ريزي درست و منابع كافي، امكان‌پذير خواهد بود.
* مشاغل بخش خدمات و درآمد آنها، آسيبي نخواهد ديد.
نقشه راه براي قوانين مؤثرتر محيط‌هاي عاري از دود:
1. از بين بردن دود دخانيات با هدف ايجاد مكان‌هاي 100 درصد عاري از دود
2. حفاظت از تمام افراد، بدون استثنا
3. اجرا از طريق قانونگذاري، و نه روش‌هاي اختياري و داوطلبانه
4. تدارك منابعي براي اجرا و اعمال قانون
5. ياري گرفتن از جامعه مدني به عنوان شريك فعال
6. پايش و ارزيابي قوانين محيط‌هاي عاري از دود
7. آمادگي براي اصلاح قوانين، در صورت نياز
اما با وجود پيشرفت مداوم در قوانين محيط‌هاي عاري از دود، هنوز اكثريت جمعيت جهان از حفاظت كافي در مقابل دود غيرمستقيم دخانيات برخوردار نيستند و بيشتر كشورهاي با درآمد كم و متوسط، از اپيدمي دخانيات رنج مي‌برند. براي نمونه، اگرچه بيشتر محيط‌هاي كاري سرپوشيده و حمل و نقل عمومي در بيشتر كشورها، تحت پوشش قوانين ملي ضد دخانيات است. اما مكان‌هايي مانند محيط‌هاي كاري خصوصي و مراكز خدماتي – به ويژه رستوران‌ها و مراكز رفاهي در بسياري از كشورها، سطح حفاظت كمي را در مقابل دود غيرمستقيم دخانيات دارا هستند. دولت‌ها مي‌بايد اقداماتي را براي تقويت سياست‌ها و قوانين موجود در پيش گيرند تا با توجه به ضرب‌الاجل FCTC از شهروندان خود هرچه بيشتر محافظت كنند.
آمريكاي لاتين، پيشگام پيشرفت جهاني در اين زمينه است. كلمبيا، گواتمالا، پاراگوئه، پرو و همچنين هندوراس اجراي اين قوانين را از اوايل سال 2011 آغاز كردند. در منطقه كارائيب، ترينيداد و توباگو و باربادوس، دو كشوري بودند كه در سال 2010 اين قوانين را اجرا كردند. يونان، جديدترين كشور اروپايي پس از تركيه بود كه در سال 2009 قوانين محيط‌هاي عاري از دود را اجرا كرد.
در كشورهايي كه اين قوانين را اجرا كرده‌اند، ميزان بالايي از پذيرش و حمايت عمومي و همچنين بهبود در سلامت كارگران و كارمندان مشاهده مي‌شود. مطالعات مستقل و قابل اعتماد به‌طور مكرر نشان داده‌اند كه قوانين محيط‌هاي عاري از دود، اثر اقتصادي منفي بربخش خدمات يا صنايع گردشگري ندارند. علاوه بر آن، مجموعه روبه‌رشدي از شواهد وجود دارد كه اجراي قوانين محيط‌هاي عاري از دود را به كاهش پذيرش موارد حمله قلبي در بيمارستان‌ها ارتباط مي‌دهد.
در كانادا قوانيني كه تقريباً تمام جمعيت اين كشور را شامل مي‌شود حتي ساخت اتاق‌هاي مخصوص مصرف دخانيات مجاز نيست. بسياري از اين ايالت‌ها، برنامه‌هاي جامعي را براي مكان‌هاي باز نيز تدارك ديده‌اند. اكنون در شش ايالت و منطقه كانادا و استراليا مصرف دخانيات در خودروهايي كه سرنشين كودك دارند ممنوع شده است.
شركت‌هاي دخاني با قوانين جامع محيط‌هاي عاري از دود مخالفت مي‌كنند زيرا اين قوانين تهديدي براي كسب و كار آنها است. صاحبان صنعت دخانيات چنين القا مي‌نمايند كه دود غيرمستقيم براي سلامت مضر نيست.
در حاليكه دود سيگار شامل بيش از 7 هزار ماده شيميايي است. هزاران مواد سمي و حداقل 69 ماده سرطانزا در آن وجود دارد. دود دخانيات يك علت شناخته شده سرطان ريه، بيماري قلبي، كاهش وزن به هنگام تولد، بيماري‌هاي ريه مزمن مانند برونشيت و ديگر مشكلات سلامتي است. هيچ سطح ايمني در مقابل دود غيرمستقيم دخانيات وجود ندارد. حتي سطوح كم در معرض دود بودن مي‌تواند مضر باشد. مطالعاتي كه بين دود غيرمستقيم و بيماري، ارتباطي نشان نمي‌دهد نوعاً توسط صنعت دخاني انجام شده است. شركت‌هاي دخاني به مشاورهاي علمي در هر نقطه از جهان پول پرداخت مي‌كنند تا به پژوهش‌هاي علمي كه نشان مي‌دهد دود غيرمستقيم براي سلامتي مضر است، حمله كنند.
حداقل 385 ميليون نفر توسط قوانين محيط‌هاي عاري از دود 100 درصد حمايت مي‌شوند. اين كشورها، ايالت‌ها و شهرهاي بزرگ و كوچك هستند و فرهنگ‌ها و آب و هواها و سطوح درآمدي زيادي را دارا هستند. كشورهايي مانند استراليا، كانادا، تركيه و اوروگوئه به‌طور موفقيت‌آميزي قوانين محيط‌هاي عاري از دود 100 درصد را اجرا كرده‌اند. شايسته است كه از همه افراد بدون در نظر گرفتن اينكه در چه كشوري زندگي مي‌كنند، در برابر مرگ و بيماري به علت دود غيرمستقيم حمايت شوند، هيچ سطح ايمني در برابر دود غيرمستقيم دخانيات وجود ندارد.
ايران به‌عنوان يكي از كشورهاي پيشرو در تصويب قوانين محيط‌هاي عاري از دخانيات در جهان شناخته شده است. با اين وجود، عدم التزام عملي به اجراي دقيق قانون مانند آنچه درخصوص قهوه‌خانه‌ها و يا مراكز تفريحي ديده مي‌شود، سلامت جامعه به‌ويژه نسل آينده را با تهديد مواجه ساخته است.
اين حق كه يك انسان هواي سالم و تميز تنفس كند، مي‌تواند بر همه حقوق ديگر افراد سيگاري تقدم داشته باشد زيرا افراد سيگاري هوايي را كه ديگران تنفس مي‌كنند آلوده مي‌كنند. قوانين محيط‌هاي عاري از دود، در مورد اينكه افراد سيگاري چگونه سيگار بكشند نيست، بلكه درباره اين است كه افراد سيگاري كجا نبايد سيگار بكشند.
منبع:http://www.ettelaat.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
در جهان، بيش از يك ميليون و 650 هزار كودك هر ساله از عفونت‌هاي تنفسي، عفونت‌هاي گوش مياني و آسم كه بر اثر دود غيرمستقيم دخانيات ايجاد مي‌شود، مي‌ميرند. زنان غيرسيگاري كه در معرض دود غيرمستقيم سیگار همسرانشان هستند، در مقايسه با زنان غيرسيگاري كه در معرض دود غيرمستقيم همسرانشان نيستند تقريباً 28 درصد احتمال ابتلا به سرطان ريه در آنها افزايش مي‌يابد. اين گوشه‌اي از پيامدهاي ناگوار قرار گرفتن در معرض دود دخانيات است.
هم اكنون با اجراي قوانين محيط‌هاي عاري از دخانيات، صدها ميليون نفر از مردم جهان، در مقابل دود غيرمستقيم دخانيات، ايمني پيدا كرده‌اند. بيش از 60 كشور جهان از تمام قاره‌ها، اين قوانين را در سطح ملي يا محلي به اجرا گذاشته‌اند. قوانين هواي عاري از دود، نه تنها در كشورهاي مرفه، بلكه به شكل روزافزوني از كشورهاي با درآمد كم و متوسط نيز اجرا مي‌شود، مسئله‌اي كه نشان مي‌دهد اين‌گونه قوانين مي‌تواند در همه جاي جهان، به هدف خود برسد. با افزايش شمار كشورهاي اجراكننده اين قوانين، ميزان پيشرفت در اين حوزه رو به رشد است. تجارب اين كشورها، شهرها، ايالت‌ها، و ساير مناطق نشان مي‌دهد كه:
* قوانين محيط‌هاي عاري از دود، حافظ سلامتي افراد است.
* اين قوانين از پشتوانه عمومي برخوردار هستند.
* اجراي اين قوانين با برنامه‌ريزي درست و منابع كافي، امكان‌پذير خواهد بود.
* مشاغل بخش خدمات و درآمد آنها، آسيبي نخواهد ديد.
نقشه راه براي قوانين مؤثرتر محيط‌هاي عاري از دود:
1. از بين بردن دود دخانيات با هدف ايجاد مكان‌هاي 100 درصد عاري از دود
2. حفاظت از تمام افراد، بدون استثنا
3. اجرا از طريق قانونگذاري، و نه روش‌هاي اختياري و داوطلبانه
4. تدارك منابعي براي اجرا و اعمال قانون
5. ياري گرفتن از جامعه مدني به عنوان شريك فعال
6. پايش و ارزيابي قوانين محيط‌هاي عاري از دود
7. آمادگي براي اصلاح قوانين، در صورت نياز
اما با وجود پيشرفت مداوم در قوانين محيط‌هاي عاري از دود، هنوز اكثريت جمعيت جهان از حفاظت كافي در مقابل دود غيرمستقيم دخانيات برخوردار نيستند و بيشتر كشورهاي با درآمد كم و متوسط، از اپيدمي دخانيات رنج مي‌برند. براي نمونه، اگرچه بيشتر محيط‌هاي كاري سرپوشيده و حمل و نقل عمومي در بيشتر كشورها، تحت پوشش قوانين ملي ضد دخانيات است. اما مكان‌هايي مانند محيط‌هاي كاري خصوصي و مراكز خدماتي – به ويژه رستوران‌ها و مراكز رفاهي در بسياري از كشورها، سطح حفاظت كمي را در مقابل دود غيرمستقيم دخانيات دارا هستند. دولت‌ها مي‌بايد اقداماتي را براي تقويت سياست‌ها و قوانين موجود در پيش گيرند تا با توجه به ضرب‌الاجل FCTC از شهروندان خود هرچه بيشتر محافظت كنند.
آمريكاي لاتين، پيشگام پيشرفت جهاني در اين زمينه است. كلمبيا، گواتمالا، پاراگوئه، پرو و همچنين هندوراس اجراي اين قوانين را از اوايل سال 2011 آغاز كردند. در منطقه كارائيب، ترينيداد و توباگو و باربادوس، دو كشوري بودند كه در سال 2010 اين قوانين را اجرا كردند. يونان، جديدترين كشور اروپايي پس از تركيه بود كه در سال 2009 قوانين محيط‌هاي عاري از دود را اجرا كرد.
در كشورهايي كه اين قوانين را اجرا كرده‌اند، ميزان بالايي از پذيرش و حمايت عمومي و همچنين بهبود در سلامت كارگران و كارمندان مشاهده مي‌شود. مطالعات مستقل و قابل اعتماد به‌طور مكرر نشان داده‌اند كه قوانين محيط‌هاي عاري از دود، اثر اقتصادي منفي بربخش خدمات يا صنايع گردشگري ندارند. علاوه بر آن، مجموعه روبه‌رشدي از شواهد وجود دارد كه اجراي قوانين محيط‌هاي عاري از دود را به كاهش پذيرش موارد حمله قلبي در بيمارستان‌ها ارتباط مي‌دهد.
در كانادا قوانيني كه تقريباً تمام جمعيت اين كشور را شامل مي‌شود حتي ساخت اتاق‌هاي مخصوص مصرف دخانيات مجاز نيست. بسياري از اين ايالت‌ها، برنامه‌هاي جامعي را براي مكان‌هاي باز نيز تدارك ديده‌اند. اكنون در شش ايالت و منطقه كانادا و استراليا مصرف دخانيات در خودروهايي كه سرنشين كودك دارند ممنوع شده است.
شركت‌هاي دخاني با قوانين جامع محيط‌هاي عاري از دود مخالفت مي‌كنند زيرا اين قوانين تهديدي براي كسب و كار آنها است. صاحبان صنعت دخانيات چنين القا مي‌نمايند كه دود غيرمستقيم براي سلامت مضر نيست.
در حاليكه دود سيگار شامل بيش از 7 هزار ماده شيميايي است. هزاران مواد سمي و حداقل 69 ماده سرطانزا در آن وجود دارد. دود دخانيات يك علت شناخته شده سرطان ريه، بيماري قلبي، كاهش وزن به هنگام تولد، بيماري‌هاي ريه مزمن مانند برونشيت و ديگر مشكلات سلامتي است. هيچ سطح ايمني در مقابل دود غيرمستقيم دخانيات وجود ندارد. حتي سطوح كم در معرض دود بودن مي‌تواند مضر باشد. مطالعاتي كه بين دود غيرمستقيم و بيماري، ارتباطي نشان نمي‌دهد نوعاً توسط صنعت دخاني انجام شده است. شركت‌هاي دخاني به مشاورهاي علمي در هر نقطه از جهان پول پرداخت مي‌كنند تا به پژوهش‌هاي علمي كه نشان مي‌دهد دود غيرمستقيم براي سلامتي مضر است، حمله كنند.
حداقل 385 ميليون نفر توسط قوانين محيط‌هاي عاري از دود 100 درصد حمايت مي‌شوند. اين كشورها، ايالت‌ها و شهرهاي بزرگ و كوچك هستند و فرهنگ‌ها و آب و هواها و سطوح درآمدي زيادي را دارا هستند. كشورهايي مانند استراليا، كانادا، تركيه و اوروگوئه به‌طور موفقيت‌آميزي قوانين محيط‌هاي عاري از دود 100 درصد را اجرا كرده‌اند. شايسته است كه از همه افراد بدون در نظر گرفتن اينكه در چه كشوري زندگي مي‌كنند، در برابر مرگ و بيماري به علت دود غيرمستقيم حمايت شوند، هيچ سطح ايمني در برابر دود غيرمستقيم دخانيات وجود ندارد.
ايران به‌عنوان يكي از كشورهاي پيشرو در تصويب قوانين محيط‌هاي عاري از دخانيات در جهان شناخته شده است. با اين وجود، عدم التزام عملي به اجراي دقيق قانون مانند آنچه درخصوص قهوه‌خانه‌ها و يا مراكز تفريحي ديده مي‌شود، سلامت جامعه به‌ويژه نسل آينده را با تهديد مواجه ساخته است.
اين حق كه يك انسان هواي سالم و تميز تنفس كند، مي‌تواند بر همه حقوق ديگر افراد سيگاري تقدم داشته باشد زيرا افراد سيگاري هوايي را كه ديگران تنفس مي‌كنند آلوده مي‌كنند. قوانين محيط‌هاي عاري از دود، در مورد اينكه افراد سيگاري چگونه سيگار بكشند نيست، بلكه درباره اين است كه افراد سيگاري كجا نبايد سيگار بكشند.
منبع:http://www.ettelaat.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb
/ج
