مراسم غيرعادي مرگ در جوامع مختلف

اگر شما هم جزو آن دسته از افرادي هستيد که فکر مي کنند تشييع جنازه يا سوزاندن مرده ها تنها مراسم مربوط به مرگ هستند. پس لطفا قبل از خواندن متن زير خودتان را براي تغييردادن باورهاي تان آماده کنيد.

گذ اشتن جسد در هواي آزاد
 

زرتشتيان اعتقاد دارند که بدن بعد از مرگ مأمني براي فساد و ناپاکي ها مي شود دفن کردن در خاک يا سوزاندن در دين آنها ممنوع است؛ چرا که زرتشتيان بايد همواره از آلوده کردن عناصر مقدس برحذر باشند. به همين منظور آنها در طي آييني خاص جسد را به مکان بلندي به نام «دخمه» يا «برج خاموش» مي برند تا لاشخورها بتوانند جسد را بخورند. اکنون اين آيين تنها در شبه قاره ي هند انجام مي شود. اما امروزه به دليل کم شدن جمعيت لاشخورها در سرزمين هند، فرآيند اين رسم به دليل طولاني تر شدن خيلي وحشتناک و دلخراش شده است. عکس هايي که به تازگي از اين مراسم گرفته شده پشته هايي از لاشه هاي فاسد را نشان مي دهد که در بالاي برج «مومباي» در هند روي هم انباشته شده اند و اين اتفاق باعث جنجال هاي زيادي در جامعه هنديان شده است.

تدفين آسماني
 

به خاطر آب و هواي ناملايم تبت و زمين هاي سنگلاخي ، تدفين و خاک کردن مرده ها تقريبا امري غيرممکن است. بنابراين مردم بودايي تبت در مراسمي که «تدفين آسماني» نام دارد جسد را چند قسمت کرده، آن را به صورت پودر در مي آورند و مخلوط مي کنند. سپس در ارتفاعات مي گذارند تا لاشخورها اجساد پودر شده را بخورند. آنها اعتقاد دارند بدن آدمي تنها محلي براي استقرار روح محسوب مي شود و بايد به طبيعت بازگردد

مراسم تدفين «تاناتوراجا»
 

در مراسم تدفين منطقه ي «تاناتوراجا» در اندونزي کارهاي بسياري انجام مي شود. اين مراسم با موسيقي، رقص و ميهماني با تعداد زيادي ميهمان برگزار مي شود. پس واضح است که مرگ در اين منطقه خرج و مخارج بسياري مي طلبند و به همين دليل بستگان متوفي اجازه ي به تعويق انداختن اين مراسم را دارند و اجباري ندارند که فوراً مراسم را بجا آورند. آنها مي توانند جنازه را در قنداق بپيچند، تا زماني که براي اين کار پول پس اندازکنند. پول جمع کردن براي مراسم شايد هفته ها، ماه ها يا حتي سال ها به طول انجامد. تا آن زمان با جنازه مثل يک بيمار رفتار مي کنند که اين رفتارها شامل صحبت کردن و ديگر فعاليت هاي معمولي روزانه مي شود. در مراسم تدفين جسد را در تابوت يا در غار مي گذارند يا آن را از صخره يا لبه ي پرتگاه آويزان مي کنند.

تابوت هاي جالب
 

اگر «الويس پريسلي» در «تشي» (غنا)مي مرد مطمئناً او را در تابوتي به شکل گيتار دفن مي کردند. مردم اين شهر مرده هاي شان را در تابوت هايي فانتزي دفن مي کنند. شکل جعبه ي حمل جنازه اغلب نشان دهنده ي حرفه ي فرد در گذشته است. معمولاً تابوت هاي غول پيکر مشابه بطري هاي ذغال سنگ ، ميوه ها يا ابزار مکانيکي در نمايشگاه هاي تابوت به نمايش گذاشته مي شوند.

آيين آدمخواري
 

مردمي در جهان وجود دارند که با آيين «آدمخواري» مرده هاي خود را مي خورند! اين آيين به احتمال زياد يکي از بدترين مراسم مرگ است که تا به حال وجود داشته. ايده يي که پشت اين رسم وحشتتناک پنهان است هر چيزي مي تواند باشد؛ از جذب خصلت ويژه ي فرد مرده تا جذب روحش. تعداد اندکي از ساکنين جنوب آمريکا و استراليا هنوز اين آيين وحشتناک را برپا مي دارند.

مرگ درخشان
 

امروزه آدم ها مي توانند بدن کساني را که دوست دارند روي انگشت شان داشته باشند! باورتان نمي شود؟ شما مي توانيد به راحتي يک انگشتر الماس دست تان کنيد و اين خيلي طبيعي است. يک شرکت آمريکايي به مردم فرصت اين را مي دهد که بدن افراد متوفي مورد علاقه ي خود را درون الماس هاي ساختگي شان داشته باشند. اين شرکت براي انجام اين کار ابتدا از جسد يا باقيمانده ي خاکستر بدن مرده، کربن استخراج مي کند. سپس اين کربن به گرافيت تبديل مي شود و تحت پرس قرار مي گيرد تا به الماسي درخشان تبديل شود. قيمت اين الماس بين3500 تا بيست هزار دلار تخمين زده مي شود و بستگي به عيار جواهر دارد.

موميايي کردن خود
 

اينکه با روزه داري و زجر کشيدن، خودمان را به کام مرگ بفرستيم از نظرما واقعا کاري مسخره و خنده دار است. اما بعضي از کاهنين بودايي به نام «سوکوشينياتسا» در ژاپن نه تنها با دست خود خودشان را مي کشند؛ بلکه با روشي اين کار را مي کنند که در نهايت منجر به موميايي کردن خود مي شود. اين پروسه ابتدا با يک رژيم آغاز مي شود که حاوي آجيل و ميوه است که با فعاليت هاي معمولي فيزيکي همراه مي شود، به مرور اين رژيم باعث استفراغ کردن، از دست دادن آب بدن و از بين رفتن قدرت دفاعي در برابر ميکروب ها مي شود. بعد از اين مرحله، رژيم غذايي تغيير کرده و کاهن روزهاي بسياري از پوست درختان، ريشه هاو يک نوع چاي سمي تغذيه مي کند. در مرحله ي آخر کاهن وارد يک گور يا مقبره ي سنگي مي شود. در حالت لوتوس(گل نيلوفر) مي نشيند و منتظر مرگ مي ماند! او هر روز يک زنگ را به صدا در مي آورد تا کاهنان زيردستش از زنده ماندن او با خبر شوند و بالاخره روزي که هيچ صداي زنگي نيايد. کاهنان ديگر، مقبره را مهر و موم کرده و هزار روز صبر مي کنند تا بتوانند دوباره در مقبره را براي بررسي کردن موميايي بازکنند.

آيين روزه داري تا رسيدن
 

«ويملا دوي»، يک زن هندي است که بعد از رنج هاي فراوان در سال2006 با بيماري سرطان درگذشت. . البته دليل مرگ او بيماري سرطان نبود. بلکه او به خاطر روزه سيزده روزه يي به نام «سانتارا»در گذشت. اين نوع مرگ عمد ي با روزه داري، يکي از آيين هاي مردم «جايين»است. اين مردم به عدم خشونت و مهرباني با تمام مخلوقات اعتقاد دارند. «سانتارا» معمولاً زماني آغاز مي شود که يک نفر تصميم مي گيرد زندگي اش را براي رسيدن به هدفش که همانا پاکسازي معنوي است. قرباني کرده و خودش را براي اين کار آماده مي کند. البته مخالت ها در مورد اين آيين رو به افزايش است . چرا که به شکل يک خودکشي يا قتل عمد نمود پيدا مي کند. اما در ميان اين اجتماع، امتناع از«سانتارا» محروم شدن از حقوق اجتماعي يا تبعيد را در پي دارد.
منبع: مجله 7 روز زندگي شماره 101