شما به پيشرفت هاي تحصيلي و شغلي خود افتخار مي کنيد و مشتاقيد تا به عرصه چالش هاي جديد قدم بگذاريد. اين چالش ها براي شما موقعيت ها و آزمايشاتي را فراهم مي آورند که شخصيت و شأن شما را زير بوته آزمايش خواهد برد. به خاطر داشته باشيد نگه داشتن شأن شخصي، همگي در اعتماد به نفس، عزت نفس و عدالت خلاصه مي شود.
چند نکته وجود دارد که با استفاده از آنها ارزش شخصي و عزت نفس تان در محل کار هيچ گاه از بين نخواهد رفت. پس به آنها توجه کنيد:
1 ـ بدون کوچک کردن خود، رئيس تان را کارآمد جلوه دهيد:
زماني که کارفرماي شما ترفيع رتبه مي گيرد، براي شما دو موقعيت مختلف پيش مي آيد؛ يکي اين که به شما اهميت نداده و براي تان خلاء ايجاد کند و ديگر اين که چون شما يکي از سرمايه هاي با ارزش شرکت هستيد، شما را با خود به بخش جديدي که منتقل شده است ببرد. تنها کاري که بايد بکنيد اين است: مطمئن شويد او و ديگران از سهم بزرگي که براي شرکت انجام مي دهيد، آگاه مي شوند. خود را در معرض ديد قرار دهيد، سودمند واقع شويد و براي قبول مسئوليت هاي جديد آماده باشيد، اما به هيچ وجه چاپلوسي نکنيد. به ندرت اتفاق مي افتد که يک رهبر پرقدرت اطراف خود را با « بله قربان گوها» پر کند. به موفقيت هاي خود افتخار کنيد و استعدادها و توانايي هاي تان را بروز دهيد.
2 ـ گله و شکايت نکنيد:
اگر هميشه از کارفرماي خود تقاضاي مرخصي کنيد و زماني که به مهلت تحويل پروژه ها نزديک مي شويد، از او بخواهيد تا وقت بيشتري را در اختيار شما قرار دهد، او به طور حتم از شما منزجر مي شود و تأثير مخالفي روي شغل و درنتيجه عزت نفس تان مي گذارد. کساني که دايماً در حال گله و شکايت کردن هستند، هيچ گاه ترفيع رتبه نمي گيرند ( مديران هميشه سعي مي کنند آنها را به شعبه هاي ديگر انتقال دهند تا از دست شان راحت شوند). شما مي خواهيد رئيس تان دوست تان باشد نه دشمن تان، پس سعي کنيد اسباب ناراحتي و رنجش او را فراهم نسازيد. زماني که مي خواهيد نزد او برويد، مجدداً فکر کنيد و تمام جوانب گفته هاي خود را در نظر بگيريد.
ارزش خود را با تصميم گيري هاي متناسبي که مربوط به حيطه کاري خودتان مي شود، حفظ کنيد و به دنبال تعريف و تمجيد بيهوده از جانب کارفرماي تان نباشيد.
3 ـ مطمئن شويد که شرايط کاري مناسب است:
آيا شما حقوق کافي دريافت مي کنيد و در يک محيط کاري امن مشغول به کار هستيد. براي به دست آوردن حقوق خود قد علم کنيد و هيچ گاه عزت نفس و ارزش خود را به خاطر فيش حقوقي تان زير پا نگذاريد. مواردي که براي شما مهم است را با رئيس تان در ميان بگذاريد. مثلاً ساعات فراغت، کاهش ساعات هفتگي کاري، کار کردن در خانه و فرستادن اطلاعات از طريق رايانه. مدعي باشيد اما پرخاشگر نباشيد، و هميشه روي فوايد و مزاياي کارهاي خود براي شرکت تاکيد داشته باشيد. با ارزشي که براي کارفرماي تان قائل هستيد و با اتکاء به عزت نفس، احتمال پذيرش طرح ها و پيشنهادات تان را افزايش دهيد.
4 ـ هميشه از اکثريت پيروي نکنيد:
همکاري و تشريک مساعي داشته باشيد، اما هيچ گاه اجازه ندهيد تا ديگران از شما استفاده کنند. اگر اجازه دهيد تا همکاران تان تمام کارها را روي سر شما بريزند، ارزش و احترام تان پايين مي آيد و در عوض آنها به وسيله کاري که آن را به خوبي انجام داده ايد، افتخار کسب مي کنند. بد نيست گاهي استقلال خود را امتحان کنيد. اگر همه از ساعت 9 صبح تا 5 بعدازظهر سر خود را با کارهاي غير کاري گرم مي کنند، لازم نيست که شما هم مشابه آنها عمل کنيد. براي مسايل مهم مثل ايمني در محل کار، حقوق و مزايا خوب است به جمع بپيونديد، اما علاوه بر اين که در چنين جمع هايي شرکت مي کنيد، بهتر است براي افزايش درآمد با مديريت رودررو صحبت کنيد. اگر دوربين هاي ايمني در تمام قسمت هاي محل کار شما براي جلوگيري از تقلب نصب شده و تصور مي کنيد که اين امر به حقوق و استقلال شما آسيب مي رساند، ارزشش را دارد که در مقابل آنها بايستيد. پيش از اين که به ديگران براي محافظت از حقوق شان بپيونديد، تمام جوانب کار خود را در نظر بگيريد.
5 ـ اجازه ندهيد تا عنوان دلقک يا لوده را به شما بدهند:
بد نيست که در ساعات بيکاري و اوقات فراغت خود بخنديد و شادي کنيد، اما نبايد زياده روي کنيد. ادب مساوي است با ارزش. خنداندن مردم در زمان سخنراني يا کنفرانس يک ويژگي شايان ذکر است، اما اگر همکاران تان شما را به عنوان دلقک بشناسند، هيچ کس شما را جدي نمي گيرد و چيزي نمي گذرد که عزت نفس خود را از دست خواهيد داد.
6 ـ مشکلات شخصي را به محل کار نبريد:
بلند صحبت کردن با تلفن در محل کار هيچ جايي ندارد. اگر شما جر و بحث داريد يا براي بخشش از طرف کسي که آن سوي خط تلفن است گريه و زاري سر دهيد يا او را ببوسيد، بايد آن را در خارج از دفتر کار و به وسيله تلفن همراه انجام دهيد. پيش از اين که بخواهيد با هر يک از همکاران تان ارتباط برقرار کنيد، به تأثيراتي که ممکن است بلند صحبت کردن با تلفن در محل کار هيچ جايي ندارد. اگر شما جر و بحث داريد يا براي بخشش از طرف کسي که آن سوي خط تلفن است گريه و زاري سر دهيد يا او را ببوسيد، بايد آن را در خارج از دفتر کار و به وسيله تلفن همراه انجام دهيد. پيش از اين که بخواهيد با هر يک از همکاران تان ارتباط برقرار کنيد، به تأثيراتي که ممکن است او روي مسائل کاري شما بگذارد، به دقت فکر کنيد. اگر به خاطر کارهاي بدي که با يکي از همکاران تان انجام داده ايد، ارتباط خود را با او قطع کرده ايد اين امر منجر به نابودي شأن و ارزش شما خواهد شد، چرا که به زودي همکاران تان از تمام مواردي که سعي مي کنيد مخفي نگه داريد، آگاه خواهند شد.
7 ـ جلوي خشم خود را بگيريد و احساسات تان را کنترل کنيد:
زماني که يکي از همکاران، کار خود را سر موقع انجام ندهد و تأثير آن مستقيماً روي بازده شما تاثير بگذارد، طبيعي است که ناراحت، رنجيده و عصباني شويد. اما نحوه برخورد شما با قضيه، ميزان ادراک شما را براي سايرين روشن مي کند. اگر انسان کم طاقتي هستيد، بايد مراقب باشيد که در زمان عصبانيت حرکت ناشايستي از شما سر نزند. با کنترل احساسات، ارزش و شأن خود را بالا ببريد. اگر چيزي بگوئيد يا حرکتي کرديد که نبايد انجام مي داديد، سريعاً براي نجات آبروي خود عذرخواهي کنيد. قيت و توانايي خود را در مديريت اثبات کنيد:
ابتکار و نوآوري به عنوان رمز تجارت آينده محسوب مي شود. حين انجام کارهاي روزمره، ديد خود را روي تصاوير بزرگ تر معطوف کنيد. هميشه از فعاليت ها و تغييرات رقبا مطلع باشيد. اگر بر اساس غريزه و درک شغلي خود عمل کنيد، رضايت شغلي بيشتري کسب کرده و اعتماد به نفس تان افزايش پيدا خواهد کرد. شالوده دانش خود را افزايش داده و از استعدادها و خلاقيت هاي خود در زمينه رشد شرکت بهره بگيريد.
10 ـ ارزش هاي خود را زير پا نگذاريد :
مسئوليت رفتار هر کس به عهده خودش مي باشد. اگر از شما خواسته شد که يک کار غيرقانوني يا غيراخلاقي انجام دهيد، روي تأثيرات دراز مدت آن فکر کنيد. رفتاري موقر و با احترام به همراه درستي و غرور از خود نشان دهيد. براي اين که به شأن شما آسيبي وارد نشود، بايد در يک آينه به خود نگاه کنيد و مطمئن شويد که از روي وجدان کار مي کنيد و از انجام هر چه در حد توان تان باشد کوتاهي نمي کنيد. اگر اين مورد را رعايت کنيد، در پايان هر روز حس رضايت و موفقيت در انجام کارها به شما دست خواهد داد.
منبع: نشريه موفقيت شماره 20
