مهاجرت به Wireless N

خوب IEEE 802.11n نسبت به استانداردهاي قبلي (802.11b/g) چه دارد که ارزش ارتقاء به آن را داشته باشد؟ ارزش هاي اين نسخه از 802،11 بالاتر از آن است که در حرکت به سوي آن مردّد باشيد. افزايش نرخ ارسال داده از 54Mbps به 600Mbps در کانالي به عرض 40MHz، خود به تنهايي گوياي ارزش هاي آن است. ارتقاء شبکه ي Wi-Fi خانگي يا دفتري شما به استاندارد 802.11n مي تواند پوشش بهتر، سرعت بالاتر و عملکرد کلي بهبود يافته اي را براي ابزارها و نرم افزارهاي کاربردي سنگين تر فراهم نمايد. با اين حال، درست همانند هر موضوع ديگري که ظاهراً بيش از حد خوب به نظر مي رسد، در اينجا نيز نکات ريزي وجود دارند که مي توانند همه چيز را تغيير دهند. شما نمي توانيد صرفاً با اتصال يک ابزار Wireless N (يا در حال حاضر، Draft N 2) به همان صورتي که آن را از جعبه خارج کرده ايد و يا بدون تغييراتي در تنظيمات و در نظر گرفتن ملاحظات دقيق، به چنين سطحي از عملکرد و سرعت وعده داده شده دست پيدا کنيد.
براي آنکه در مسير اين ارتقاء به شما کمک کنيم، 10 توصيه را در اختيارتان قرار مي دهيم تا با مسائل مهمي که بايد بدانيد، آشنا شويد.

اتکاء به يک برند
 

همانند استانداردهاي بي سيم قديمي تر، قرار است Wireless N نيز استانداردسازي شده و در بين ابزارهاي ارائه شده توسط توليدکنندگان مختلف کار کند. با اين حال، خصوصاً در مورد محصولات Draft N (پيش از تکميل استاندارد رسمي) ممکن است متوجه شويد که تجهيزات ارائه شده توسط فروشندگان مختلف، بخوبي با يکديگر کار نمي کنند. بهترن راه حل موجود اين است که محصولات ارائه شده توسط فروشندگان مختلف را بررسي کرده، بهترين را انتخاب نموده و سپس تمام تجهيزات مورد نظر خود را از همان توليدکننده خريداري کنيد.

تعويض آداپتورها به سري N
 

براي دستيابي به حداکثر بهسازي پس از ارتقاء روتر Wi-Fi خود به يک مدل Wireless N، بايد کامپيوترها و ابزارهاي خود را نيز به استاندارد جديد ارتقاء دهيد. فناوري هاي جديدي در روتر وجود دارند که مي توانند در تبادل سيگنال با کلاينت هاي Wireless G مفيد باشند. با اين حال در اکثر موارد شما تنها دامنه ي محدودي از بهبودها را در چنين شرايطي مشاهده خواهيد کرد.

پرهيز از Mixed-Mode
 

Wireless N توانايي همکاري با شبکه هاي Wireless a/b/g را خواهد داشت، اما اين وضعيت هميشه صادق نخواهد بود. ممکن است بعضي ازکلاينت هاي قديمي تر، اصلاً قادر به برقراري ارتباط نباشند؛ حتي زماني که APها يا روتر بي سيم، در حال بي سيم ترکيبي هستند. حتي اگر کلاينت هاي قديمي تر نيز توانائي برقراري ارتباط را داشته باشند، سرعت کل شبکه را کاهش خواهند داد. بعضي از کلاينت ها مي توانند يک کاهش سنگين 80 درصدي را بر توان ارسال داده ي شبکه تحميل نمايند. براي جلوگيري از اين مشکل، بهتر است APهاي خود را وادار نماييد تا فقط از Wireless N استفاده کنند. شما مي توانيد APها يا روتر قديمي خود را براي پشتيباني از کلاينت هاي قديمي نگهداريد.
با وجود آنکه ارتباط ميان کاربران فعال بر روي APها يا روتر Wireless N با کاربران Wireless G هنوز بخاطر وجود کلاينت قديمي، درگير يک گلوگاه خواهد بود، اما افت نرخ ارسال بيت (Throughput) بر روي يک AP يا روتر Wireless که در حالت ترکيبي کار مي کند، مي تواند بسيار بدتر باشد.

تنظيم کانال ها
 

با Wireless N، شما گزينه ي استفاده از کانال هايي با پهناي 20 يا 40 مگاهرتز را در اختيار داريد، در حاليکه Wireless G تنها از کانال هاي 20 مگاهرتزي استفاده مي کند. هرچه پهناي کانال بيشتر باشد، امکان دستيابي آن به توان عبوردهي و يا سرعت هاي انتقال بالاتر نيز بيشتر خواهد بود.
براي کمک به کاهش تداخل احتمالي با شبکه هاي Wireless G که بخاطر استفاده از همين کانال هاي بزرگتر ايجاد مي شود، محصولات Wireless N بطور پيش فرض بر روي کانال هاي با پهناي کمتر تنظيم شده اند.
بنابراين، اگر مي خواهيد به بالاترين سرعت ها براي انتقال فايل هاي خود در بين کامپيوترهايي با تجهيزات جديد دست يابيد، بايد اين تجهيزات را بر روي روتر خود تغيير دهيد. براي اين کار مي توانيد بخش تنظيمات بي سيم ابتدايي را در يوتيليتي مبتني بر وب روتر خود بررسي نماييد. اين نکته بعنوان يک رفع مسئوليت (درباره ي تغيير پهناي کانال پيش فرض براي دستيابي به نرخ داده ي بالاتر) بيان مي شود. با وجود آنکه تأثير اين تغيير پهناي باند مي تواند بسيار عالي باشد، اما تنها براي کاربراني عمل خواهد کرد که از اتصال خوبي برخوردارند.
کانال هاي يا پهناي 40 مگاهرتز و يک سيگنال در حال تضعيف، در يک نقطه ي معين وضعيت معکوس پيدا کرده و بر توان عبوردهي شبکه تأثير منفي مي گذارند. هرچه وضعيت سيگنال بدتر شود، تأثير منفي نيز شديدتر خواهد بود. بنابراين اگر تمام کامپيوترهاي شما در برد مناسبي قرار ندارند، عملاً بهتر است تنظيمات پهناي کانال را به همان صورت پيش فرض باقي بگذاريد. هنگام استفاده از تجهيزات Wireless N با کانال هاي پيش فرض 20 مگاهرتزي، هيچ فشار يا برخوردي در رابطه با دسترس پذيري، انتخاب و يا تداخل کانال وجود نخواهد داشت. شما هنوز از سه کانال 1، 6 و 11 استفاده مي کنيد که هيچ همپوشاني با يکديگر ندارند.
با اينحال، اگر در حال استفاده از مکانيزم اتصال کانال ها (Channel Bonding) براي بهره گيري از کانال هاي 40 مگاهرتزي هستيد، با يک فشار عمده مواجه خواهيد شد. از آنجائيکه دامنه ي فرکانس کانال مورد استفاده ي تجهيزات دو برابر مي شود، اين وضعيت اساساً به معناي آن است که شما اکنون تنها يک کانال بدون همپوشاني را در باند محبوب 2/4 گيگاهرتز و 9 کانال Indoor را براي باند 5 گيگاهرتز در اختيار خواهيد داشت.
بنابراين، بايستي کانال ها را با دقت کامل انتخاب نماييد.

اترنت گيگابيتي
 

در حال حاضر، Wireless N قادر است اتصالات بي سيمي با سرعت بيش از 100 مگابيت بر ثانيه را فراهم نمايد که از سرعت 100/10 مگابيت بر ثانيه اي اکثر درگاه هاي اترنت بر روي تجهيزات شبکه سازي امروزي بالاتر است. اين موضوع در مورد APها و روترهاي Wireless N نيز صادق مي باشد. در نتيجه، اين درگاه ها مي توانند به يک گلوگاه در شبکه تبديل شده و نرخ هاي انتقال داده را به سطحي پائين تر از 100 مگابيت بر ثانيه کاهش دهند.
براي مثال، اين وضعيت هنگام انتقال فايل ها و يا برقراري ارتباط مابين يک کامپيوتر بي سيم و يک کامپيوتر کابلي که به روتر Wi-Fi واحدي متصل شده اند و يا دو کامپيوتر بي سيم که به دو AP متفاوت بر روي يک شبکه ي واحد متصل هستند، روي مي دهد.
بنابراين، براي دستيابي به بهترين عملکرد و همچنين طرحريزي براي آينده، مطمئن شويد که تمام تجهيزات شما از اترنت گيگابيتي استفاده مي کنند.

بهره گيري از باند 5 گيگاهرتز
 

تجهيزات Wireless B و Wireless G از باند فرکانس 2/4 گيگاهرتز استفاده مي کنند (که اکنون مستعد تداخل و فشردگي است)، در حاليکه Wireless A (که اساساً در Enterpriseها براي کاربردهايي با عملکرد بالا مورد استفاده قرار مي گيرد) از باند 5 گيگاهرتز بهره گيري مي نمايد.
Wireless N براي بهره گيري از باندي که با فشردگي کمتري مواجه است، براي استفاده از کانال هاي بيشتر و همچنين براي آنکه سطوح بالاتري از توان عبوردهي را بدست آورد، از هر دو باند فرکانس مذکور پشتيباني مي کند. اينکه آيا شما عملاً مي توانيد از هريک از اين باندها استفاده کنيد يا خير، به تجهيزات شبکه سازي بخصوصي که در اختيار داريد، بستگي خواهد داشت. اکثر تجهيزات تجاري و محصولات ويژه ي مصرف کنندگان عام تنها از باند 2/4 گيگاهرتز پشتيباني مي کنند، در حاليکه بعضي از تجهيزات دو بانده (Dual-Band) نيز در دسترس قرار دارند.
اگر شبکه ي شما به بهترين عملکرد ممکن نياز دارد (نظير کاربردهاي ويديوئي و صوتي)، استفاده از باند بالاتر را در نظر بگيريد. صرفاً به خاطر داشته باشيد که به اين ترتيب دامنه ي پوشش کاهش خواهد يافت که تنها به قوانين فيزيکي مربوط مي شود. در هنگام استفاده از تجهيزات Wireless N در باند 5 گيگاهرتز، شما تقريباً شاهد همان بردي خواهد بود که توسط Wireless G فراهم مي شود.

پرهيز از WEP يا WPA
 

استفاده از شيوه هاي رمزنگاري WEP يا WPA/TKIP بر روي شبکه ي Wireless N شما مي تواند توان عبوردهي را بطور چشمگيري کاهش دهد. براي بهره گيري از سرعتهاي بالاي Wireless N، بايد از مکانيزم امنيت بي سيم WPA2/AES استفاده کنيد: نسخه ي شخصي (PSK) يا نسخه ي .Enterprise (802.1X)

بهره گيري از تجهيزات قديمي
 

همان طور که قبلاً نيز اشاره کرديم، پس از ارتقاء به استاندارد Wireless N نبايد تجهيزات شبکه سازي قديمي خود را دور بريزيد. براي آنکه بهترين بهره گيري را از تجهيزات جديد خود داشته باشيد، احتمالاً ترجيح مي دهيد که کامپيوترها و ابزارهاي مجهز به کلاينت هاي قديمي همچنان از زيرساختار قديمي شما استفاده کرده و باعث کندي زيرساختار جديد نشوند.
پس از آنکه همه چيز را ارتقاء داديد، حتي ممکن است هدف ديگري (نظير توسعه ي شبکه ي خود) را براي تجهيزات قديمي تان پيدا کنيد. اگر مي خواهيد به سر هم بندي تجهيزات بي سيم قديمي خود بپردازيد، مي توانيد يک Firmware جايگزين نظير DD-WRT را امتحان کنيد.
منبع: ماهنامه ي کامپيوتري بزرگراه رايانه، شماره ي 136.