بدغذايي کودکان

تا به حال کودکي را که علاقه اي به خوردن غذا ( حتي خوش رنگ و لعاب ترين آنها) ندارد، ديده ايد؟! اگر شما چنين فرزندي نداشته باشيد و يا با يکي از آنها سروکار نداريد، احتمالاً با خواندن اين مطالب تعجب خواهيد کرد. تصور ذهني ما در مورد کودکان اين است که همه آنها به طور ذاتي و طبيعي بايد به غذا خوردن علاقه داشته باشند و زماني که گرسنه شوند به راحتي سر سفره يا ميز بنشينند تا غذايشان را بخورند، اما حقيقت اين است که برخي از کودکان براي اينکه به اندازه کافي غذا بخورند نياز به کمک والدين دارند.
چهارشنبه، 13 ارديبهشت 1391
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
بدغذايي کودکان

بدغذايي کودکان
بدغذايي کودکان


 

نويسنده: فاطمه کوپايه




 
تا به حال کودکي را که علاقه اي به خوردن غذا ( حتي خوش رنگ و لعاب ترين آنها) ندارد، ديده ايد؟! اگر شما چنين فرزندي نداشته باشيد و يا با يکي از آنها سروکار نداريد، احتمالاً با خواندن اين مطالب تعجب خواهيد کرد. تصور ذهني ما در مورد کودکان اين است که همه آنها به طور ذاتي و طبيعي بايد به غذا خوردن علاقه داشته باشند و زماني که گرسنه شوند به راحتي سر سفره يا ميز بنشينند تا غذايشان را بخورند، اما حقيقت اين است که برخي از کودکان براي اينکه به اندازه کافي غذا بخورند نياز به کمک والدين دارند.

آيا کودک شما به اندازه کافي غذا مي خورد؟
 

مهم ترين معيار براي اطمينان از اينکه فرزند شما به اندازه کافي غذا مي خورد يا نه، بررسي نمودار وزن، قد و دور سر او در کارت رشد است. تغذيه نادرست و يا ناکافي به مرور زمان ابتدا موجب کندي و يا توقف رشد وزني او شده و سپس مانع از افزايش به اندازه قد و دور سر در بچه ها مي شود. اگر منحني رشد کودک متناسب با سنش رو به افزايش است، ولي به نظر شما او به اندازه غذا نمي خورد در واقع او با همين مقدار غذا نيازش را تأمين مي کند و احتمالاً شما بيش از اندازه از او انتظار داريد. همچنين اگر هميشه سرعت افزايش وزن کودک نسبت به نمودار مربوط به سن او کمي پايين تر است و او از لحاظ جسمي و رواني سالم به نظر مي رسد، احتمالاً اين امر مربوط به ويژگي هاي ذاتي و ژنتيکي او مي باشد. نکته مهم در اين مورد اين است که اگر کودک به طور ناگهاني بي اشتها شد و يا دچار توقف و يا کاهش وزن گرديد، بايد حتماً مورد بررسي قرار گيرد تا از سلامتي او اطمينان حاصل شود. گاهي اوقات در بيماري هايي مانند عفونت مجاري ادرار، تنها نشانه قابل مشاهده اوليه به ويژه در کودکان کوچک تر، بي اشتهايي و کمي بدخلقي است. تأخير در تشخيص و درمان مي تواند مشکلات جدي تري را به همراه داشته باشد.

دلايل بد غذايي کودکان:
 

* کودکان هنگام بيماري معمولاً بي اشتها مي شوند. هر بيماري حتي يک سرماخوردگي ساده و نيز برخي از داروها از جمله شربت هاي سرماخوردگي و ضدسرفه مي توانند باعث بي اشتهايي شوند. پس از بهبودي کودک و تمام شدن دوره درمان اين مشکل برطرف خواهد شد. در مورد بيماري چون عفونت ادراري که دوره درمان نسبتاً طولاني با آنتي بيوتيک دارد، بازگشت اشتها احتياج به زمان خواهد داشت. در اين دوره به دليل بيماري و نيز مصرف دارو ممکن است کودک از لحاظ جسمي و رواني ضعيف شود و بي اشتهايي نيز اين وضع را بدتر خواهد کرد. پس لازم است کودک با روش هايي، به خوردن غذا تشويق شود.
* هنگام ابتلا به اسهال هم ممکن است کودک ميلي به خوردن غذا نداشته باشد. بهتر است اجازه دهيد کودک به مقداري که مايل است غذا بخورد، زيرا خوردن غذاي سبک تر و کمتر به بهبود اسهال کمک مي کند. اما دقت کنيد که کودک حتماً آب و مايعات به اندازه کافي دريافت کند.
* يکي ديگر از عواملي که ممکن است موجب بي اشتهايي کودک بشود، دندان درآوردن اوست. با اينکه اين امر از لحاظ علمي موضوع ثابت شده اي نيست اما بسياري از مادران به تجربه مشاهده مي کنند که فرزندشان کمي قبل از بيرون زدن دندان جديد نسبت به غذا بي ميل مي شود. تصورش را بکنيد اگر ما نيز تنها چند دندان داشته باشيم و قسمتي از لثه مان نيز به خاطر درآمدن يک دندان جديد متورم و دردناک شده باشد شايد ميل چنداني به خوردن غذا نداشته باشيم. در اين زمان ممکن است کودک بيشتر به خوردن غذاهاي مايع و نرم مثل سوپ يا پوره علاقه داشته باشد.
شايد هم تنها غذاهاي سرد مثل ميوه، شير يا بستني را قبول کند. در هر حال بهتر است زياد به او سخت نگيريد و غذاهايي را که بيشتر به آنها تمايل دارد در اختيارش قرار دهيد. در عوض پس از گذشتن اين دوره سعي کنيد غذاهاي مغذي تري برايش تهيه کنيد.
* يکي از عواملي که موجب مي شود کودک الگوي مشخص و مناسبي براي غذا خوردن داشته باشد اين است که از همان ابتداي شروع غذاي کمکي برنامه صحيحي را براي تغذيه او در نظر بگيريد.

توصيه هايي براي کودکان بدغذا:
 

* زيراندازي براي کودک پهن کنيد و اجازه دهيد خودش غذايش را بخورد، احتمالاً او ابتدا با غذابازي مي کند و اطرافش را هم کثيف خواهد کرد، اما غذايش را هم خواهد خورد.
* براي کودک بشقاب، کاسه و ليوان مخصوص به خودش بخريد. بهتر است او را هم همراه خود ببريد و اجازه دهيد خودش ظرف هايش را انتخاب کند.
* براي خريد مواد غذايي، به خصوص آنهايي که کودک مي خورد( مثل شير، ماست يا ميوه) از او کمک بگيريد و اجازه دهيد او هم انتخاب کند.
* محل غذا خوردن را تغيير دهيد و گاهي در آشپزخانه، در اتاق و يا در حياط به کودک غذا دهيد.
* وقتي که بچه ها با هم هستند بهتر غذا مي خورند. اگر فرزند شما در حال بازي کردن با دوستانش است، از آنها بخواهيد که همه براي غذا خوردن بيايند يا اينکه غذايشان را به محل بازي شان ببريد.
* شرايطي فراهم کنيد که فرزند شما با کودکي که اشتهاي خوبي دارد و خوب غذا مي خورد، همراه شود. بچه ها معمولاً از هم تقليد مي کنند. ممکن است فرزند شما هم براي امتحان کردن غذا تشويق شود.
* وقتي فرزند شما مشغول ديدن فيلم مورد علاقه اش است به او غذا بدهيد.
* ازکودک خود و يا بچه هاي ديگر هنگام خوردن غذا فيلم بگيريد و بعضي وقت ها اين فيلم را براي فرزندتان بگذاريد تا او به خوردن غذا تشويق شود.
* اگر کودک دوست دارد زماني که غذا مي خورد به بازي اش هم بپردازد، به او اين اجازه را بدهيد. ممکن است او يک قاشق بخورد و دنبال بازي برود و سپس براي خوردن قاشق بعد باز گردد.
* هنگام غذا دادن به کودکتان برايش قصه بگوييد يا کتاب بخوانيد. مي توانيد خاطره اي که کودک آن را دوست دارد، مثل رفتن به پارک برايش بازگو کنيد.
* مي توانيد يکي دو تا از عروسک هايش را کنار او بنشانيد و با اجراي يک نمايش غذاي کودک را به او بدهيد.
* براي فرزندتان نقاشي بکشيد. عکس خودش را بکشيد و با خوردن هرقاشق يکي از اعضاي آن را کامل کنيد.
* کودکتان را بغل کنيد و او را راه ببريد. اين کار به خصوص براي دادن غذا، يا مايعات به يک کودک بيمار مؤثر است.

بدغذايي کودکان

نکات مهم:
 

* نکته اي که دوباره به آن اشاره مي کنيم اين است که اگر فرزند شما به راحتي غذايش را مي خورد و به غذا خوردن علاقه نشان مي دهد. لازم نيست از اين روش ها استفاده کنيد، اما در صورتي که کودکي داريد که اگر او را رها کنيد به اندازه کافي غذا نمي خورد و يا نمي توانيد او را تنها براي خوردن غذا يک جا بنشانيد، اين راه ها به کارتان خواهد آمد. در ضمن سعي کنيد يک ساعت قبل از خوردن غذا به کودک چيزي ندهيد تا براي غذا خوردن اشتها داشته باشد.
*يکي از چيزهايي که مانع خوردن غذا يا ميان وعده هاي مغذي در بچه ها مي شود، خوردن تنقلات است. نمي توان از کودک انتظار داشت تا از خوردن چيپسي که از کابينت آشپزخانه برداشته چشم پوشي کند و به جاي آن يک عدد سيب بخورد! بهتر است تا حد امکان از خريد و نگهداري اينگونه تنقلات خودداري کنيد. البته اينکه کودک گاهي کمي چيپس يا شکلات بخورد اشکالي ندارد، اما اين مهم است که به خوردن اين مواد عادت نکند و تنقلات جاي ميان وعده هايي همچون ميوه، شير يا مغزها (مثل پسته، بادام و...) را براي او نگيرد.
* سعي کنيد خريد و خوردن تنقلات را به زماني که با فرزندتان بيرون از منزل هستيد محدود کنيد، به جاي چيپس يا پفک هم بهتر است برايش گندم يا ذرت بوداده، شيرکاکائو يا بستني بخريد.
* در منزل نيز سعي کنيد جلوي ريزه خواري کودک را بگيريد و حدوداً هر1/5 تا 2 ساعت يکبار برايش ميان وعده اي بياوريد.
* مورد ديگري که بايد به آن دقت کنيد اين است که در حضور کودک با ديگران در مورد بدغذايي او يا کودکان ديگر صحبت نکنيد، با اين کار او را در اين مورد حساس خواهيد کرد. بچه ها از اينکه مرکز توجه شما و صحبت هايتان باشند لذت مي برند و ممکن است براي اين منظور در مورد غذا خوردن بازي در بياورند.
* به ياد داشته باشيد، مادر، پدر و يا خواهر و برادر بزرگ تر بهترين الگو و راهنما براي کودکان هستند فرزند شما غذاهايي را خواهد خورد که شما مي خوريد نه آنهايي که به او مي گوييد بهتر است بخورد. پس سعي کنيد هميشه مواد غذايي مفيد خريداري کنيد و رژيم غذايي سالم و متناسبي داشته باشيد.
منبع: نشريه دنياي تغذيه، شماره 107



 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.