يک کار عام المنفعه؛ قربه الي الله!
نويسنده: کيوان بالاسرايي
اشاره:
افراد خيّري که در اکثر مواقع ترجيح مي دهند گمنام باشند و هزينه هايي را که صرف مجلس امام حسين کرده اند، در بوق و کرنا نمي کنند.
اگر بخواهيم بدون تعارف بحث مان را ادامه بدهيم، بايد اقرار کرد که به تازگي برخي از هيئت هاي مذهبي تا حدودي از رسالت اصلي يک هيئت مذهبي دور شده و درگير تب افزايش امکانات هيئت شده اند. امکاناتي که شايد در برخي موارد حکم چشم و هم چشمي را دارند.
1.عَلَم هيئت تان چند تيغه است؟
اما نکته اي که در مورد «عَلَم» به ذهن مي رسد اين است که آيا نمي شد اين نشان و مراتب ارادت به حضرت ابوالفضل را به روش ديگري به نمايش گذاشت؟ هزينه ساخت «عَلَم» با توجه به تعداد تيغه ها و وزن آن متفاوت است، اما متوسط قيمت ساخت آن حدود بيست ميليون تومان است و اگر هيئت سفارش دهنده طالب باشد مي توان تعداد تيغه ها و قلم زني ها و تزئينات آن را تا صد ميليون تومان هم افزايش داد!
واقعا چنين هزينه هاي سنگيني براي عرض ارادت به علمدار کربلا لازم است؟! در حالي که اين کار را با هزينه هاي بسيار کمتري هم مي توان انجام داد.
2.طبل بايد بترکاند!
فارغ از بحث مجاز بودن يا نبودن «طبل»، بحثي که اخيرا در اين مورد مطرح مي شود، افراط در اندازه و هيکل آن و طبيعتا صداي متصاعدشده از آن است!
قديم ها وقتي اسم طبل مي آمد، يک نوع طبل بيش تر در ذهن مردم نقش نمي بست؛ همه تقريبا يک اندازه و حتي يک شکل...
اما چند سالي ست که طبل هايي توليد مي شوند که به اندازه دو برابر قد من و شما، ارتفاع دارند. کار اين طبل ها به جايي رسيده که يا بايد آن را دو نفره حمل کرد يا اين که طبل و طبال هر دو سوار گاري و چرخي شوند و به انجام وظيفه بپردازند!
واقعا اين کار لازم است؟ يعني اگر اندازه طبل مان کوچک تر باشد، زنجيرزني دسته عزاداري مان قبول نيست و ما به اعماق جهنم پرتاب خواهيم شد؟!
طبل هايي که گاه قيمت شان به يک ميليون تومان و بالاتر هم مي رسد، واقعا چه کاري انجام مي دهند که طبل هاي معمولي انجام نمي دهند؟! مگر قرار است صداي طبل مان همه را فراري بدهد که چنين «ابر طبلي» را اجير کرده ايم؟!
بحث مربوط به ايجاد صداي ناهنجار و اذيت و آزار مردم هم که هميشه به قوت خودش باقي ست، حتي براي طبل هاي کوچک تر...
3.يک؛ دو؛ سه...امتحان مي کنيم!
حتما بارها ديده ايد که چه بلبشويي بپا مي شود.
قصدمان از گفتن اين جملات خداي ناکرده اهانت به مجلس امام حسين(ع) يا مداحي هايي که خوانده مي شود نيست. بلکه بحث اين جاست که تکليف خلق الله با اين همه صداي خارج شده از بلندگوها با صداهايي volume بالا چيست؟!
چقدر خوب بود اگر هيئت ها و دسته هاي عزاداري، به جاي خريد دستگاه هاي چندگانه «آمپلي فاير» و بلندگو و اکو و ميکروفون بيسيم و... به يک دستگاه ساده و بي آلايش و با قيمت پايين تر رضايت مي دادند و با اين کار، هم خلق ا... را از تحمل صداهاييچقدر خوب بود اگر هيئت ها و دسته هاي عزاداري، به جاي خريد دستگاه هاي چندگانه «آمپلي فاير» و بلندگو و اکو و ميکروفون بيسيم و... به يک دستگاه ساده و بي آلايش و با قيمت پايين تر رضايت مي دادند و با اين کار، هم خلق ا... را از تحمل صداهايي در هم گره خورده نجات مي دادند و هم هزينه خريد اين دستگاه هاي پر هزينه را صرف کارهاي خدا پسندانه تري مي کردند.
4.لباس فرم و زنجيرت کو؟
يک نکته مهم ديگر هم هست که نبايد از قلم بيفتد؛ «زنجيرها همه بايد يکرنگ و يک شکل باشند»!
يادش بخير صفا و سادگي دسته هاي عزاداري سال هاي دهه شصت و هفتاد...
راه حل هم داريم!
اگر برخي از هزينه هاي هيئت يا مسجد محل، صرف خريد ادوات گران قيمت نشود، تا پايان محرم و صفر، مبالغ قابل توجهي که از طرف خيرين به مسجد اهدا شده، حتما مبلغ قابل توجهي خواهد شد.
حالا تصور کنيد ده يا بيست ميليون تومان پس انداز شده است. يعني به جاي ريخت و پاش در خريد ادوات هيئت يا شام دادن هاي بيش از حد، پول ها براي کارهاي خداپسندانه تري پس انداز شده اند که يقينا هم خدا از آن کارها راضي تر است و هم صاحب ماه محرم؛ امام حسين(ع).
1.سرت رو بالا بگير!
حسابش را کرده ايد با پنجاه ميليون تومان پول بي زبان، چند سري جهيزيه آبرومند را مي توان راست و ريست کرد؟!
لابد شما هم تأييد مي کنيد که اجر و پاداش اين کار، در مقابل خريدن «عَلَم» و بلند کردن و چرخاندن آن، اگر بيش تر نباشد؛ کمتر هم نيست.
2.صندوق وام هاي خداپسندانه!
يکي از راه هاي عرض ارادت به اهل بيت(ع) مي تواند اين باشد که وقتي شخصي قصد دارد مبلغي را نذر امام حسين(ع) کند، آن مبلغ را به قصد رضايت خدا و امام حسين(ع) تقديم به صندوق خيريه مسجد محله بکند.
تصور کنيد اگر بخشي از خيرين دست به خرج دهه محرم، هزينه هايي که براي اين ايام کنار گذاشته اند را روي هم بگذارند و يک صندوق قرض الحسنه براي مسجد محل راه اندازي کنند، چه کارها که نمي توان با آن انجام داد.
اعطاي وام قرض الحسنه و بدون بهره به خانواده هايي که گرفتاري مالي دارند، از آن کارهايي ست که بارها در دين مبين اسلام به آن سفارش شده است.
3. ...خيلي کارهاي ديگه!
کارهاي بسيار زيادي مي توان با هزينه هاي صرفه جويي شده ايام محرم انجام داد. کافي ست يک حساب سرانگشتي بکنيم و ببينيم اگر هيئت هر شب به پانصد ششصد نفر، کباب بدهد بهتر است؛ يا اين که شام هيئت فقط براي تاسوعا و عاشورا باشد و هزينه صرفه جويي شده اين کار، به سمت کارهاي عام المنفعه تري سوق داده شود؟!
منبع :ماهنامه فرهنگي اجتماعي ديدار آشنا شماره 134
