نویسنده: عذراسادات حکیم
گیلاس دارای طبیعتی سرد است.
ازویتامینهای گیلاس میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
A,C,E,B2,PP
مواد معدنی موجود درگیلاس عبارت است از:
آهن، پتاسیم، روی، سدیم، فسفر، مس، منگنز، منیزیم، کلر، کلسیم، گوگرد.
عصاره گیلاس در پیشگیری از پوسیدگی دندان تاثیر بسزایی دارد.
اعصاب را آرام و معده را شستشو، مجرای ادرار و لولههای گوارشی را ضد عفونی میکند.
ادرارآور است و سموم بدن را نابود و خون را تصفیه میکند.
گیلاس شیرین یبوست را درمان میکند و قند آن به کسانی که گرفتار دیابت هستند ضرری نمیرساند.
همچنین برای کاهش درد مفاصل، روماتیسم و نقرس مفید و ناراحتیهای کبد را درمان مینماید.
افرادی که مبتلا به چاقی هستند برای لاغر شدن باید آن را قبل از غذا بخورند.
از سنگ کلیه و بیماریهای قلبی پیشگیری مینماید.
بدخوابی وکم خوابی را برطرف مینماید.
از واریس رگها پیشگیری مینماید.
کلسترول خون را کاهش میدهد.
سردرد را برطرف و وزن را کاهش میدهد. (1)
خوردن بعد از غذا موجب نفخ و سوء هاضمه میشود.
خوردن گیلاس قبل از غذا شخص را سیر میکند و جلوی اشتها را میگیرد.
ازویتامینهای گیلاس میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
A,C,E,B2,PP
مواد معدنی موجود درگیلاس عبارت است از:
آهن، پتاسیم، روی، سدیم، فسفر، مس، منگنز، منیزیم، کلر، کلسیم، گوگرد.
از فایدههای درمانی گیلاس میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
گیلاس اشتها را زیاد کرده و بوی بد دهان را از بین میبرد و موجب تقویت چشم میشود.عصاره گیلاس در پیشگیری از پوسیدگی دندان تاثیر بسزایی دارد.
اعصاب را آرام و معده را شستشو، مجرای ادرار و لولههای گوارشی را ضد عفونی میکند.
ادرارآور است و سموم بدن را نابود و خون را تصفیه میکند.
گیلاس شیرین یبوست را درمان میکند و قند آن به کسانی که گرفتار دیابت هستند ضرری نمیرساند.
همچنین برای کاهش درد مفاصل، روماتیسم و نقرس مفید و ناراحتیهای کبد را درمان مینماید.
افرادی که مبتلا به چاقی هستند برای لاغر شدن باید آن را قبل از غذا بخورند.
از سنگ کلیه و بیماریهای قلبی پیشگیری مینماید.
بدخوابی وکم خوابی را برطرف مینماید.
از واریس رگها پیشگیری مینماید.
کلسترول خون را کاهش میدهد.
سردرد را برطرف و وزن را کاهش میدهد. (1)
ضررها
برای هضم باید به خوبی جویده شود.خوردن بعد از غذا موجب نفخ و سوء هاضمه میشود.
خوردن گیلاس قبل از غذا شخص را سیر میکند و جلوی اشتها را میگیرد.
پی نوشت ها :
1. خواص میوهها، صفحه 203.
منبع: حکیم، عذراسادات؛ (1388) میوه درمانی با بهره گیری از دستورهای اسلامی، قم، عصر غیبت، چاپ نخست.