بازی وقایای پشت پرده ی جاعل اسناد

بازی وقایای پشت پرده ی جاعل اسناد

Memento Mori از آن دسته بازی هایی است که ممکن است به خاطر روند بسیار آرام و خطی اش در طول بازی، بارها خواب تان بگیرد! اما باز هم معدود نکات مثبتی در آن وجود دارد که به خاطر شان بازی را ادامه می دهید. اگر خیلی صبور باشید آن را به پایان برسانید.
داستان بازی حول محور سرقت و جعل آثار هنری می گردد. اخیراً در یکی از موزه های شهر سن پترزبورگ روسیه به نام آرمیتاژ ( Hermitage) در واقعیت یکی از بزرگترین و قدیمی ترین موزه های جهان است) یک نقاشی هنری گرانبها دزدیده شده و این اثر با یک نقاشی جعلی تعویض شده است. شخصیت اصلی بازی لاراسوتلوا ( Lara Svetlova )، یک افسر پلیس است که به تازگی وارد پلیس بین الملل (Interpol) شده و می بایست روی پروژه ی نقاشی گمشده کار کند. علاوه بر لارایک شخصیت قابل بازی دیگر نیز به نام مکس دوراند
( Max Durand) در بازی وجود دارد که به لارا در پیدا کردن دزدها کمک می کند. مکس در گذشته یک جاعل آثار هنری بوده و هم اکنون به خاطر جبران اشتباهات گذشته اش قصد کمک به پلیس و لارا را دارد. مسلماً ایده ی داستان بازی تکراری و کلیشه ای است. اما ضعف اصلی داستان استفاده از ایده های تکراری نیست. بلکه مشکل، روند و خط مشی آن است که بسیار کند و خسته کننده پیش می رود. داستان با یک میان پرده ی سینمایی و زیبا آغاز اما ناگهان همه چیز به طرز عجیبی کند می شود و تقریباً تا اواخر بازی هیچ افتاق خاصی نمی افتد. همین روند بسیار آرام و تکراری شاید عاملی باشد تا در نیمه های راه از بازی زده شوید و آن را کنار بگذارید. البته این قاعده در مورد معماهای بازی هم صدق می کند. می توان گفت در این بازی با آسان ترین معماهایی که می توان در یک بازی ماجرایی دید، مواجه هستیم که البته تعداد همین معماهای آسان هم در بازی بسیار کم است. بیشتر معماها به کار با وسایلی که در فهرست آیتم هایتان دارید مربوط می شوند و کمتر معمایی در بازی وجود دارد که نیاز به تفکر بازیباز داشته باشد. غیر از حل کردن این معماهای جزیی، کار اصلی لارا و مکس در بازی رفتن به لوکیشن های مختلف، استفاده از آیتم ها در نقاط گوناگون و گفت و شنود با NPC های بازی است. گاهی این مکالمه ها آن قدر طولانی و خسته کننده می شوند که حاضرید بخشی از داستان بازی را از دست بدهید؛ اما این دیالوگ ها را گوش ندهید ! متأسفانه دیالوگ ها هیچ کمکی به هویت بخشی شخصیت ها نمی کنند. مثلاً هیچ پیش زمینه ای از کلنل اُستانکویچ ( Colonel Ostankovic) ارشد مکس ولارا، ارایه نمی شود و در کل بازی از لحاظ شخصیت پردازی ضربه شدیدی خورده است که باعث می شود بازیباز با شخصیت های بازی همراه نشود.
از آن جا که بازی از زاویه دید سوم شخص استفاده می کند، دوربین معمولاً در مکانی قرار می گیرد که تمام نقاط محیط را تحت پوشش داشته باشد؛ مثلاً در یک اتاق بزرگ دوربین بازی در گوشه ی اتاق قرار می گیرد. ایده ی جالبی که برای این بخش در نظر گرفته شده، قابلیت حرکت دوربین مطابق با حرکات شخصیت است. این امکان با این که به زیبایی بصری بازی کمک کرده؛ گاهی در انتخاب آیتم های موجود در محیط و رفتن به لوکیشنی دیگر مشکل ایجاد می کند. شخصیت ها تقریباً از حرکات نرم و روانی برخوردارند و دویدن و راه رفتن آن ها به هیچ وجه برای بازیباز مشکل ساز نیست. البته کنترل بازی گاه دستخوش باگ هایی می شود که تنها راه چاره اش بارگذاری بازی از آخرین Checkpoint است. برخلاف روند خطی و خسته کننده بازی؛ در عوض پایان بازی نقطه ی عطف آن به شمار می رود. هشت پایان مختلف برای بازی در نظر گرفته شده تا ضعف داستان ناقص آن جبران شود؛ اما متأسفانه این پایان ها از تفاوت زیادی برخوردار نیستند و تنها به تفاوت های متنی و دیالوگی در آن بسنده شده است. از طرف دیگر این پایان ها به روند خود بازی وابسته نیستند و اکثراً به انتخاب های بازیباز در انتهای بازی مربوط می شوند. به همین دلیل بازیباز برای دیدن همه ی پایان های بازی به هیچ وجه مجبور نیست بازی را چند باره بازی کند و تنها با بارگذاری چک پوینت های انتهای بازی و استفاده از انتخاب های دیگر می توان دیگر پایان های بازی را مشاهده کرد.
بازی از لحاظ جلوه های بصری موفق عمل کرده و نمایش قابل قبولی ارایه می دهد. تقریباً تمامی محیط های بازی سه بعدی هستند و طراحی نسبتاً خوبی دارند. انیمیشن و مدل های شخصیت ها نرم و روان کار شده اند و حرکات آن ها نیز مطابق با خواسته ی شما شکل می گیرد. از باگ های بازی هم که بگذریم مشکل دیگری که بازی به شدت از آن رنج می برد عدم همخوانی بین حرکات لب و صورت شخصیت ها با صدای شان است؛ طوری که به نظر می رسد لب شخصیت ها اصلاً حرکتی ندارد! صدا گذاری و دوبله ی شخصیت ها هم جالب کار نشده؛ مثلاً صدای لارا بسیار پیرتر از چهره اش به نظر می رسد و صدای مکس هم به هیچ وجه با چهره و خصوصیات شخصیتی اش سازگار نیست.
در کل می توان گفت Memento Mori یکی دیگر از عناوین ماجرایی ضعیف شرکت Centauri Production است که در مقابل رقیبانش ( مانند شماره جدید Nancy Drew) از شانس زیادی برای مطرح شدن برخوردار نیست.
منبع: بازی رایانه شماره 31