پوشش منحنى خود ساخته

با استفاده از کمى شوک الکتریکى، برخى ملکول‌هاى تورى شکل آب مخلوط با پلاستیک خاص، مى‌توانند به شکل توپ فوتبال آمریکایى پایدار در بیایند.
یک توپ فوتبال آمریکایى از جنس آب بسیار کوچک، شکل خود را براى چند روز حفظ کرد، دلیل آن پوشش ژاکت مانندى از ذرات بسیار ریز (نانو) در اطراف این توپ آبى مى‌باشد.
قطرات توپى شکل آب مى‌توانند شکل نامتعارف خود را، زمانى که توسط مولکول‌هاى بسیار ریز پلاستیک احاطه شده باشند، حفظ کنند. چقدر ریز؟ هر کدام از این ذرات بسیار ریز که به آن‌ها نانو پارتیکل اطلاق مى‌شود، داراى قطرى در حدود یک تیریلیونم متر مى‌باشند.
تیم توماس راسل، از دانشگاه ماساچوست آمهرست، قطرات آبى که با این نانو پارتیکل‌ها پر شده بود را در یک محلول لزج، غوطه‌ور کردند. این محلول لزج شامل روغن مخلوط با یک پلیمر سیلیکونى بود. (پلى‌مرها ملکول‌هایى با زنجیره‌ى بلند هستند که از زنجیر شدن مولکول‌هاى کوچک‌تر به یک دیگر، ایجاد مى‌شوند) در داخل این محلول لزج، نانو پارتیکل‌هاى موجود در آب، به لبه‌هاى قطرات حرکت مى‌کنند. در آن جا این نانو پارتیکل‌ها با مولکول‌هاى پلیمر سیلیکونى برخورد مى‌کنند. این برخورد باعث به وجود آمدن ماده‌ى صابونى شکل شده که سطح یک به یک قطرات آب را مى‌پوشاند. سپس دانشمندان جریان برقى را از محلول، به مدت کوتاهى عبور دادند. این کار باعث شد که قطرات کش بیایند و ظاهرى شبیه یک توپ فوتبال آمریکایى را به وجود آورند.
زمانى که شیمی دان‌ها جریان برق را قطع کردند، قطرات آبى که فاقد پوشش صابونى شکل بودند، به حالت کروى اول برگشتند. ولى قطراتى که پوشش ماده‌ى صابونى که توسط نانو پارتیکل‌ها به وجود آمده بود، آن‌ها را احاطه کرده بود، شکل خود را حفظ کردند. این پوشش توپ فوتبال آمریکایى شکل، به مدت تقریباً یک ماه ثابت باقى ماند و توانست در این مدت آب را در داخل خود محبوس نگاه دارد. تیم راسل این کشف را در تاریخ ٢٥ام ماه اکتبر، در مجله‌ى علم، گزارش داد. شاید روزى تولید کنندگان از این شیوه حبس قطرات، براى نگه‌دارى داروها ستفاده کنند. یا، آن‌گونه که دانشمندان مى‌گویند، این پوشش قطره‌اى مى‌تواند نقش کارخانه‌هاى میکروسکوپى را بازى کرده، که واکنش هاى شیمیایى را بتوان در آن انجام داد.