برای رابطه ی بهتر با نوجوانان

نوجوان را با نتایج کارش یکی فرض نکنید

هر روزه در کارم با نوجوانانی برخورد می کنم که بر اثر مواجهه با موقعیتی خلافِ میل و انتظارشان درهم ریخته اند. یک نمره ی کم، یک نتیجه ی ضعیف، یک شکست عاطفی، یک باخت ورزشی و ...
شنبه، 6 ارديبهشت 1393
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
نوجوان را با نتایج کارش یکی فرض نکنید
 نوجوان را با نتایج کارش یکی فرض نکنید

 

نویسنده: دکتر شکوفه موسوی




 

برای رابطه ی بهتر با نوجوانان

هر روزه در کارم با نوجوانانی برخورد می کنم که بر اثر مواجهه با موقعیتی خلافِ میل و انتظارشان درهم ریخته اند. یک نمره ی کم، یک نتیجه ی ضعیف، یک شکست عاطفی، یک باخت ورزشی و ...
در زندگیِ امروز که همیشه باید برتری، شایستگی، امتیاز و اول بودن خود را ثابت کنی، وقتی به نتایج دلخواه دست نمی یابی، ناکامی، احساس حقارت، خجالت و غمگینی از عواقبی اند که زیاد دور از ذهن نیستند. اما باید دید کجای کار ما اشکال داشته؟ همه جا!
هر جا را که نگاه می کنید انسان هایی را می بینید که دارند با هم مسابقه می دهند. مسابقاتی که باید در آن ها با سرعت زیاد با هم رقابت کنند، با شتاب، پاسخ درست را پیدا و انتخاب کنند و بیش ترین امتیاز را به دست بیاورند تا بَرنده شوند. متأسفانه آدم ها در همه ی سنین، حتی در کودکی و نوجوانی درگیر مسابقه هستند، مسابقه ی ورود به دوره ی پیش دبستانی، دبیرستان های خاص، دانشگاه و ...
وقتی در یک کلاس فقط یک دانش آموز بَرنده می شود، در بقیه احساس بازنده بودن به وجود می آید. هر وقت پلاکاردی به سر در مدرسه از موفقیت یک دانش آموز خبر می دهد، نانوشته پیداست که ده ها تن ناموفق بوده اند.
حتماً می گویید: «اساس دنیای امروز بر رقابت بنا شده است.» درست می گویید، گزینش باید بر اساس انتخاب بهترین باشد، اما آیا متوجه فشارهایی هستیم که به افراد وارد می آید؟
قسمت زیادی از انرژی من در طول تحصیلات فرزندانم صرف خنثی کردن این فشارها می شد. از همین امروز تصمیم بگیرید که خانواده ی خود را بر اساس رقابت و دستاورد اداره نکنید. خودتان شعبه ای از مؤسساتی نباشید که انسان ها را درگیر رقابت و دریافت امتیاز می کنند. هیمه در آتش رقابت و کسب امتیاز نیفکنید.
حتماً می پرسید: «پس وظایف و عملکرد او چه می شود؟» درست است، فرزندتان در سن نوجوانی به سر می برد، سنی که باید به توانایی های خود پی ببرد، مسئولیت های خود را بشناسد و به آن ها عمل کند. او را در این مسیر یاری دهید، باور او را در مورد مسئولیت هایش بشناسید، به احساس او در مورد وظایفش توجه کنید، به تلاش های او نگاه کنید.
به او اطمینان بدهید که وقتی به درستی تلاش کند، حتی اگر بهترین نمره را هم نیاورد و بالاترین امتیاز را هم کسب نکند، همیشه برای شما بالاترین و بهترین و جواهر درخشان و یگانه ای است که قدرش را به درستی می دانید و بیش از همه ی نوابغ و ستارگان دنیا دوستش دارید، و به او افتخار می کنید.
منبع مقاله :
موسوی، شکوفه؛ (1387)، رابطه ی والدین و نوجوان (با نوجوان خود چگونه رفتار کنید؟)، تهران: نشر قطره، چاپ چهارم



 

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.