آشنایی با نام های خداوند: الحقّ

الحق به معنی کسی است که هستی او ثابت و محقّق و دائم به ذات خود باشد و شکّی در هستی او نباشد نه مانند ممکنات که هستی موهومی دارند و در حقیقت نیست هست نمامی باشند.
چهارشنبه، 7 آبان 1393
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
آشنایی با نام های خداوند: الحقّ

عدد ابجدی: 108 الحق به معنی کسی است که هستی او ثابت و محقّق و دائم به ذات خود باشد و شکّی در هستی او نباشد نه مانند ممکنات که هستی موهومی دارند و در حقیقت نیست هست نمامی باشند. «ذَلِکَ بأَنَّ اللهِ هُوَالحَقُّ وَ اَنَّ ما یَدعُونَ مِن دُونِهِ هُوَالباطِلُ» چه هر چیز مسبوق به نیستی بوده و فنا در پی دارد و هسیتش عاریتی است؛ «کُلُّ شَیءٍ هالِکٌ اِلّا وَجهُهُ وَ کُلُّ مَن عَلَیها فَانٍ وَ یَبقی وَجهُ رَبِّکَ ذُوالجَلالِ وَالاکرامِ». مداومت بر این اسم برای خلاصی از دست طلبکار مجرّب است و برای گمشده و غایب باید بر چهار گوشه ی کاغذ «شهید حق» بنویسد و نام گمشده یا غایب را در وسط کاغذ بنویسد و در هنگام نیمه شب به زیر آسمان آید و نظر در آن کند و هفتاد بار بگوید «الشهیدُ الحَقُّ» آن گمشده پیدا شود، همراه داشتن مکسَّر این اسم (اَلحَقّ) نیز فواید بسیار دارد و صورتش این است
 

ال

ح

ق

ق

ال

ح

ح

ق

ال

  شکل شماره(1)
 

خواندن این اسم تا صد و هشت مرتبه برای احقاق حقّ مفید است و اگر کسی خواهد که دلش نورانی شود و در صفای باطن و جلای قلب به جایی رسد که ضمایر مردمان بر او منکشف گردد، نیمه شب برخیزد و دو رکعت نماز کند پس دستهای خود را به سوی آسمان بلند کند و صد مرتبه بگوید «یاحَقُّ» و بر این عمل مداومت نماید، مطلوب حاصل شود انشاالله.
 

پژوهه در مفهوم الحقّ از مترجم

این واژه از اسمای خداوند به معنی «راست» و «درست» می باشد که در قران کریم چهارده بار ذکر شده است. در اصل به معنی «مطابقت و هماهنگی» است و به همین دلیل به آنچه با واقعیت موجود تطبیق می کند، "حق" گفته می شود. و این که به خداوند «حق» می گویند برای آن است که ذات مقدّس او بزرگترین واقعیت غیرقابل انکار است، "حق" در مقابل باطل مثل "وجود" در برابر عدم است. لفظ «الحقّ» یعنی ثابت و دائم به ذات خود، پس خدا حق مطلق است زیرا در برابر او هرچه تصوّر شود عدم مطلق می باشد.

موجودات به اعتبار و انتساب به ذات اقدس حقتعالی موجود شده اند پس حق و حقیقت مخصوص خداوند یگانه است که به اشراق نور وجودِ خویش، تاریکی عدم و نیستی را به روشنایی هستی، مبدّل فرموده است. بنابراین حق مطلق آن موجودی است که به ذاته حق است و هر موجود دیگری از وجود او حقیقت پیدا می کند. پس در مجموع هر چیزی که وابسته به "حقّ مطلق" یعنی ذات اقدس پروردگار باشد در جبهه ی حقّ است و چیزی که در مخالفت با حقّانیت او عنوان شود در جبهه ی باطل خواهد بود.

حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) می فرماید: «نکند که بالاترین چیزی که می خواهی از دنیایت به تو برسد رسیدن به لذتی یا فرونشاندن خشمی باشد لکن باید (لذّت و عیش تو) در زنده کردن حقی یا میراندن باطلی باشد.»

همچنین پیامبراسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: «حق سنگین و تلخ ولی باطل سبک و شیرین است.»


منبع: شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.