ناشناس
برای ترک شغلم تردید دارم؛ بهم کمک کنید درست تصمیم بگیرم.
سلام. من تو بیمارستان کار میکنم متاسفانه پزشکی که تو بخش ما کار میکنه خیلی بداخلاق و بد دهنه. سعی میکنم باهاش هم صحبت نشم و ارتباط نداشته باشم. اما چون کارم زیر نظر ایشونه کاملا نمی تونم قطع ارتباط داشته باشم و مجبورم هر روز تحملشون کنم. امروز به من خیلی توهین کردن و فحش دادن. خیلی ناراحت شدم و تو محیط کار گریه کردم. حتی به این فکر کردم که کارم رو ول کنم. چون نمیخوام دیگه با این آدم روبه رو بشم. اگه کارم رو ول کنم تا سال بعد نمی تونم کار پیدا کنم. الان چون تو خونه پدری زندگی میکنم حقوقم پس انداز میشه و نیاز مالی ندارم.در ضمن دارم برای آزمون دکترا آماده میشم. بهم کمک کنید درست تصمیم بگیرم.
مشاور: خانم قربانی
سلام برشما
در فضایی قرار گرفتید که چندان مطلوب شما نیست و از طرفی هم به دلایل متعددی نیاز دارید که در این فضا بمانید و از منافعش بهره مند باشید. طبق بیان خودتون انچه که شما را ازار میدهد فقط یک عنصر از این فضاست.
طبیعتا به صلاح و عاقلانه نیست که به خاطر یک چیز مزاحم و منفی،کل داشته های خود را نابود کنید و کلیت کار و داشتن شغل ابرومندانه و با درامد ارزش این را دارد که بعضی سختی ها را هم تحمل کنید. همکار شما باعث رنجش هرروزه ی شما شده و در شما تنش ایجاد میکند. شدت تندی و بداخلاقی او عرصه را بر شما تنگ میکند،اگر شما برای رهایی از این وضعیت،حرفه خود را ترک کنید شاید به نطر برسد که حق دارید اما ایا در طولانی مدت هم همین نظر را خواهید داشت؟! در هر شغلی و در هر فضایی مسئله یا مسائلی مشاهده میشود که مطلوب نیست و هدف از وجود ان سازگار کردن و مقاوم شدن است. و راه حل هم متمرکز شدن در هدف و تلاش برای رسیدن به ان است. به طور تجربی مشاده شده که در هر وضعیتی حداقل یک امر نامطلوب وجود دارد،و اگر قرار باشد ضمن مواجهه با ان،پاپس بکشیم و عطا را به لقا ترجیح دهیم که دیگر هیچ تداوم و نتیجه و پیشرفتی حاصل نخواهد شد. لازمه موفقیت و ارامش، قبل از هر چیزی پشتکار است. پشتکار و تلاش همیشگی برای خسته نشدن ،کوتاه نیامدن و پشت سرگذاستن هر نوع سختی و اثبات حقانیت و توانمندی خود.
در ادامه چند توصیه خواهم داشت که امیدارم موثر باشد :
1. هدف خود را برجسته کرده و به ان توجه کنید،یعنی حفظ شغل و موفقیت در ان.
2. وجود تعارضات و مشکلات را عادی بدانید و در مقابل ان آشفته نشوید.
3. از برجسته سازی مشکل بپرهیزید و ان را یک جزء در مجموعه اتفاقات زندگی شغلی خود ببینید. و ایمان داشته باشید که هر چیزی میگذرد و ماندگار نیست.
4. با جدی نگرفتن بیش از حد مشکلات، فرصت کمتری برای ظهور و قدرت نمایی انها در ذهن و زندگی تان اختصاص دهید.
5. شما شخصا به دنبال انجام درست وظایف خود باشید و با زیرکی از بهانه دادن به دیگران جلوگیری کنید.
6. اگر قایل به این هستید که کار خود را دست انجام داده اید،دیگر نگران برخورد نادرست افراد و قضاوت مشاهده کنندگان ماجرا نباشید.حضار هم شما را میبینند و هم فرد مشکل زا را،و به مرور زمان به تشخیص خواهند رسید. لذا صبور باشید.
7. در صورت بهره مندی از مهارت ابراز وجود،مسئله بدرفتاری را شفاها به مسئول بالاتر گزارش دهید و از پزشک هم بخواهید که در برخورد با شما کنترل و نظارت بیشتری از خود نشان دهد.
8. خود را مقاوم نشان دهید زیرا که گاهی اوقات،افراد از اذیت شدن و رنج دیگران لذت میبرند ولی اگر قدرت شما را مشاهده کنند اجازه بی حرمتی و بدرفتاری با شما رابه خودشان نخواهند داد.
امیدوارم که هرچه زودتر با رفتار قاطعانه شما، این مسئله حل بشود.
شاد و سربلند باشید.
بیشتر بخوانید:
مهارتهای ارتباطی و حل مسئله
در فضایی قرار گرفتید که چندان مطلوب شما نیست و از طرفی هم به دلایل متعددی نیاز دارید که در این فضا بمانید و از منافعش بهره مند باشید. طبق بیان خودتون انچه که شما را ازار میدهد فقط یک عنصر از این فضاست.
طبیعتا به صلاح و عاقلانه نیست که به خاطر یک چیز مزاحم و منفی،کل داشته های خود را نابود کنید و کلیت کار و داشتن شغل ابرومندانه و با درامد ارزش این را دارد که بعضی سختی ها را هم تحمل کنید. همکار شما باعث رنجش هرروزه ی شما شده و در شما تنش ایجاد میکند. شدت تندی و بداخلاقی او عرصه را بر شما تنگ میکند،اگر شما برای رهایی از این وضعیت،حرفه خود را ترک کنید شاید به نطر برسد که حق دارید اما ایا در طولانی مدت هم همین نظر را خواهید داشت؟! در هر شغلی و در هر فضایی مسئله یا مسائلی مشاهده میشود که مطلوب نیست و هدف از وجود ان سازگار کردن و مقاوم شدن است. و راه حل هم متمرکز شدن در هدف و تلاش برای رسیدن به ان است. به طور تجربی مشاده شده که در هر وضعیتی حداقل یک امر نامطلوب وجود دارد،و اگر قرار باشد ضمن مواجهه با ان،پاپس بکشیم و عطا را به لقا ترجیح دهیم که دیگر هیچ تداوم و نتیجه و پیشرفتی حاصل نخواهد شد. لازمه موفقیت و ارامش، قبل از هر چیزی پشتکار است. پشتکار و تلاش همیشگی برای خسته نشدن ،کوتاه نیامدن و پشت سرگذاستن هر نوع سختی و اثبات حقانیت و توانمندی خود.
در ادامه چند توصیه خواهم داشت که امیدارم موثر باشد :
1. هدف خود را برجسته کرده و به ان توجه کنید،یعنی حفظ شغل و موفقیت در ان.
2. وجود تعارضات و مشکلات را عادی بدانید و در مقابل ان آشفته نشوید.
3. از برجسته سازی مشکل بپرهیزید و ان را یک جزء در مجموعه اتفاقات زندگی شغلی خود ببینید. و ایمان داشته باشید که هر چیزی میگذرد و ماندگار نیست.
4. با جدی نگرفتن بیش از حد مشکلات، فرصت کمتری برای ظهور و قدرت نمایی انها در ذهن و زندگی تان اختصاص دهید.
5. شما شخصا به دنبال انجام درست وظایف خود باشید و با زیرکی از بهانه دادن به دیگران جلوگیری کنید.
6. اگر قایل به این هستید که کار خود را دست انجام داده اید،دیگر نگران برخورد نادرست افراد و قضاوت مشاهده کنندگان ماجرا نباشید.حضار هم شما را میبینند و هم فرد مشکل زا را،و به مرور زمان به تشخیص خواهند رسید. لذا صبور باشید.
7. در صورت بهره مندی از مهارت ابراز وجود،مسئله بدرفتاری را شفاها به مسئول بالاتر گزارش دهید و از پزشک هم بخواهید که در برخورد با شما کنترل و نظارت بیشتری از خود نشان دهد.
8. خود را مقاوم نشان دهید زیرا که گاهی اوقات،افراد از اذیت شدن و رنج دیگران لذت میبرند ولی اگر قدرت شما را مشاهده کنند اجازه بی حرمتی و بدرفتاری با شما رابه خودشان نخواهند داد.
امیدوارم که هرچه زودتر با رفتار قاطعانه شما، این مسئله حل بشود.
شاد و سربلند باشید.
بیشتر بخوانید:
مهارتهای ارتباطی و حل مسئله
