چهار آیه از چهار سوره قرآن سجده واجب دارند که عبارتند از: الف: سوره نجم آیه آخر 62. ب: سوره علق: آیه آخر 19. ج: سوره سجده (الم تنزیل) آیه 15. د: سوره فصلت آیه 37. احکام وشرایط خاصّ آنها به این صورت است که: اگر انسان به آیات مذکور گوش فرا دهد واجب است که سجده کند و اگر تنها آنها را بشنود (به گوش او بخورند بدون این که قصد شنیدن داشته باشد) اگر چه سجده واجب نیست ولی احتیاط آن است باز سجده کند. آنچه موجب وجوب سجده می شود شنیدن تمام آیه است ولی اگر بخشی از آیه را هم شنید احتیاطا سجده کند. سجده در هنگام شنیدن این آیات واجب فوری است و نباید تأخیر بیفتد و اگر احیانا تأخیر افتاد در اولین فرصت باید آن را بجا آورد. شنیدن از بچه یا کسی که قصد تلاوت ندارد یا ضبط صوت، سجده کردن را واجب نمی کند اگر چه احتیاط در آن است که سجده بجا آورد. در سجده واجب قرآن نمی‏شود بر چیزهای خوراکی و پوشاکی سجده کرد، ولی سایر شرایط سجده را که در نماز است لازم نیست مراعات کنند. ذکر گفتن در این سجده لازم نیست ، بلکه مستحب است و هر ذکری بگوید کافی است. سوره های سجده دار را نباید در نماز خواند و موجب بطلان نماز می شود. بر فرد جنب و حائض حرام است که حتی یک آیه و کلمه از این سوره ها را قرائت کند چه آیه سجده باشد یا آیات دیگر این چهار سوره. در اين چهار مكان اگر سجده نكند گناه كرده و بايد هر چه زودتر انجام دهد .