با سلام خدمت برادر گرامی! در حد وسع خود و فرصت ما مطالبی و آدرس هایی ارائه می گردد. حقيقت نبوت واژة «نبوت» ‌در لغت به معناي پيامبري، و واژة «نبي» به معناي پيامبر است. بنابر قول مشهور، ريشة اين دو واژه، كلمة «نبأ» به معناي خبر است، و يا به گفتة راغب اصفهاني، خصوص خبرهايي است كه از نوعي اهميت برخوردارند. يعني خبرهايي كه فايده‎اي بزرگ دارند، و از آن‎ها علم يا ظن غالب حاصل مي‎شود.[1] و اين ويژگي در مسئله نبوت موجود است؛ زيرا خبرهايي كه پيامبران الهي ـ عليهم السلام ـ به بشر ابلاغ مي‎كنند، از عالي‎ترين اهميت برخوردارند، زيرا كه سعادت و شقاوت بشر با نوع برخورد انسان با خبرهاي پيامبران رقم مي‎خورد. بر اين اساس، پيامبر در اصطلاح شرع به كسي گفته مي‎شود كه خبرهاي مهم آسماني را به بشر ابلاغ مي‎كند. از اين جا به دست مي‎آيد كه نبوت با رسالت ملازمت دارد، يعني كسي كه به مقام نبوت و پيامبري برگزيده مي‎شود، مقام رسالت و پيام‎رساني را نيز دارد. فلسفة نبوت فلسفة نبوت را مي‎توان از دو ديدگاه كلي بررسي كرد: يكي، از ديدگاه وحي؛ و ديگري، از ديدگاه عقل. در درس قبل ديدگاه فلاسفه و متكلمان اسلامي را دربارة ضرورت دين ـ كه در حقيقت بيانگر ديدگاه آنان دربارة فلسفة نبوت نيز مي‎باشد ـ مطرح كرديم. آنان اين مسئله را از نگاه عقل بررسي كرده‎اند، از اين رو در اين جا به نگاه وحي دربارة فلسفة نبوت بسنده مي‎كنيم. قرآن و فلسفة نبوت قرآن كريم در آيات مختلف هدف از بعثت پيامبر الهي را بيان كرده است. برخي از اين آيات مربوط به نبوت عامه، و برخي ديگر مربوط به نبوت خاصه است، ليكن بايد توجه كرد كه آن چه در مورد پيامبران خاص به عنوان هدف از نبوت آنان بيان شده است، اختصاص به آنان ندارد، زيرا آن چه مطرح شده است دربارة عنوان نبوت و رسالت است، نه ويژگي شخصي آن پيامبر. در هر حال، هدف از بعثت پيامبران از ديدگاه قرآن كريم را در موارد زير مي‎توان جستجو كرد: 1. دعوت به يكتاپرستي و مبارزه با شرك و بت‎پرستي. «وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ.[12]» 2. داوري در اختلافات و منازعات. «كانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيَما اخْتَلَفُوا فِيهِ.[14]» 3. برپايي قسط و عدل در جامعه بشري. «لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْمِيزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ.[17]» 4. تعليم و تربيت. تعليم و تربيت در چهار آيه از قرآن كريم (كه همگي مربوط به نبوت پيامبر گرامي اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي‎باشند) به عنوان يكي از اهداف نبوت بيان شده است 5. اتمام حجت بر بشر. جهت اطلاعات بیشتر به ادرس های زیر مراجعه فرمایید: http://noorportal.net/951/1322/1323/4429/4436.aspxفلسفه نبوت ----------------------------- 2-در باب شخص رسول الله ص می توان به کتب عهد عتیق و .. تورات و انجیل مراجعه نمود: شهادت تورات و انجيل بر نبوت محمد (صلى الله عليه وآله) قرآن مى گويد: "الّذين يتّبعون الرسول النبى الامّى الذى يجدونه مكتوباً عندهم فى التوراة و الانجيل" «سوره اعراف / آيه 157» تورات و انجيل هايى كه فعلا موجود است، توراة و انجيل نازل بر موسى و عيسى (عليه السلام)نيست، بلكه در آنها تغييرات و تحريفات زيادى واقع شده، مع ذلك در آنها آياتى است كه با تحريف بكلى از دلالت بر نبوّت پيامبر ما حضرت محمد (صلى الله عليه وآله) ساقط نشده است، كه برخى از آنها بدينقرار است: توراة ـ سفر تثنيه، باب 18، آيه 18 : "نبى را براى ايشان از ميان برادران ايشان مثل تو مبعوث خواهم كرد و كلام خود را به دهانش خواهم گذاشت و هر آنچه به او امر فرمايم به ايشان خواهد گفت" مراد پيامبر ما (صلى الله عليه وآله) است، زيرا او از فرزندان اسماعيل است كه آنها برادران اسراييل هستند. توراة ـ سفر تثنيه، باب 33، آيه 2 : "يهود از سينا آمد، و از سعير بر ايشان طلوع نمود، و از جبل فاران درخشان گرديد" مخفى نماند كه جبل (كوه) فاران همان كوه حرّا است كه در نزديك مكّه است، و در آن وحى بر پيامبر، نازل گرديد. به اتفاق مورخين عرب و گروهى از مفسّرين توراة نزول وحى بر موسى (عليه السلام) در سينا و نزول وحى به عيسى (ع) در كوه سعير و نزول وحى به پيامبر، محمد (صلى الله عليه وآله) در كوه حرّا بوده است. كتاب حيقوق نبى، باب 3، آيه 3 "خدا از تيمان آمد و قدّوس از جبل فاران سلاء و جلال او آسمان ها را پوشانيد و زمين از تسبيح او مملوّ گرديد. توراة، سفر پيدايش، باب 17، آيه 20 و 21 "و اما درخصوص اسماعيل ترا اجابت فرمودم، اينك او را بركت داده بارور گردانم و او را بسيار كثير گردانم. دوازده رئيس از وى پديد آيد و امّتى عظيم از وى بوجود آورم" كتاب هوشع نبى، باب 9، آيه 5-8 در اين آيات به لفظ (محمّد) تصريح شده كه او از يهود جزيه مى گيرد، و از شدت عداوت به او نسبت جنون داده مى شود. در كتاب "منقول الرضائى" (1) ص 274، عين لفظ عبرانى اين آيات را نوشته است. فتوكپى -------------------------------------------------------------------------------- 1- تأليف يكى از قسّيسان معروف يهود در قرن گذشته، كه اسلام اختيار كرده، و كه به زبان عبرى براى ارشاد يهوديان تأليف نموده، بعد به فارسى نيز تحرير شده است. در اینجا توجه شما را به مناظره امام رضا علیه السلام با راس الجالوت بزرگ یهودیان جلب می کنم:مناظره حضرت با رأس الجالوت: امام رضا علیه السلام رو به رأس الجالوت، بزرگ یهودیان، کرد و فرمود: «تو می‌پرسی یا من بپرسم؟» گفت:« من می‌پرسم؛ ولی باید از تورات و انجیل یا زبور داود و صحف ابراهیم و موسی با من صحبت کنید. شما نبوت حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم را چگونه اثبات می کنید؟» فرمود: « موسی بن عمران و عیسی بن مریم و داود به نبوت او شهادت داده اند.» راس الجالوت گفت: « کجا؟» امام فرمود:« مگر حضرت موسی به بنی اسرائیل وصیّت نکرد که به زودی پیغمبری از برادران شما خواهد آمد؛ او را تصدیق کنید؟» گفت:« بله؛ این سخن موسی است.» امام فرمود: « آیا از برادران بنی اسرائیل پیغمبری جز محمد آمده است؟» گفت: « نه » امام فرمود:« مگر در تورات نیامده که نور از کوه طور و کوه ساعیر و کوه فاران ظهور کرد؟» گفت:« بله؛ اما تفسیرش چیست؟» امام فرمود:« ظهور نور در طور سینا همان وحی خداوند است بر موسی علیه السلام و روشنی کوه ساعیر همان وحی است به حضرت عیسی علیه السلام؛ و مقصود از نوری که از کوه فاران آمده، رسالت حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم است. زیرا فاران نام یکی از کوه های اطراف مکه است که رسول خدا از آنجا مبعوث شده است.» سپس حضرت رضا علیه السلام نمونه‌هایی از مژده‌های پیامبران را که در تورات آمده ذکر کرد و از قول « شعیای پیغمبر » و « حیقوق پیغمبر » نشانه‌های حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم را بیان فرمود و از کتاب زبور داود، قسمتی را برای راس الجالوت خواند که تنها درباره‌ی حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم صدق می‌کرد. پرسش امام از راس الجالوت سپس فرمود:« ای رأس الجالوت! من از تو می‌پرسم دلیل نبوت حضرت موسی علیه السلام چیست؟ » راس الجالوت گفت:« شکافتن دریا، تبدیل عصا به اژدها، جاری‌کردن آب از سنگ، انتشار نور از انگشت‌ها و معجزات دیگرش. » امام فرمود: « راست گفتی. اگر کارهای خارق العاده دلیل بر نبوت حضرت موسی است، پس چرا شما به نبوت حضرت عیسی اقرار نمی‌کنید؛ در صورتی که او مرده‌ها را زنده می کرد، بیماران صعب العلاج را شفا می داد و از گل پرنده می‌ساخت و به آنها جان می‌بخشید؟» راس الجالوت گفت:« ما این معجزات را از عیسی ندیده‌ایم. » امام فرمود:« شما معجزات موسی را هم ندیده‌اید، فقط از اصحابش شنیده اید.» رأس الجالوت از جواب عاجز شد و چیزی نگفت. امام رضا علیه السلام فرمود:« جریان حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم هم چنین است. او کتابی نخواند و سر کلاس معلّمی حاضر نشد، ولی کتابی آورد که از گذشتگان و آیندگان تا روز قیامت خبر می‌دهد. او از اسرار مردم خبر می‌داد و معجزاتی فراوان و غیر قابل شمارش داشت.» و آدرس:http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page/مناظره امام رضا علیه السلام با علمای ادیان مختلف ان شاء الله موفق باشید.