باسلا خدمت خواهر گرامی! 1-بله وحی تمام شد اما مساله وحی با عصمت متفاوت است چون همیشه عالم وجود و انسان ها نیازمند یک ولی یا رسول و نبی که رابط بین خدا و انسان ها هستند که نیازمند به ویژگی خاص و الهی عصمت از هر خطا و اشتباه می باشند.بنابراین آن نوع عصمت پیامبر هم در رفتار و گفتار و ... وهم در ابلاغ وحی به مومنان بود اما در مورد جانشینان برحق ایشان که امام بوده و رسول و نبی نیستند عصمت در ابلاغ وحی نیست چون اصلا وحیی وجود ندارد گرچه الهامات الهی موجود است. 2-برای حفظ و صیانت از كتاب مقدس آسمانی مسلمین یعنی قرآن كریم یا از حافظه مردم و یا از كتابت و نگارش استفاده میشد. نزول تدریجی قرآن كریم، در مدت تقریباً بیست و سه سال كامل شد. براساس روایات، دلایل و شواهد بسیاری به صورت قطع و یقین، جمع آوری قرآن را در عصر رسول خدا ثابت میكند. در این مورد گروهی عالمان بر این عقیده هستند كه آنچه امروز در میان همه امتهای اسلامی به عنوان قرآن كریم موجود است، دقیقاً با همین شكل و ترتیب آیات و سوره ها، در زمان حیات رسول الله (ص) جمع آوری شده است و هیچگونه جابجائی در آن صورت نگرفته است. بنابراین نظم آیات و سوره تحت نظارت و به اشاره آن حضرت بوده است. از جمله طرفداران این نظریه میتوان به حارث محاسبی، خازن زرقانی، عبدالصبور شاهین، محمد غزالی و...اشاره كرد. (1) اما باید روشن شود كه معنای جمع آوری قرآن چیست و این كار به چه صورتی انجام میگرفت؟ شواهد و دلایل درباره اینكه قرآن در زمان حیات خدا (ص) گردآوری شده بسیار است ولی در اینجا به اختصار به چند مورد اشاره میشود: دلیل اول: حكمت و مصلحت اندیشی با توجه به اینكه قرآن بر امت پیامبر (ص) حجت بوده و مایه قوام دعوت او و دربردارنده فرایض است و از ناحیه پروردگار نازل شده اگر آن حضرت قرآن را كنار مینهاد و آن را جمعآوری نمیكرد، در حكمت و مصلحت اندیشی پیامبر (ص) شك و تردید زیاد میشد. به گفته امام شرفالدین ‹‹كسی كه پیامبر اسلام (ص) را خاتمالانبیاء بداند و او را در اوج حكمت و نصیحت و سفارش نمودن در مورد خدا و قرآن و بندگان خدا بشناسد و به آیندهنگری و دوراندیشی او درباره آینده امتش آگاهی داشته باشد. اذعان خواهد نمود كه محال است پیامبر اكرم (ص) قرآن را پراكنده و از هم گسیخته رها كرده باشد و...›› (21) دلیل دوم: واقعیت تاریخی هیچ فردی نمی تواند در این واقعیت تردید كند كه رسول خدا (ص) نویسندگانی داشته است كه وحی را مینوشتند. و ایشان را شخص رسول خدا(ص) بدین منظور مشخص میفرمود. مورخان نیز نام نویسندگان را به صراحت یاد كردهاند و برخی آنان را تا چهل و سه نفر دانستهاند.(22) جز كتابهای تاریخی، نصوص زیادی در اختیار است كه بر این واقعیت دلالت دارد. بعلاوه كه خداوند متعال فرمود: رسول منالله یتلوا صحفا مطهره فیها كتب قیمه`.(23) نیز گویای این است كه قرآن نوشته میشده است. از زیدبن ثابت روایت شده است كه میگفت: ‹‹كنا عند رسول الله مولف القرآن من الرقاع›› یعنی من همواره وحی را برای رسول خدا (ص) مینوشتم و چنین بود كه وقتی وحی نازل میشد آن را در شرایط شدیدی دریافت میداشت سپس من وسیلهای آورده و در حالی كه پیامبر املاء میكرد من مینوشتم. و هنگامی كه از نوشتن فارغ میشدم پیامبر میفرمود: بخوان! من میخواندم چنانچه مطلبی یا چیزی جا افتاده بود آن را تصحیح میكرد آنگاه در اختیار مردم قرار میگرفت.(24) دلیل سوم: نهی پیامبر از نوشتن جز قرآن علمای اهل سنت روایت كردهاند كه رسول خدا (ص) از نوشتن هرچیز جز قرآن منع كرده و فرموده است ‹‹لاتكتبوا عنی الا القرآن و من كتب عنی شیئا غیرالقرآن فلیمعه››(25) البته این نقل صحیح نیست ولی بفرض كه صحیح باشد در مورد نویسندگان فرمود كه وحی را در حضور او از آن حضرت دریافت میداشته و مینوشتند و این فرمان به این جهت بود كه قرآن با تفسیر و تاویلهایی كه آن حضرت بیان میداشته، آمیخته نگردد. دلیل چهارم: تالیف قرآن نزد رسول خدا و حدیث حضرت علی (ع) زیدبن ثابت میگوید: ما نزد رسول اكرم (ص) بودیم و قرآن را از اوراق (نوشته شده پس از وحی) تالیف میكردیم. حاكم میگوید: ‹‹این سخن دلیل روشنی است بر اینكه قرآن در عهد حیات رسول خدا (ص) گردآوری شده است.(26) از حضرت علی (ع) روایت شده است كه فرمود: آنچه ما از رسولالله نوشتیم فقط قرآن است و نیز آنچه در این صحیفه است.(27) دلیل پنجم: مصحف به جا مانده از پیامبر و اساس بودن قرآن برای اسلام طبق آنچه در برخی از روایات مورد تصریح قرار گرفته، در محل استراحت رسول خدا (ص) در خانه آن حضرت، نسخهای از قرآن كریم وجود داشته است.(28) و پیامبر گرامی به امیرالمؤمنین فرمان داده است تا آن قران را برگرفته، و گردآوری كند در این زمینه امام علی (ع) نیز تصریح دارد كه آن حضرت میفرماید: ‹‹هیچ آیه بر رسول الله (ص) نازل نشد مگر اینكه پیامبر خدا (ص) بر من املا میكرد و من نیز آن را نوشتم. مورخان تصریح كردهاند پیامبر (ص) نویسندگان مخصوص برای ثبت معاهدات و ارزیابی بار درختان خرما و مدانیات (پولهای قرض گرفته شده) در اختیار داشته است چنانچه به ایشان امر فرموده تا نام همه كسانی را كه قبل از صلح حدیبیه اسلام آورده ثبت نمایند. بنابراین آیا معقول است كه گمان رود پیامبر (ص) به نوشتن این امور اهتمام میورزیده ولی به نوشتن قرآن اهمیتی نمیداده است. دلیل ششم: قرآنهای موجود در عصر پیامبر (ص) دستهای از احادیث بیانگر این مطلب است كه در عصر پیامبر قرآنهای متعددی (كامل یا ناقص) نزد صحابه وجود داشته است و آنان، قرآنهای مذكور را قرائت كرده و در اختیار دیگران نیز قرار میدادند و رسول خدا (ص) احكام چند دربارهِ آن صحائف مقرر داشته است. چنانكه از نصوص آینده دانسته خواهد شد، از میان دستهای از نصوص كه بر وجود مصحف یا مصاحفی در زمان رسول خدا (ص) دلالت دارد میتوان به موارد زیر اشاره كرد: 1- عقبه`بن عامر، از پدرش، از پیامبر گرامی (ص) نقل میكند كه فرمود: ‹‹تعلموا الكتاب الله و تعاهدوا و اقتنوه و تغنوا به...(29) 2- مهاجربن جیب میگوید رسول خدا (ص) فرمود: یا اهل القرآن، لاتبسد و القرآن، و اتلوه حق تلاوته، آناء اللیل و النهار و تغنوه و تقنوه و اذكرو ما فیه لعلكم تفلحون›› در این روایت منظور از كلمه ‹‹تغنوه›› این است كه قرآن را مایه بینیازی و دوری از فقر قرار دهید و تهی دستی را فقر به حساب نیاورند. و منظور از كلمه ‹‹تقنوه›› این است كه قرآن را چونان اموال خویش جمع كنید و آن را از دارایی و ثروت خویش محسوب دارید.(30) 3- عبداللهبن عمر میگوید: شخصی فرزند خود را نزد رسول خدا آورد و گفت: یا رسولالله فرزندم تمام روز را قرآن قرائت میكند و شب را بیدار میماند. رسول خدا (ص) فرمود: آیا نگرانی و كراهت داری كه فرزندت روز در حال ذكر قرآن و شب زندهداری را در حال سلامت به پایان رساند.(31) دلیل هفتم: رواج كتابت قرآن در عهد پیامبر از دیگر شواهدی كه نشان میدهد نوشتن قرآن در عهد رسول اكرم(ص) رواج داشته علاوه بر احادیثی كه تاكنون عنوان شده است روایات ذیل نیز گویای همین مطلب است. 1- رسول خدا (ص) فرمود: ‹‹فضیلت اندیشیدن در قرآن، بر قرائت ظاهری آن همانند فضیلت فرائض بر نوافل است. (سیوطی میگوید: سند این حدیث صحیح است.) (32) 2- همچنین از پیامبر گرامی (ص) نقل شده است: برترین عبادت است من، تلاوت اندیشمندانه قران است.(33) دلیل هشتم: گردآورندگان قرآن در عهد پیامبر مورخان و نویسندگان، نام گروهی از صحابه را یاد كردهاند كه آنان گفتهاند، ما قرآن را در عهد رسول خدا (ص) گردآوری كردهایم. و نیز نام برخی دیگر از اصحاب را بردهاند كه گفتهاند ماتمام قرآن را جز دو یا سه سوره آن گردآوری كردهایم. بدیهی است كه منظور از جمعآوری قرآن، آن است كه قبلا تفرق و پراكندگی داشته است. زیرا قرآن به صورت جدا و پراكنده نازل شده و صحابه یا گروهی از ایشان به دستیابی بر آنچه نازل میشد و ضمیمه كردن آن بر آیات قبل، اهتمام داشته، آن را دنبال كردهاند. و طبیعی است كه این امر از طریق نوشتن آیات صورت میگرفتنه و افزودن آیات جدید به آیات گذشته به این شكل صورت میگرفته است. آن دسته از كسانی كه آنان را در زمره گردآورندگان قرآن برشمردهاند، صاحب مصاحف مخصوص به خویش نیز بودهاند، مانند زید، ابن مسعود، علی (ع) و... برخی از این مصاحف تا صدها سال پس از فوت ایشان، باقی بوده است.(34) قتاده میگوید: از انسبن مالك پرسیدم، چند نفر در عهد پیامبر قرآنها را گردآوری كردند؟ انس گفت: چهار نفر كه همگی از انصار بودند.(35) شواهد ودلایل زیادی وجود دارد كه قرآن در عهد پیامبر (ص) گردآوری و تدوین شده است. كه به چند مورد آن اشاره كردیم. از بیان موارد ذكر شده نتیجه میگیریم كه نظم و ترتیب آیات و سور قرآن مورد توجه رسول اكرم(ص) بوده است و با عنایت به دلایل فوق استنتاج میشود كه قرآن در عهد پیامبر (ص) گردآوری و تدوین شده است. با این اوصاف با توجه به تلاشهایی كه امیرالمؤمنین (ع) و دیگر كاتبان وحی در مورد اختلاف در مصاحف و قرآن به وجود آوردند قرآنی در اختیار مسلمین قرار گرفت كه متفقا مورد تایید همه فرق اسلامی میباشد. و علیرغم اختلافی كه در مورد كتب آسمانی دیگر دیده میشود كمترین اختلافی در كتاب آسمانی مسلمین وجود ندارد. و وعده الهی بر ضمانت قرآن و مصونیت آن را از هرگونه تحریفی كه آنرا ضمن آیه ‹‹انا نحن نزلنا الذكر و اناله لحافظون›› به مسلمین گوشزد فرمود كه در ظل مساعی مسلمین صدر اسلام، تحقق یافته و پیوسته تا ابد به این مصونیت بر قرار و قرآن عظیم، ضامن یكپارچگی تمام مسلمین خواهد بود. ان شاءالله. توجه به این نکته هم بد نیست که در زمان عثمان فقط توحید مصاحف (وحدت و یگانگی) صورت گرفت، یعنی آنچه از قرآن در بلاد مختلف منتشر شده بود، جمع آوری شد و بر طبق قرآن اصلی که توسط کاتبان وحی از جمله حضرت علی علیه السلام و زید بن ثابت و ... در زمان رسول اکرم (ص) نوشته شده بود ، نسخه برداری شد و به بلاد اسلامی و مناطق مختلف فرستاده شد. پس در زمان عثمان به هیچ وجه کتابت قرآن صورت نگرفته و اگر لفظ جمع آوری قرآن در منابع تاریخی آمده، به این معنا ست که عرض کردیم نه اینکه در زمان عثمان آیات تک تک از افراد مختلف جمع آوری شده و یک جا به نام مصحف شریف نوشته شده باشد. بنابراین بر طبق روایات صحیحه، کتابت قرآن در زمان پیامبر اکرم (ص) توسط حضرت علی علیه السلام و دیگر کاتبان وحی همچون زید بن ثابت صورت گرفته. بله، آنچه در مورد قرآن حضرت علی علیه السلام با قرآن دیگر کاتبان وحی نقل شده (به نقل صحیح) اختلاف در ترتیب آیات، بیان شأن نزول و تفسیر و تأویل هایی است که در جنب هر آیه نوشته شده بوده ولی آنچه مهم است این است که: متن قرآن حضرت علی علیه السلام با متن قرآن دیگر کاتبان وحی به هیچ وجه با هم اختلافی نداشته و بزرگترین دلیل محکم این است که قرآن موجود در دست مردم مورد رضایت حضرت علی (ع) بود و کوچکترین مخالفتی با آن نفرموده و سایر ائمه علیهم السلام نیز به همان قرآن تمسک کرده اند. بنابراین متن قرآن کاملاً از دست تحریف دور نگه داشته شده و قرآن فعلی همان قرآن اصلی بدون تحریف و دخل و تصرف می باشد. منبع: سایت شهید آوینی و پایگاه حوزه18381838 3-چشم سوم صحیح است و می توان با آن و پاکی نفس اموری خارق العاده را انجام داد اما معمولا و مخصوصا در دوره کنونی در ایران شیادان فراوانی به اسم انرژی درمانی و چاکراها و ... -گرچه اموری علمی و اثبات شده اند- به فریب و شیادی می پردازند پس سعی کنید آب را همیشه از سرچشمه بخورید یعنی تا منبع نورانی وحی قرآن و سیره عملی و روایات اهل بیت-اصول کافی و منابع دیگر -هست رجوع به این منابع دست چندم و گاه آلوده عاقلانه نیست. موفق باشید.