ناشناس
سلامخانواده شوهرم خیلی مرد سالارند.و زن رو کم عقل...
سلام
خانواده شوهرم خیلی مرد سالارند.و زن رو کم عقل تلقی می کنند و در جمع رفتاری دارند که نشون بده روی خوش به زن نمی دن.کلا این خانواده از آسمون افتادن.
شوهرم هم خیلی خودش رو بالا می دونه و می خواد هر حرفی بهم بزنه و من هیچ جوابی بهش ندم(حتی در مورد پدر و مادرم)
دو باری هم هست که موقع جرو بحث منو زده کلا اهل منت کشی هم نیست الان 1هفته است قهریم.چند بار شده بود که بهم می گفت برو خونه بابات من پشیمونم منم خیلی بهم بر می خورد ولی چون می دونم دنبالم نمیاد نمی رفتم.اصولا از این نوع آدم هایی ست که از هیچ چیز نمی ترسه حتی قهرو خونه بابا حتی دعوا حتی شکایت به برادرش....
تا من خوب هستم اونم خوبه اما اگه از کاریش ناراحت بشم این حقو بهم نمی ده مگه اینکه چی شده باشه...
راهنماییم کنین چه رفتاری باهاش داشته باشم؟
مشاور: خانم سعیده صفری
باسلام. خواهر عزیزم شرایط سختی که در آن تلاش می کنید خود را به شوهرتان ثابت کنید و حتی به خاطر آن 2بار روابطتان دچار تشویش شده و برخی از حریم و حدودها بین شما شکسته شده است را درک می کنم، اگر این خصوصیت همسرتان و خانواده اش به این شدتی باشد که در متن سؤالتان اشاره کردید حتما پیش از ازدواج از آن اطلاع داشته اید و گمان کرده اید می توانید با آن کنار بیایید. در ازدواج های موفق، ارتباط میان زوجین، بر پایه اعتمادی بنا گردیده که به سختی و مرور زمان بدست می آید. بسیاری از ما در سال های اولیه ازدواجمان تلاش می کنیم تا همسرانمان را هر چه بیشترشبیه خودمان کنیم مدتی طول می کشد تا دریابیم که پذیرفتن تفاوت هایمان برای اینکه با آرامش در کنار یکدیگر زندگی کنیم سودمندتر از تغییر یکدیگر است. این، استفاده صحیح تری از انرژی گرانبهای ذخیره شده در وجودمان است، چرا که وقت و انرژی خود را بیهوده صرف "اصلاح" طرف مقابل و تطبیق دادن او با خودمان نخواهیم کرد. پذیرفتن تفاوت ها به معنای کوتاه آمدن نیست، بلکه نوعی نگرش صحیح است که ما در طول زمان آن را پرورش می دهیم. همسرانی که روابطشان رشد یافته است لاجرم در طول سالیان مشابه همدیگر نخواهند شد. هر کاری را نمی توان با پافشاری انجام داد. و نیازی هم نیست که چنین باشد. ما می توانیم بیاموزیم که با تفاوت هایمان زندگی کنیم. و پرورش عادت پذیرش، تحمل و درک متقابل می تواند به شما در طول زندگیتان کمک کند. توصیه من این است که به صلاح نیست قهر شما بیشتر از این به طول بیانجامد، احتمالا در اثر این دعوا او هم آزرده شده مخصوصا اگر بحثتان در مقابل بقیه بوده باشد و شخصیت و اقتدار او را زیر سؤال برده باشید. پس بهتر است برای اینکه غرور خودتان را هم خدشه دار نکنید از یک واسطه ی قابل اعتماد بخواهید با او صحبت کند و او راضی کند پیش قدم شروع رابطه باشد. و با شروع جدید زندگیتان به یاد داشته باشید رفتارهای معنادار با گذشت زمان و طی سالیان متمادی به یکدیگر پیوسته و زنجیرهای تشکیل می دهند که شما با زیرکی و سیاست زنانه ی خود می توانید همسرتان را مطیع خود کنید البته توجه داشته باشید که هیچ وقت تغییر صد درصد او امکان پذیر نیست ولی رفتارهایش را می توانید به گونه ای شکل دهید که برایتان آزاردهنده نباشد و احترام بیشتری دریافت کنید فقط به زمان نیاز خواهید داشت، نوازشی برای آسوده کردن زمانی که آشفته به نظر می رسد، یک مکالمه خودمانی ، توجه کردن و احترام گذاشتن به آنچه روی آن حساس است، با یکدیگر خندیدن، پختن غذای مورد علاقه اش، توجه در برقراری رابطه جنسی مناسب، نشان دادن خرسندی و غرور وقتی که همسرتان موفقیتی به دست می آورد، گذشت و بخشش، بصیرت، شور و اشتیاق و درک متقابل به مرور زمان سنگ بنای عشقی پایدار را بنا می نهند. ذخیره سازی این گذشت ها و حسن برخوردهادر زندگی مشترک مانند قرار دادن پول در حساب بانکی است که می تواند به اشکال متفاوتی سپرده گذاری گردد. یک مکالمه، برخوردی که نشان دهنده کنار آمدن با تفاوت هاست، یک نگاه خیره و عمیق به جای وارد جنگ شدن و جواب همسرتان را دادن یا اظهار قدردادانی همه و همه با یکدیگر جمع شده و هدف مشترکی را دنبال می کنند که همانا امنیت خاطر و احساس شادکامی شما همسرتان در زندگی مشترکتان می باشد. موفق باشید.
