: با سلام دوست گرامی، نگاه شما به زندگی از همان ابتدا عمیق بوده و در عین مشکلاتی که برای شما ایجاد کرده، قابل تحسین است. به نظر میرسد شما در معنای زندگی دچار مشکل شده اید و این رنج بی معنایی است که شما را آزار می دهد. بهتر است از آنچه در دوران تحصیل در کتابهای دینی میخواندیم شروع کنیم، از آنجایی که به ما یاد دادند نتیجه عمل خوب رفتن به بهشت و نتیجه عمل بد رفتن به جهنم است. در جایی از همان حرفها به ما آموختند که درست است که رفتن به بهشت پاداشی بسیار خوب و لذت بخش است اما از همه این لذتها بالاتر ، رضایت الهی است. یعنی رضایت خدا از ما. پس در جهان آخرت دیگر لذتی که ناشی از ترشح چند هورمون باشد معنا ندارد و میتوان گفت که لذت فقط بعد جسمی و مادی ندارد و بیش از همه بعد روانی آن است که به انسان آرامش می دهد. اگر وجود لذت در زندگی معنا نداشت بالاترین ثمره اعمال خوب ، لذت ناشی از رضایت الهی نبود. پس بیش از آنکه خود لذت موجب پوچی شود ، عامل بوجود آورنده لذت است که به زندگی معنامیدهد یا آن را پوچ میکند. وقتی هدف زندگی رسیدن به لذتهای کوتاه مدت و متناهی باشد، مسلما پس از آن ناامیدی را به همراه خواهد داشت. بخصوص اگر پس از آن هدف ، هدفهای دیگری مدنظر نباشد. اگر هدف شما تنها رسیدن به موفقیت تحصیلی باشد، با تلاش و کسب نمره های عالی می توانید به این لذت دست یابید. اما وقتی در نهایت دکتری تخصصی خود را در بهترین رشته ای که در نظر داشتید گرفتید و تمام زندگی خود را صرف رسیدن به این هدف کردید، در نهایت به پوچی و ناامیدی رسیده به خود خواهید گفت: به این هدف رسیدم، از این پس چه کنم؟ از این پس از چه لذت ببرم؟ اگر همه لذتهای زندگی اینگونه باشد پس زندگی پوچ و ناامید کننده است. اما اگر هدف شما رسیدن به تحصیلات عالی است تا به ان واسطه بتوانید خدمتگزار مردم بوده و رضایت الهی را کسب کنید آن وقت نه تنها رسیدن به دکتری تخصصی جزیی از اهداف شماست و به شما لذت میدهد، بلکه مطالعه هر کتاب و کسب هر دانشی که شمارا در این مسیر تقویت و کمک کند برای شما لذت بخش بوده و این هدف و لذت هیچگاه به طور کامل دست یافتنی نیست. چراکه نه علوم موجود در جهان پایان می یابد و نه تعداد انسانهایی که به کمک شما نیاز دارند کم خواهد شد. مگر خدا جز این از ما نمی خواهد که خوب زندگی کنیم و به دیگران نیز زندگی زیبا را هدیه دهیم. چنانچه در قرآن هم میفرماید: و من احیاها فکانما احیاالناس جمیعا، هرکس انسانی را زندگی بخشد همانند آن است که به همه انسانها زندگی بخشیده است. این زندگی بخشیدن تنها به معنی نجات جان یک انسان از مرگ نیست، نجات یک انسان از جهالت و آموزش او، نجات یک انسان از فقر و کار بخشیدن به او، نجات یک انسان از پوچی و امید بخشیدن به او هزاران موضوع دیگر را در بر میگیرد..پس هزاران راه برای نجات از این بی معنایی و پوچی وجود دارد. پس از این وضعیت. به در آیید و شماکه تجربه این مسیر را دارید به هزاران انسانی که اکنون در دنیا از بی معنایی و پوچی رنج می برند زندگی بخشید . دوست گرامی پیشنهاد می کنم در اهداف و برنامه های خود در زندگی تجدید نظر کنید و به دنبال اهداف نا متناهی باشید. هر آنچه در زندگی متناهی و دست یافتنی باشد، لذت حاصل از ان کوتاه مدت بوده، ناامیدی به همراه خواهد داشت. پیشنهاد می کنم به دنبال معنایی برای زندگی باشید تا لحظاتتان لذتهای ارامش بخشی را به همراه داشته باشد.