آیا اگر عمل به حق الحضانه، مستلزم عسر و حرج فوق العاده نسبت به دیگری باشد - مثل این که گرفتن فرزند از مادر بعد از دو سال و رد به پدر باعث مشقّت خوف عقلایی خطرناک و غیر قابل تحمّل برای مادر باشد، که این مشقّت اضافه بر اصل مشقّت فراق است که معمولاً متوجّه مادر می‌شود - و یا عمل به حق الحضانه باعث فساد و انحراف اخلاقی و تربیتی کودک باشد، در این صورت باز حق حضانت ثابت است یا به حکم حرج و فساد ساقط می‌شود؟