رفتار نامناسب والدین با فرزند

پاسخ از حجت الاسلام سیدعلیرضا تراشیون (کارشناس و مشاور تربیت کودک و نوجوان):

شاید یک دلیل آن، رفتار پدر و مادرها باشد. گاهی اوقات والدین این نگرانی را در وجود بچّه‌ها ایجاد می‌کنند. مثلاً مادر می‌گوید: در مهد کودک پسرها شلوغ هستند و تو را اذیّت می‌کنند؛ یک وقت با آن‌ها بازی نکنی!

در این صورت از یک طرف کودک در سن چهار یا پنج سالگی دوست دارد که در گروه هم سالان خود قرار گیرد؛ امّا از طرف دیگر حرف‌های پدر و مادر در ذهن او می‌آید و باعث می‌شود که او کناره‌گیری کند. لذا ما باید به این موضوع بیشتر توجّه کنیم و بچّه‌ها را از محیط‌های اجتماعی نترسانیم؛ خصوصاً در گروه‌های هم سال.

این‌که گاهی به آنها هشدار دهیم که از غریبه ها چیزی نگیرند یا با غریبه ها جایی نروند، خوب است. امّا این‌که بگوییم با همسال خود در مدرسه بازی نکن، چون ممکن است بیفتی و سر تو بشکند، این خوب نیست.
فرزندان را شجاع تربیت کنیم.

باید به بچّه‌ها اجازه دهیم که یک مقدار ریسک پذیر باشند تا رشد کنند. اگر فرزندان شجاع می‌خواهیم، باید در همین دوران او را خوب رشد دهیم.

پرسش های مرتبط:

خریدن وسایل خانه توسّط بچّه‌ی شش سال دارد، از لحاظ تربیتی چگونه است؟ آیا این کار مناسب است؟

من دختری دوازده ساله‌ای دارم که از من می‌خواهد برای او گوشی موبایل بخرم؛ نظر شما در این مورد چیست؟

دختری دارم که همه چیز را با زور و جیغ زدن می‌خواهد، به دست آورد. برای رفع این مشکل چه کار باید کنیم؟

برخی از والدین اجازه می‌دهند که فرزندشان هر چه می‌خواهند با کامپیوتر بازی کند، آیا این کار درست است؟

پسر چهارده ساله ای دارم که در ایّام امتحانات به مجالس مذهبی می‌رود؛ آیا میتوانم او را از این کار منع کنم؟