لزوم پرداخت مهریه در صورت باکره نبودن زوجه و عدم استحقاق شیربها

شخصی با ارتکاز ذهنی بکارت با دختری ازدواج کرده، منتها بدون اشتراط در متن عقد، لیکن بنای خارجی متعاقدین بر آن بوده است، ولی بعد از دخول معلوم شده که قبل از عقد به توسط حمل بار سنگین، زوال بکارت شده (البته به گفته زوجه)، ولی زوج احتمال می‌‌‏دهد به سبب چیز دیگر سلب بکارت شده؛ یعنی در علت شاک است، لذا شب اوّل زفاف مطلب را به پدر زوجه اطلاع داده و او گفته «من برای دخترم مهریه نمی‏خواهم مطلب مسکوت عنه باشد تا آبرویم ریخته نشود» و با این حرف، زوج ساکت شده و از طرفی هم اطمینان پیدا کرده که سبب زوال حمل بار است و در نتیجه نه ماه با هم زندگی کرده‌‏اند، حالا می‏خواهد طلاق بدهد و ادعا می‌‏کند این دو علت باعث شد که من عقد را فسخ نکردم و دیگر این که اگر زوجه می‏دانسته به توسط حمل بار بوده، چرا قبل از عقد به من اطلاع نداد تا عقد نکنم. و زوجه هم می‌‏گوید: من درست یقین نداشتم بکارت سلب شده؛ بلی احتمالش را می‏دادم و همچنین خجالت باعث شد که مطلب را فاش نکردم و فقط به عیال برادرم گفتم و اگر پدرم مهریه را بخشیده از پیش خودش این عمل را کرده؛ به من خبر نداده و من مهرم را نبخشیده‌‏ام، حالا بیان بفرمایید نسبت به مهریه و شیربهای پرداخت شده تکلیف چیست؟