فضیلت تلاوت سوره مدّثّر
پرسش :
تلاوت سوره مدّثّر چه فضیلتی دارد؟
پاسخ :
در حدیثی پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمود:
«مَن قَرَأَ سورَةَ المُدَّثّرِ اعْطِیَ مِنَ الأجرِ عَشرَ حَسَناتٍ بِعَدَدِ مَن صَدَّقَ بِمُحَمَّدٍ وَکَذَّبَ بِهِ بِمَکَّةَ؛ هر کس سوره مدّثّر را بخواند به تعداد هریک از کسانی که پیامبر را در مکّه تصدیق یا تکذیب کردند به او ده حسنه داده میشود».(1)
و در حدیث دیگری از امام باقر علیه السلام آمده است که فرمود:
«مَن قَرَأَ فِیالفَریضَةِ سورَةَ المُدَّثّرِ کانَ حَقّاً عَلَیاللّهِ عَزَّ وَجَلَّ أن یَجعَلَهُ مَعَ مُحَمَّدٍ صلّی الله علیه و آله فی دَرَجَتِهِ وَلا یُدرِکُهُ فِیالحَیاةِ الدُّنیا شَقاءٌ أبَداً؛ کسی که سوره مدّثّر را در نماز فریضه بخواند، بر خداوند حقّ است که او را همراه پیامبر صلّی الله علیه و آله و در جوار و درجه او قرار دهد و در زندگی دنیا هرگز بدبختی و رنج دامنش را نگیرد».(2)
بدیهی است چنین نتایجی تنها بر خواندن الفاظ سوره مترتّب نخواهد شد، بلکه باید محتوای سوره را نیز در نظر گرفت و موبهمو اجرا کرد.
پینوشت:
1- مجمعالبیان، ج 10، ص 383
2- همان
منبع: فضیلت سورههای قرآن (برگرفته از تفسیر نمونه)؛ مهدی دربانی، قم: امام علی بن ابیطالب (ع)، ۱۳۸۹.
در حدیثی پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمود:
«مَن قَرَأَ سورَةَ المُدَّثّرِ اعْطِیَ مِنَ الأجرِ عَشرَ حَسَناتٍ بِعَدَدِ مَن صَدَّقَ بِمُحَمَّدٍ وَکَذَّبَ بِهِ بِمَکَّةَ؛ هر کس سوره مدّثّر را بخواند به تعداد هریک از کسانی که پیامبر را در مکّه تصدیق یا تکذیب کردند به او ده حسنه داده میشود».(1)
و در حدیث دیگری از امام باقر علیه السلام آمده است که فرمود:
«مَن قَرَأَ فِیالفَریضَةِ سورَةَ المُدَّثّرِ کانَ حَقّاً عَلَیاللّهِ عَزَّ وَجَلَّ أن یَجعَلَهُ مَعَ مُحَمَّدٍ صلّی الله علیه و آله فی دَرَجَتِهِ وَلا یُدرِکُهُ فِیالحَیاةِ الدُّنیا شَقاءٌ أبَداً؛ کسی که سوره مدّثّر را در نماز فریضه بخواند، بر خداوند حقّ است که او را همراه پیامبر صلّی الله علیه و آله و در جوار و درجه او قرار دهد و در زندگی دنیا هرگز بدبختی و رنج دامنش را نگیرد».(2)
بدیهی است چنین نتایجی تنها بر خواندن الفاظ سوره مترتّب نخواهد شد، بلکه باید محتوای سوره را نیز در نظر گرفت و موبهمو اجرا کرد.
پینوشت:
1- مجمعالبیان، ج 10، ص 383
2- همان
منبع: فضیلت سورههای قرآن (برگرفته از تفسیر نمونه)؛ مهدی دربانی، قم: امام علی بن ابیطالب (ع)، ۱۳۸۹.