فضیلت تلاوت سوره مریم
پرسش :
تلاوت سوره مریم چه فضیلتی دارد؟
پاسخ :
از پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله روایت شده است: «هر کس این سوره را بخواند به تعداد کسانی که زکریّا را تصدیق یا تکذیب کردند و نیز یحیی و مریم و عیسی و موسی و هارون و ابراهیم و اسحاق و یعقوب و اسماعیل، آری به تعداد هر یک از آنها خداوند ده حسنه به او میدهد.، همچنین به تعداد کسانی که (بهدروغ و تهمت) برای خدا فرزندی قائل شدند و به تعداد کسانی که فرزند قائل نشدند».(1)
در حقیقت این حدیث دعوت به تلاش و کوشش در دو خطّ مختلف میکند: خطّ حمایت از پیامبران و پاکان و نیکان، خطّ مبارزه با مشرکان و منحرفان و آلودگان، زیرا میدانیم این ثوابهای بزرگ را به کسانی نمیدهند که تنها الفاظ را بخوانند و عملی بر طبق آن انجام ندهند، بلکه این الفاظ مقدّس مقدّمهای است برای عمل.
در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام میخوانیم که فرمود: «هر کس مداومت بر خواندن این سوره کند، از دنیا نخواهد رفت مگر اینکه خدا به برکت این سوره او را از نظر جان و مال و فرزند بینیاز میسازد».(2)
این غنا و بینیازی مسلّماً بازتابی است از جای گرفتن محتوای سوره در درون جان انسان و انعکاسش در خلال اعمال، رفتار و گفتار او.
پینوشت:
1- مجمعالبیان، ذیل آیه مورد بحث
2- همان
منبع: فضیلت سورههای قرآن (برگرفته از تفسیر نمونه)؛ مهدی دربانی، قم: امام علی بن ابیطالب (ع)، ۱۳۸۹.
از پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله روایت شده است: «هر کس این سوره را بخواند به تعداد کسانی که زکریّا را تصدیق یا تکذیب کردند و نیز یحیی و مریم و عیسی و موسی و هارون و ابراهیم و اسحاق و یعقوب و اسماعیل، آری به تعداد هر یک از آنها خداوند ده حسنه به او میدهد.، همچنین به تعداد کسانی که (بهدروغ و تهمت) برای خدا فرزندی قائل شدند و به تعداد کسانی که فرزند قائل نشدند».(1)
در حقیقت این حدیث دعوت به تلاش و کوشش در دو خطّ مختلف میکند: خطّ حمایت از پیامبران و پاکان و نیکان، خطّ مبارزه با مشرکان و منحرفان و آلودگان، زیرا میدانیم این ثوابهای بزرگ را به کسانی نمیدهند که تنها الفاظ را بخوانند و عملی بر طبق آن انجام ندهند، بلکه این الفاظ مقدّس مقدّمهای است برای عمل.
در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام میخوانیم که فرمود: «هر کس مداومت بر خواندن این سوره کند، از دنیا نخواهد رفت مگر اینکه خدا به برکت این سوره او را از نظر جان و مال و فرزند بینیاز میسازد».(2)
این غنا و بینیازی مسلّماً بازتابی است از جای گرفتن محتوای سوره در درون جان انسان و انعکاسش در خلال اعمال، رفتار و گفتار او.
پینوشت:
1- مجمعالبیان، ذیل آیه مورد بحث
2- همان
منبع: فضیلت سورههای قرآن (برگرفته از تفسیر نمونه)؛ مهدی دربانی، قم: امام علی بن ابیطالب (ع)، ۱۳۸۹.