حکمت یاری جستن از ملائکه هنگام ورود به حرم معصومین
پرسش :
چرا در اذن دخول حرم‌های شریفه برای وارد شدن از ملائکه طلب یاری می‌کنیم: «فکونوا ملائکة الله أعوانی و کونوا أنصاری حتی أدخل هذه البیت»؟
پاسخ :
اجازه برای وارد شدن به بارگاه معصومان(ع) و یا همان «اذن دخول» یکی از آداب زیارت است، اما در بیان دلیل درخواست از فرشتگان برای کمک در انجام بهتر زیارت، دو حالت را می‌توان تصور نمود:
الف. به مقتضای آیه 11 سوره رعد، فرشتگان مراقب انسان بوده و اعمال او را زیر نظر دارند: «لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللهِ»؛ براى انسان فرشتگانى است که پى در پى او را به فرمان خدا از پیش‌رو و از پشت سرش پاسدارى می‌کنند. بنابراین، یاری جستن از ملائکه برای انجام بهتر زیارت، امری شایسته است.
ب. مقصود از این ملائکه، تنها فرشتگان زمینی نگهبان انسان نیست، بلکه مقصود می‌تواند فرشتگان آسمانی نیز باشد که هر روز به زیارت امام حسین و سایر ائمه(ع) آمده و برای زائرانش طلب رحمت می‌کنند. چنان‌که در فرازی از زیارت امام حسین(ع) به نقل از امام صادق(ع) چنین آمده است:
«وقتى به زیارت قبر مطهّر امام حسین(ع) می‌روى، ابتدا به کنار رود فرات برو و رو به بارگاه آن‌حضرت غسل کن و سپس آرام و باوقار به سمت حرم حرکت کن و از مشرق وارد حائر شده و هنگام ورود بگو: "السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَةِ اللهِ الْمُقَرَّبِینَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَةِ اللهِ الْمُنْزَلِینَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَةِ اللهِ الْمُرْدِفِینَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَةِ اللهِ الْمُسَوِّمِینَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَةِ اللهِ الَّذِینَ هُمْ فِی هَذَا الْحَائِرِ بِإِذْنِ اللهِ مُقِیمُون"؛ درود بر فرشتگان مقرّب خدا، درود بر فرشتگان خدا که از آسمان به زمین نازل می‌گردند، درود بر فرشتگان خدا که پیاپی به زمین نزول می‌کنند، درود بر فرشتگان صاحب نشان، درود بر فرشتگانی که با اجازه خدا که در این سرزمین سکونت دارند».[1]
طبیعی است که یاری‌جستن از نهاد پاک چنین فرشتگانی در انجام بهتر زیارت، مفید خواهد بود.
[1]. ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ص 201، نجف اشرف، دار المرتضویة، چاپ اول، 1356ش.
منبع: اسلام کوئست
اجازه برای وارد شدن به بارگاه معصومان(ع) و یا همان «اذن دخول» یکی از آداب زیارت است، اما در بیان دلیل درخواست از فرشتگان برای کمک در انجام بهتر زیارت، دو حالت را می‌توان تصور نمود:
الف. به مقتضای آیه 11 سوره رعد، فرشتگان مراقب انسان بوده و اعمال او را زیر نظر دارند: «لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللهِ»؛ براى انسان فرشتگانى است که پى در پى او را به فرمان خدا از پیش‌رو و از پشت سرش پاسدارى می‌کنند. بنابراین، یاری جستن از ملائکه برای انجام بهتر زیارت، امری شایسته است.
ب. مقصود از این ملائکه، تنها فرشتگان زمینی نگهبان انسان نیست، بلکه مقصود می‌تواند فرشتگان آسمانی نیز باشد که هر روز به زیارت امام حسین و سایر ائمه(ع) آمده و برای زائرانش طلب رحمت می‌کنند. چنان‌که در فرازی از زیارت امام حسین(ع) به نقل از امام صادق(ع) چنین آمده است:
«وقتى به زیارت قبر مطهّر امام حسین(ع) می‌روى، ابتدا به کنار رود فرات برو و رو به بارگاه آن‌حضرت غسل کن و سپس آرام و باوقار به سمت حرم حرکت کن و از مشرق وارد حائر شده و هنگام ورود بگو: "السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَةِ اللهِ الْمُقَرَّبِینَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَةِ اللهِ الْمُنْزَلِینَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَةِ اللهِ الْمُرْدِفِینَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَةِ اللهِ الْمُسَوِّمِینَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَةِ اللهِ الَّذِینَ هُمْ فِی هَذَا الْحَائِرِ بِإِذْنِ اللهِ مُقِیمُون"؛ درود بر فرشتگان مقرّب خدا، درود بر فرشتگان خدا که از آسمان به زمین نازل می‌گردند، درود بر فرشتگان خدا که پیاپی به زمین نزول می‌کنند، درود بر فرشتگان صاحب نشان، درود بر فرشتگانی که با اجازه خدا که در این سرزمین سکونت دارند».[1]
طبیعی است که یاری‌جستن از نهاد پاک چنین فرشتگانی در انجام بهتر زیارت، مفید خواهد بود.
[1]. ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ص 201، نجف اشرف، دار المرتضویة، چاپ اول، 1356ش.
منبع: اسلام کوئست
