مشاغل اجتماعی در وضعیت کرونا و حکم روزه
پرسش :
من شاغل هستم و نمی‌توانم زیاد در خانه بمانم. با توجه به این که کسانی که زیاد بیرون می‌روند خطر ابتلاء به بیماری کرونا برای آن‌ها بیشتر است، وظیفه‌ی من برای روزه گرفتن چیست؟
پاسخ :
البته وجود این بیماری نباید بهانه‌ای برای خوردن روزه باشد ولی اگر به گفته پزشکان انسان گمان کند که روزه برای او ضرر [قابل اعتنایی] دارد و یا بیماری او شدیدتر یا طولانی‌تر می‌شود یا این که از گفته آن‌ها بترسد که روزه گرفتن به او ضرر [قابل اعتنایی] بزند، نباید روزه بگیرد.
اگر پزشک حاذق و مورد اطمینانی بگوید که روزه برای انسان ضرر [قابل اعتنایی] دارد و یا بیماری او شدیدتر یا طولانی‌تر می‌شود، نباید روزه بگیرد [حتی اگر از گفته او گمان یا ترس از ضرر هم برای انسان حاصل نشود]. بلی، اگر انسان مطمئن باشد که آن پزشک حاذق تشخیص اشتباهی داده است باید روزه بگیرد.
پس اگر از گفته پزشکان گمان و ترس از ضرر برای انسان حاصل نشود و یا آن پزشک، حاذق یا ثقه نباشد انسان باید روزه بگیرد. و اگر پزشک بگوید که روزه گرفتن ضرر [قابل اعتنایی] ندارد ولی خود مکلف می‌ترسد که به خاطر روزه گرفتن به او ضرر برسد نباید روزه بگیرد. (البته ترس به جا از ضرر قابل اعتناء).
منبع: شبکه اجتهاد
البته وجود این بیماری نباید بهانه‌ای برای خوردن روزه باشد ولی اگر به گفته پزشکان انسان گمان کند که روزه برای او ضرر [قابل اعتنایی] دارد و یا بیماری او شدیدتر یا طولانی‌تر می‌شود یا این که از گفته آن‌ها بترسد که روزه گرفتن به او ضرر [قابل اعتنایی] بزند، نباید روزه بگیرد.
اگر پزشک حاذق و مورد اطمینانی بگوید که روزه برای انسان ضرر [قابل اعتنایی] دارد و یا بیماری او شدیدتر یا طولانی‌تر می‌شود، نباید روزه بگیرد [حتی اگر از گفته او گمان یا ترس از ضرر هم برای انسان حاصل نشود]. بلی، اگر انسان مطمئن باشد که آن پزشک حاذق تشخیص اشتباهی داده است باید روزه بگیرد.
پس اگر از گفته پزشکان گمان و ترس از ضرر برای انسان حاصل نشود و یا آن پزشک، حاذق یا ثقه نباشد انسان باید روزه بگیرد. و اگر پزشک بگوید که روزه گرفتن ضرر [قابل اعتنایی] ندارد ولی خود مکلف می‌ترسد که به خاطر روزه گرفتن به او ضرر برسد نباید روزه بگیرد. (البته ترس به جا از ضرر قابل اعتناء).
منبع: شبکه اجتهاد
